iwcia1
Julia Capulet jest jedyną córką Capuletów, którzy wywodzili się z rodu szlacheckiego. Ma niespełna 14 lat i mieszka z rodzicami oraz ukochaną nianią Martą w Weronie. Delikatna, piękna, pełna wdzięku, z któtego nie zdaje sobie sparwy. Nieśmiała, cicha i posluszna. Zmienia się z chwilą, gdy poznaje Romea. Rozsądna, zdaje sobie sprawę z wszelkich komplikacji, jakie niesie ze sobą ta miłość. "Dla mej miłości wróżba to złowroga, że muszę kochać obmierzłego wroga." Postępowanie Julii dowodzi, że w imię miłości jest w stanie pokonać wsystkie przeszkody. Przeklina nianię za jej radę, by zapomniała o ukochanym, wypędzonym mężu. Odważna, zdecudowała się wypić usypiającą miksturę brata Wawrzyńca i pozostać sama w grobowcu. Jest uczciwa, oddana i wierna. W ciągu zaledwie kilku dni możemy obserwować przemianę niewinnej, niedoświadczonej dziewczynki w prawdziwie dojrzałą i konsekwentną w swych działaniach kobietę. Jest to postać pozytywna, która życiem poświadcza wartość przysięgi małżeńskiej.
4 votes Thanks 7
Razor1711
Główną bohaterką dramatu Williama Szekspira jest młoda, czternastoletnia dziewczyna, jedyna córka Kapuletów, o imieniu Julia. Julia sprawia wrażenie dobrze wychowanej, uległej dziewczyny. Z pokorą wysłuchuje zaleceń swojej matki dotyczących małżeństwa z Parysem. Jest skłonna poświęcić swoją młodość, aby tylko uszczęśliwić swoich rodziców.
Zmianę w Julii wywołuje miłość do Romea. Pod wpływem wielkiego, nieznanego do tej pory uczucia zmienia się w zdecydowana i silną kobietę. Jest gotowa przeciwstawić się całemu światu, i decyduje się oddać serce ukochanemu. W słynnej scenie balkonowej to Julia jest siłą napędzającą bieg wydarzeń. To ona wyznaje ukochanemu uczucia. Dwukrotnie pyta się ukochanego o jego uczucia i jednocześnie wystawia je na próbę proponując małżeństwo. Po wyroku skazującym Romea na wygnanie Julia jest jest bardzo konsekwentna w swoich postanowieniach i cała tą sytuację przyrównuje do śmierci. Nadzieja na ułaskawienie męża i na wizytę jego, przeciwstawia się woli rodziców odnośnie poślubienia Parysa. Julia zwraca się z pomocą do ojca Laurentego. "Napój pozornej śmierci" jest dla Julii rozwiązaniem całej sytuacji, gdyż w ten sposób uniknie śmiertelnego grzechu dwukrotnego zamążpójścia i spotka się z ukochanym.
Bohaterka wypija tą niby truciznę na chwałę miłości, która jest sensem jej życia. Po śmierci męża stwierdza, że nic nie ma dla niej sensu i pomaga jej to w podjęciu decyzji o samobójstwie przy użyciu sztyletu Romea. W przeciągu tych pięciu dni, w których toczy się akcja, możemy zobaczyć wielką metamorfozę młodej dziewczyny. Julia z uległej i skłonnej do poświęceń młodej osoby staje się bardzo dojrzałą i dążącą do swojego celu kobietę. Raz przysięgając miłość będzie jej wierna aż do śmierci. Miłość w rozumieniu Julii to lojalność i dążenie do małżeńskiego szczęścia chociażby miało nastąpić ono dopiero po śmierci. Dlatego też Julię można nazwać bohaterką tragiczną.
Zmianę w Julii wywołuje miłość do Romea. Pod wpływem wielkiego, nieznanego do tej pory uczucia zmienia się w zdecydowana i silną kobietę. Jest gotowa przeciwstawić się całemu światu, i decyduje się oddać serce ukochanemu. W słynnej scenie balkonowej to Julia jest siłą napędzającą bieg wydarzeń. To ona wyznaje ukochanemu uczucia. Dwukrotnie pyta się ukochanego o jego uczucia i jednocześnie wystawia je na próbę proponując małżeństwo.
Po wyroku skazującym Romea na wygnanie Julia jest jest bardzo konsekwentna w swoich postanowieniach i cała tą sytuację przyrównuje do śmierci. Nadzieja na ułaskawienie męża i na wizytę jego, przeciwstawia się woli rodziców odnośnie poślubienia Parysa. Julia zwraca się z pomocą do ojca Laurentego. "Napój pozornej śmierci" jest dla Julii rozwiązaniem całej sytuacji, gdyż w ten sposób uniknie śmiertelnego grzechu dwukrotnego zamążpójścia i spotka się z ukochanym.
Bohaterka wypija tą niby truciznę na chwałę miłości, która jest sensem jej życia. Po śmierci męża stwierdza, że nic nie ma dla niej sensu i pomaga jej to w podjęciu decyzji o samobójstwie przy użyciu sztyletu Romea. W przeciągu tych pięciu dni, w których toczy się akcja, możemy zobaczyć wielką metamorfozę młodej dziewczyny. Julia z uległej i skłonnej do poświęceń młodej osoby staje się bardzo dojrzałą i dążącą do swojego celu kobietę. Raz przysięgając miłość będzie jej wierna aż do śmierci. Miłość w rozumieniu Julii to lojalność i dążenie do małżeńskiego szczęścia chociażby miało nastąpić ono dopiero po śmierci. Dlatego też Julię można nazwać bohaterką tragiczną.