ewccia96
Jagienka i Danusia to dwie różne dziewczyny o zupełnie odmiennych charakterach. Jedna przypomina żywioł ognia, natomiast druga żywioł wody.
Zacznijmy więc od pierwszej z nich. Jagienka jest to wysoka, postawna i silna dziewczyna o zgrabnej figurze i brązowych włosach. Zarządza ona i jest gospodynią w całych Zgorzelicach. Głównymi cechami jej charakteru są dobroć, cierpliwość, inteligencja i mocny temperament. Krótko mówiąc jest to dziewczyna z charakterem, posiadająca przy tym wiele umiejętności i cech ,,chłopięcych’’. Jedną z cech Jagienki jest na przykład to, iż konsekwentnie i z uporem dąży do zamierzonego celu. Nie ma w zwyczaju łatwo się poddawać i dawać za wygraną. Już patrząc na nią możemy dostrzec, że jest to dziewczyna silna i zarazem zaradna. Prawie, że od zawsze musiała troszczyć się o siebie i o swoje rodzeństwo. Sama też wyruszała na polowania, czy też inne niebezpieczne wyprawy. Musiała nauczyć się jazdy na koniu oraz umieć je kontrolować. Musiała także przyjąć obowiązek opieki nad Zgorzelicami i sama nimi zarządzać. Mimo tak wielu obowiązków wykonywała je rzetelnie i dobrze. Była bardzo pracowita. Ale oprócz wyżej wymienionej grupy cech, miała także inne. Cechowała ją np dobroć i współczucie biednym. Była ona nadzwyczaj wrażliwa na ludzką krzywdę, i cierpienie. Starała się pomóc wszystkim potrzebującym. Przykładem na to jest choćby zachowanie wobec Juranda, którego zauważyła na leśnej drodze. Jagienka poza tym to osoba bardzo uczuciowa. Bardzo szybko zakochuje się w Zbyszku, lecz w swojej miłości nie jest egoistyczna, gdyż zależy jej na szczęściu Zbyszka.
Drugą przeciwstawną do swojej poprzedniczki bohaterką jest Danusia Jurandówna. Jest córką Juranda rozpieszczoną przez życie. Posiada ona dwie ważne cechy: anielską urodę blondynki i niebiański głosik, którymi zresztą oczarowała Zbyszka. Posiada niespotykany urok i wdzięk. Od dziecka wychowywała się na dworze Anny Danuty, przez którą zresztą była wiecznie rozpieszczana. Działo się tak, gdyż księżna uważała ją za swoją córkę, której nigdy nie miała. Tak więc Danusia od wczesnej młodości okryta była ,,szklanym kloszem’’ w którym była bezpieczna. Ogólnie rzecz biorąc jest to bohaterka słaba psychicznie i dziecinna. Jest pod silną presją dorosłych i robi to co jej karzą. Jest posłuszna i uległa. Nie ma własnego zdania ani postawy życiowej. Postać Danusi wywiera na czytelniku uczucia współczucia i litości. Jest osobą niezaradną.
Postać Jagienki i Danusi to istny kontrast. Jagienka to silna kobieta z charakterem. Zaradna, silna, wytrzymała, radząca sobie z przeciwnościami życia. Danusia natomiast jest grzeczną panną z dobrego domu, którą od zawsze się opiekowano i otaczano opieką. Nigdy nie musiała się o nic martwić, a jej życie było dla niej po prostu bajką. Sienkiewicz tworząc tak kontrastujące ze sobą postacie, chciał min uczulić czytelnika na cierpienie i krzywdę Danusi. Ja osobiście wolę postać jaką jest Jagienka, gdyż podziwiam tak dorosła i odpowiedzialną postawę jaką ta bohaterka przedstawia.
Zacznijmy więc od pierwszej z nich. Jagienka jest to wysoka, postawna i silna dziewczyna o zgrabnej figurze i brązowych włosach. Zarządza ona i jest gospodynią w całych Zgorzelicach. Głównymi cechami jej charakteru są dobroć, cierpliwość, inteligencja i mocny temperament. Krótko mówiąc jest to dziewczyna z charakterem, posiadająca przy tym wiele umiejętności i cech ,,chłopięcych’’. Jedną z cech Jagienki jest na przykład to, iż konsekwentnie i z uporem dąży do zamierzonego celu. Nie ma w zwyczaju łatwo się poddawać i dawać za wygraną. Już patrząc na nią możemy dostrzec, że jest to dziewczyna silna i zarazem zaradna. Prawie, że od zawsze musiała troszczyć się o siebie i o swoje rodzeństwo. Sama też wyruszała na polowania, czy też inne niebezpieczne wyprawy. Musiała nauczyć się jazdy na koniu oraz umieć je kontrolować. Musiała także przyjąć obowiązek opieki nad Zgorzelicami i sama nimi zarządzać. Mimo tak wielu obowiązków wykonywała je rzetelnie i dobrze. Była bardzo pracowita. Ale oprócz wyżej wymienionej grupy cech, miała także inne. Cechowała ją np dobroć i współczucie biednym. Była ona nadzwyczaj wrażliwa na ludzką krzywdę, i cierpienie. Starała się pomóc wszystkim potrzebującym. Przykładem na to jest choćby zachowanie wobec Juranda, którego zauważyła na leśnej drodze. Jagienka poza tym to osoba bardzo uczuciowa. Bardzo szybko zakochuje się w Zbyszku, lecz w swojej miłości nie jest egoistyczna, gdyż zależy jej na szczęściu Zbyszka.
Drugą przeciwstawną do swojej poprzedniczki bohaterką jest Danusia Jurandówna. Jest córką Juranda rozpieszczoną przez życie. Posiada ona dwie ważne cechy: anielską urodę blondynki i niebiański głosik, którymi zresztą oczarowała Zbyszka. Posiada niespotykany urok i wdzięk. Od dziecka wychowywała się na dworze Anny Danuty, przez którą zresztą była wiecznie rozpieszczana. Działo się tak, gdyż księżna uważała ją za swoją córkę, której nigdy nie miała. Tak więc Danusia od wczesnej młodości okryta była ,,szklanym kloszem’’ w którym była bezpieczna. Ogólnie rzecz biorąc jest to bohaterka słaba psychicznie i dziecinna. Jest pod silną presją dorosłych i robi to co jej karzą. Jest posłuszna i uległa. Nie ma własnego zdania ani postawy życiowej. Postać Danusi wywiera na czytelniku uczucia współczucia i litości. Jest osobą niezaradną.
Postać Jagienki i Danusi to istny kontrast. Jagienka to silna kobieta z charakterem. Zaradna, silna, wytrzymała, radząca sobie z przeciwnościami życia. Danusia natomiast jest grzeczną panną z dobrego domu, którą od zawsze się opiekowano i otaczano opieką. Nigdy nie musiała się o nic martwić, a jej życie było dla niej po prostu bajką. Sienkiewicz tworząc tak kontrastujące ze sobą postacie, chciał min uczulić czytelnika na cierpienie i krzywdę Danusi. Ja osobiście wolę postać jaką jest Jagienka, gdyż podziwiam tak dorosła i odpowiedzialną postawę jaką ta bohaterka przedstawia.