Charakterystyka Zosi Horeszki z '' Pana Tadeusza ''
mylks
Zosia, wnuczka Stolnika Horeszki, córka Ewy Horeszkówny i Wojewody jest najmłodszą osobą w "Panu Tadeusza" oraz nadaju mu świeżość. Jeśli chodzi o wygląd, to dziewczyna jest wysoka i szczupła oraz ma piekną długa szyję. Ponadto, posiada drobne stopy i rączki, dziecinną twarzyczkę oraz oczy w kolorze lazurowym i jasnozłote, poskręcane w loczki włosy. Według jej ciotki - Telimeny, Zosia zbyt długo opiekowała się dziecmi chłopów i ptactwem, przez co spaliła sobie twarz, zapomniała jak chodzą szlachcianki oraz jak dygają. Według mnie wygląd wewnętrzny Zosi, tzn. wianki z kwiatów, białe, wiewne sukienki podreslają jej niewinność i duchową czystość. Ma dobre i wrażliwe serce, a o jej odwadze świadczy to, że zasłoniła Gerwazego własnym ciałem, gdy w jegi kierunku rzucano szkło. Bardzo kocha zwierzeta, o czym świadczy fakt, że podkradała ziarno jęczmienne z szafki ochmistrzyni, by je nakarmić. Sposób w jaki auto przedstawia nam Zosie jest celowy. Bohaterka krąży między ptactwem, dziecmi i ogrodem, tj. ukazana jest na łonie natury, więc sama wydaję sie bardzo naturalna, delikatna i naiwna. Ponadto, Zosia jest jeszcze bardzo dziecinna. Gdy Telimena oświadcza jej, że zostanie przedstawiona szlachcie, dziewczyna skacze, klaszcze w dłonie, śmieje sie i płacze na przemian. Z drugiej strony młoda szlachcianka jest dojrzała emocjonalnie, bo uprzejmie rozmawia z Hrabia. Swój upór ukazuje nam w chwili, gdy wymusza na światowej ciotce narodowy strój na swoje zaręczyny z Tadeuszem. Taka postawa świadczy o jej wielkim patriotyźmnie i chociaż dziewczyna była wychowywana w Petersburgu, to nie hołduje ulotnej modzie. Zosia zachwyca wszystkich swoim ubiorem, co ją trochę oniesmiela, bo z natury jest bardzo skromna. Wnuszka Horeszki jest bardzo szlachetna i potrafi szanować innych. Odzwierciedla to sytuację, w której Tadeusz pyta ja o opinię w sprawie uwłaszczenia chłopów. Zosia odpowiada, że taką decyzję podejmuje mężczyzna, ale mimo to nie kryje swojej radości. Zosia w "Panu Tadeuszu" pokazuje nam, że pomimo młodego wieku mozna zakochac sie nie tylko w mężczyźnie. Chociaż ma niezbyt patriotyczna ziemiańska rodzinę, dziewczyna darzy wielka miłością swą ojczyznę, za którą, w razie potrzeby na pewno oddałaby życie.
Jeśli chodzi o wygląd, to dziewczyna jest wysoka i szczupła oraz ma piekną długa szyję. Ponadto, posiada drobne stopy i rączki, dziecinną twarzyczkę oraz oczy w kolorze lazurowym i jasnozłote, poskręcane w loczki włosy. Według jej ciotki - Telimeny, Zosia zbyt długo opiekowała się dziecmi chłopów i ptactwem, przez co spaliła sobie twarz, zapomniała jak chodzą szlachcianki oraz jak dygają.
Według mnie wygląd wewnętrzny Zosi, tzn. wianki z kwiatów, białe, wiewne sukienki podreslają jej niewinność i duchową czystość. Ma dobre i wrażliwe serce, a o jej odwadze świadczy to, że zasłoniła Gerwazego własnym ciałem, gdy w jegi kierunku rzucano szkło. Bardzo kocha zwierzeta, o czym świadczy fakt, że podkradała ziarno jęczmienne z szafki ochmistrzyni, by je nakarmić. Sposób w jaki auto przedstawia nam Zosie jest celowy. Bohaterka krąży między ptactwem, dziecmi i ogrodem, tj. ukazana jest na łonie natury, więc sama wydaję sie bardzo naturalna, delikatna i naiwna.
Ponadto, Zosia jest jeszcze bardzo dziecinna. Gdy Telimena oświadcza jej, że zostanie przedstawiona szlachcie, dziewczyna skacze, klaszcze w dłonie, śmieje sie i płacze na przemian. Z drugiej strony młoda szlachcianka jest dojrzała emocjonalnie, bo uprzejmie rozmawia z Hrabia. Swój upór ukazuje nam w chwili, gdy wymusza na światowej ciotce narodowy strój na swoje zaręczyny z Tadeuszem. Taka postawa świadczy o jej wielkim patriotyźmnie i chociaż dziewczyna była wychowywana w Petersburgu, to nie hołduje ulotnej modzie. Zosia zachwyca wszystkich swoim ubiorem, co ją trochę oniesmiela, bo z natury jest bardzo skromna. Wnuszka Horeszki jest bardzo szlachetna i potrafi szanować innych. Odzwierciedla to sytuację, w której Tadeusz pyta ja o opinię w sprawie uwłaszczenia chłopów. Zosia odpowiada, że taką decyzję podejmuje mężczyzna, ale mimo to nie kryje swojej radości.
Zosia w "Panu Tadeuszu" pokazuje nam, że pomimo młodego wieku mozna zakochac sie nie tylko w mężczyźnie. Chociaż ma niezbyt patriotyczna ziemiańska rodzinę, dziewczyna darzy wielka miłością swą ojczyznę, za którą, w razie potrzeby na pewno oddałaby życie.