Naładowana cząstka w polu magnetycznym porusza się po krzywej trajektorii, pod wpływem działającej na nią siły Lorentza. Siła ta działa prostopadle do kierunku ruchu cząstki oraz prostopadle do kierunku pola magnetycznego. Kierunek siły wyznacza reguła lewej dłoni (jeśli ułożymy kciuk, palec wskazujący i środkowy prostopadle do siebie, to kciuk wyznacza kierunek prądu, a pozostałe palce kierunek pola magnetycznego, a kierunek siły to kierunek ruchu środka dłoni). W zależności od kierunku i wartości siły Lorentza, cząstka może poruszać się po okręgu, spirali lub w inny sposób krzywoliniowy, a jej ruch jest ograniczony do płaszczyzny prostopadłej do pola magnetycznego. Prędkość cząstki może się zmieniać, ale jej energia kinetyczna pozostaje stała wzdłuż całej trajektorii ruchu. Zachowanie naładowanej cząstki w polu magnetycznym jest kluczowe dla zrozumienia wielu zjawisk fizycznych, takich jak ruch elektronów w magnetycznym polu atomowym czy przyspieszenie cząstek w akceleratorach.
Naładowana cząstka w polu magnetycznym porusza się po krzywej trajektorii, pod wpływem działającej na nią siły Lorentza. Siła ta działa prostopadle do kierunku ruchu cząstki oraz prostopadle do kierunku pola magnetycznego. Kierunek siły wyznacza reguła lewej dłoni (jeśli ułożymy kciuk, palec wskazujący i środkowy prostopadle do siebie, to kciuk wyznacza kierunek prądu, a pozostałe palce kierunek pola magnetycznego, a kierunek siły to kierunek ruchu środka dłoni). W zależności od kierunku i wartości siły Lorentza, cząstka może poruszać się po okręgu, spirali lub w inny sposób krzywoliniowy, a jej ruch jest ograniczony do płaszczyzny prostopadłej do pola magnetycznego. Prędkość cząstki może się zmieniać, ale jej energia kinetyczna pozostaje stała wzdłuż całej trajektorii ruchu. Zachowanie naładowanej cząstki w polu magnetycznym jest kluczowe dla zrozumienia wielu zjawisk fizycznych, takich jak ruch elektronów w magnetycznym polu atomowym czy przyspieszenie cząstek w akceleratorach.