Question

Cechy romantyczne i pozytywistyczne w powieści nad niemnem. Chociaż po kilka, proszę. Na juuutrooo!!! Dzięki;-)

Answer 1

Powieść Nad Niemnem nawiązuje do nurtu realizmu krytycznego. Pisarka dostrzega wszelkie nieprawidłowości występujące w życiu polskiego społeczeństwa drugiej połowy XIX wieku. Podaje propozycje naprawy złej sytuacji ekonomiczno-społecznej.

Uczyniła bohaterami powieści zwyczajnych ludzi, którzy ulegają różnorodnym namiętnościom i przemianom wewnętrznym. Zdarzenia przytrafiające się bohaterom powieści są bardzo prawdopodobne. Orzeszkowa kończy powieść optymistycznie, dając tym samym nadzieję na poprawę sytuacji.
Romantyzm w "Nad Niemnem"

Romantyzm w utworze objawia się poprzez nawiązania do przeszłości, do powstań narodowowyzwoleńczych: walki napoleońskich, powstania listopadowego i styczniowego.

Autorka jednak składa hołd minionej epoce poprzez wspomnienie Mogiły powstańców 1863 roku, którą pokazuje Justynie, Jan. Był to przecież ostatni romantyczny zryw Polaków.

"Nad Niemnem" to jednak również krytyka miłości romantycznej - uniesień, westchnień, za którymi kryje się zakłamanie i udawanie niemające nic wspólnego z miłością prawdziwą - pełną szacunku, wzajemnej pomocy, wspólnego trudu. Eliza Orzeszkowa ośmiesza schematy romantyczne, pogardza biernymi postawami romantyków, drwi z ich stosunku do życia: Emilia Korczyńska, która żyje tylko czytaniem romansów, buja w obłokach, cierpi na nerwy i jest wiecznie słaba, choruje na globus. Inne postacie "romantyczne" to Zygmunt Korczyński, Różyc.

Kolejny element, którym pisarka nawiązuje do romantyzmu, to opisy liczne przyrody: opiewają piękno kraju i współistnienie człowieka i natury. Powieść "Nad Niemnem" jest szeroko zakrojoną powieścią środowiskową. Panuje w niej słoneczna pogoda, opisane są piękne krajobrazy, występuje ciepły humor ogarniający wszystkie postaci (z wyjątkiem nierobów i kosmopolitów). Liryzm wspomnień powstańczych oraz optymizm, który napełnia otuchą na przyszłość. Cechy te pozwalają porównywać powieść Orzeszkowej do mickiewiczowskiej epopei i zjednują jej miano - powieści - eposu.
Pozytywizm w "Nad Niemnem"

1. Potrzeba kształcenia młodych bogatych ziemian - na przykładzie Witolda, który dzięki wykształceniu ma wiele reformatorskich planów na przyszłość.

2. Utylitaryzm - ludzie muszą być użyteczni dla kraju i społeczeństwa, w powieści krytykuje się "pasożytów", którzy nic nie dają krajowi.

3. Praca u podstaw - praca dla ludu, troska o jego rozwój i poprawę bytu, reformowanie rolnictwa i stosunków społecznych.

4. Praca organiczna - porównanie społeczeństwa do organizmu, którego wszystkie elementy (warstwy społeczne) - aby działał prawidłowo - muszą być zdrowe. Tylko warstwa szlachty zaściankowej (Bohatyrowicze) wydaje się być zdrową, wyższe są dotknięte chorobą i wymagają reform.