w sensie geochronologicznym – pierwszy okres ery paleozoicznej. Trwał około 54 milionów lat . Kambr jest młodszy od ediakaru (neoproterozoik) a starszy od ordowiku. Dzieli się na cztery epoki: terenew, 2. epoka, 3. epoka oraz furong.
Pod koniec kambru doszło do pierwszych, słabych jeszcze, faz orogenezy kaledońskiej. Ruchy górotwórcze doprowadziły do podniesienia się dna morza, wypiętrzenia znacznych terenów ponad poziom wody i silnej denudacji np. na obszarze basenu świętokrzyskiego
.
W kambrze duże obszary Polski zalane były przez morza. Na ich dnie powstały prawie wyłącznie osady piaszczyste, mułowcowe i ilaste.
Utwory te zachowały się niezmienione w Górach Świętokrzyskich i ich południowym obrzeżeniu.
Na Niżu Polskim znane są z głębokich wierceń.
Międzynarodowy stratotyp granicy prekambr/kambr znajduje się na wybrzeżu półwyspu Burin koło miasta Fortune (południowo-wschodnia część Nowej Fundlandii, Kanada). Dolna granica kambru oparta jest o pierwsze pojawienie się skamieniałości śladowej
w sensie geochronologicznym – pierwszy okres ery paleozoicznej. Trwał około 54 milionów lat . Kambr jest młodszy od ediakaru (neoproterozoik) a starszy od ordowiku. Dzieli się na cztery epoki: terenew, 2. epoka, 3. epoka oraz furong.
Pod koniec kambru doszło do pierwszych, słabych jeszcze, faz orogenezy kaledońskiej. Ruchy górotwórcze doprowadziły do podniesienia się dna morza, wypiętrzenia znacznych terenów ponad poziom wody i silnej denudacji np. na obszarze basenu świętokrzyskiego
.
W kambrze duże obszary Polski zalane były przez morza. Na ich dnie powstały prawie wyłącznie osady piaszczyste, mułowcowe i ilaste.
Utwory te zachowały się niezmienione w Górach Świętokrzyskich i ich południowym obrzeżeniu.
Na Niżu Polskim znane są z głębokich wierceń.
Międzynarodowy stratotyp granicy prekambr/kambr znajduje się na wybrzeżu półwyspu Burin koło miasta Fortune (południowo-wschodnia część Nowej Fundlandii, Kanada). Dolna granica kambru oparta jest o pierwsze pojawienie się skamieniałości śladowej