BARDZO PROSZĘ O POMOC <3
Rola przeznaczenia w życiu Edypa. Opracuj temat, analizując podaną pieśń w kontekście całego utworu Sofoklesa.
Sofokles
Król Edyp
Stasimon IV
O śmiertelnych pokolenie!
Życie wasze, to cień cienia.
Bo któryż człowiek więcej tu szczęścia zażyje
Nad to, co w sennych rojeniach uwije,
Aby potem z biegiem zdarzeń
Po snu chwili runąć z marzeń.
Los ten, co ciebie, Edypie, spotyka,
Jest mi jakby głosem żywym,
Bym żadnego śmiertelnika
Nie zwał już szczęśliwym.
Twe cięciwy miotły strzały
Gdzieś daleko za granice
Zwykłych szczęść i chwały.
Wróżą zmogłeś ty dziewicę,
Ostrzem zbrojną szponów.
Żeś nam stanął jako wieża
Obronna od zgonów,
Uczcił w tobie lud rycerza
I wywyższył cię ku niebom,
Byś królem był Tebom.
A dziś kogo większa moc
Klęsk i złego gnębi?
Któż w czarniejszą runął noc
Do nieszczęścia gnębi?
Edypa głowo wysławiona,
Jednej starczyło przystanie
Na syna, ojca kochanie
I jednego łona.
Jakoż cię mogły znosić do tej pory
W milczeniu ojca ugory?
Czas wszechwidny, ten odsłoni
Winy twojej brud,
Ślub nieślubny zemsta zgoni
Płodzących i płód.
O, niechajbyś się Laiosa dziecię
Nigdy nie był zjawił,
Nie byłbym teraz rozpaczą, co miecie
Jęki, serc krwawił.
Tyżeś to kiedyś roztworzył me oczy
I dziś ty grążysz mnie w mroczy.
Edyp dowiadując się od wyroczni, że „zabije ojca i poślubi własną matkę” postanawia uciec z Koryntu, aby nie skrzywdzić swoich rodziców.Nawet dzięki temu nie udaje mu się uciec przed przeznaczeniem. Był głęboko przeświadczony, że jego prawdziwymi rodzicami są Polibos i Meropa. Pewnego dnia na swojej drodze Edyp spotyka starca, którego zabija. To jest pierwszy fragment przepowiedni. W niewiedzy zabił swojego ojca. Po zabójstwie nieznanego naszemu bohaterowi starca Edyp udaje się do Teb. W Tebach Edyp odpowiada na zagadkę Sfinksa, potwora, który zabija wszystkich, którzy nie znają odpowiedzi. Edyp odpowiada i Sfinks skacze w przepaść. Za ten czyn Edyp zostaje bohaterem oraz otrzymuje rękę świeżo owdowiałej królowej Jokasty, z którą bierze ślub. Spełniała się druga cześć przepowiedni. Edyp poślubił swoją matkę. o pociąga za sobą prześladujące go fatum. Teby gnębią plagi. Król postanawia znaleźć przyczynę tych tragedii. Przykład Edypa jest klasycznym przykładem na to, że przed przeznaczeniem nie da się uciec. Edyp próbował uciec, aby nie zrobić krzywdy swoim przybranym rodzicom, których kochał jak swoich własnych. Próbował uciec, lecz nie mógł. Nie wiedział. Wiadomo, że każdy, kto popełni grzech, musi ponieść konsekwencje. Edyp jest archetypem człowieka, który próbuje uciec przed własnym losem.
Utwór Sofoklesa niesie ze sobą odwieczne prawdy. Pokazuje, że przed fatum, nie można uciec. Jest ono niezmienne i musi się wypełnić.Edyp poniósł takowe oślepiając się.