Bardzo pilne proszę o napisanie wypracowania min 250 słów plis
Na podstawie drugiego fragmentu Chłopów oraz przywołując kontekst całego pierwszego tomu scharakteryzuj Jagne. Określ sposób funkocjonowania bohaterki w społeczności chłopskiej. Zwróć uwagę na wymiar mityczny tej postaci.
laszka18
Władysław Stanisław Reymont w „Chłopach”, za których w roku 1904 otrzymał Nagrodę Nobla. W utworze poznajemy uniwersalną wieś- Lipce oraz jej bohaterów. W porównaniu do „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza- występuje tam wiele postaci kobiecych. Jedną z nich jest Jagna Paczesiówna, dziewiętnastoletnia mieszkanka wsi. Przedstawiony w temacie fragment pochodzi z tomu I. Jest to opis uczuć i rozmyślań Jagny. Sytuacja ta ma miejsce niedługi okres czasu przed zaślubinami owej bohaterki z Maciejem Boryną, prawie sześćdziesięcioletnim mężczyzną. Miał on największy dom i gospodarstwo w całej wsi, przez co zdobył szacunek innych mieszkańców. Przed ślubem nie znali się długo. Na pierwszy rzut oka Jagna wydała mu się bardzo urokliwą, młodą kobietą z dobrym charakterem. Boryna nie przejmował się jej romansami ani tym, co sądzili o niej ludzie. Jagna bowiem nie była typową reprezentantką społeczności chłopskiej. Jej artystyczna i delikatna, a zarazem niezdecydowana dusza nie pasuje do otoczenia. Nie przywiązywała wagi do pieniędzy i ziemi, o którą tak bardzo zabiegała jej matka i czego pragnęli inni mieszkańcy wsi. Było jej wszystko jedno czy dostanie coś po ślubie. Na podstawie tego możemy wywnioskować, że nie za bardzo przejmowała się swoją przyszłościa i dalszym życiem. Bohaterka nie żyła też według zasad moralnych i przykazań, jednak chodziła do kościoła wraz z rodziną. Na podstawie fragmentu widzimy też, że bohaterka jest obojętna wobec zamążpójścia. Wbrew swoim uczuciom poddaje się woli matki. Na podstawie tej sytuacji możemy wskazać na bierność Jagny i jej posłuszeństwo. Jagna nie przejmuje się sprawami codziennymi, patrzy swodobnie przez okno i zapomina o realnym świecie. Takim zachowaniem przypomina młodopolskiego artystę, który podatny jest na nastrój chwili. Jej rozmyślania przeniosły się do tematu mężczyzn. Jagna wiedziała, że ma wielu adoratorów i każdy z nich oddałby pewnie za nią życie. Było to jej jednak obojętne, dla niej każdy był taki sam. Decyzję o swej przyszłości dała do podjęcia matce, którą ogromnie ceniła. Matka bowiem strasznie przejmowała się jej losem już od narodzin. Zawsze starała się chronić ją od ciężkich prac w domu, nie nauczyłą samodzielności. Wydając córkę za Borynę miała na celu zapewnienie jej godnego i szczęśliwego życia. Boryna wydawał się Jagnie najlepszy z pośród innych kandydatów. Między innymi dlatego, że ofiarował jej w prezencie chustkę i wstążkę. Widzimy więc, że miała wygórowanych pragnień. Wydaje mi się, że zachowanie Jagny wiąże się z jej osobowością oraz sposobem funkcjonowania, bowiem zawsze się wyróżniała. Lipieckie kobiety nigdy jej nie akceptowały. Zapewne z powodu jej nieskazitelnej urody, której nie mógł oprzeć się żaden meżczyzna. Patrzyły na nią przez pryzmat jej licznych romansów, z których była znana. Sądziły, że to jej winą, że bohaterka otumiania mężczyzn swoim wyglądem i zachowaniem. Nie potrafią ujrzeć tego, że Jagna była też wrażliwa na ludzkie gesty, szybko się zawstydzała i rumieniła. Na jej ślub z Boryną patrzą dwojako- wiedzą, iż Maciejowi przydałaby się partnerka życiowa, jednak nie są pewne co do Jagny. Bohaterka unieszczęśliwiła wiele osób zapewne z powodu łatwego uleganiu chwilowym emocjom, które doprowadziły ją do braku umiejętności panowania nad pragnieniami, uleganiu innym i bierności wobec własnego losu. Niestety bohaterka nie ma pojęcia o tym, że robi źle. Całe życie była w pewnego rodzaju izojacji od innych, nie do końca wie co jest dobre, a co złe. Jest wciąż mało wiedzącym dzieckiem. Ponadto należy zwrócić uwagę na to, że romanse w tamtych czasach były normalne, a więc Jagna nie wiedziała, że to co robi przekracza pewne moralne normy. Była niezdolna do analizy swojego zachowania, krytycznej samooceny, refleksji i poprawy. Nie brała odpowiedzialności za swoje czyny. Bohaterkę można porównać do młodopolskiej femme fatal, kobiety pięknej i uwodzicielskiej, która swoim zachowaniem pragnie omotać mężczyznę, wzbudzić miłość i zniszczyć. Możemy to wywnioskować między innymi przez jej romans z Antkiem. Męzczyzna ten miał rodzinę i dzieci, a Jagna zniszczyła ich związek. Jej postać jest też podobna do biblijnej Ewy, która również uległa swemu pragnieniu i złamała zasady wydane przez Boga, za co spotkała ją kara. W ostatnich zdaniach fragmentu autor posłużył się porównaniem duszy Jagusi do ziemi świętej. Dostrzegamy więc mityczny wymiar tej bohaterki. Jagna jest osobą tajemniczą i niepoznaną przez nikogo. Posiada ogromną władzę, jednak nie korzysta z niej i jej nie pragnie. Robi wszystko co musi. Jagna jest niewątpliwie postacią kontrowersyjną, ale i tragiczną. Jej odmienność, niepodporządkowanie się oraz brak tolerancji u innych sprawiają, że bohaterka staje się nieszczęśliwa w Lipcach, szuka dla siebie ciągle innych celów. Można tez rzec, że jego ona ofiarą społeczności, która nie była w stanie zaakceptować odmienności, czego skutkiem było wygnanie Jagny ze wsi.
Przedstawiony w temacie fragment pochodzi z tomu I. Jest to opis uczuć i rozmyślań Jagny. Sytuacja ta ma miejsce niedługi okres czasu przed zaślubinami owej bohaterki z Maciejem Boryną, prawie sześćdziesięcioletnim mężczyzną. Miał on największy dom i gospodarstwo w całej wsi, przez co zdobył szacunek innych mieszkańców. Przed ślubem nie znali się długo. Na pierwszy rzut oka Jagna wydała mu się bardzo urokliwą, młodą kobietą z dobrym charakterem. Boryna nie przejmował się jej romansami ani tym, co sądzili o niej ludzie. Jagna bowiem nie była typową reprezentantką społeczności chłopskiej. Jej artystyczna i delikatna, a zarazem niezdecydowana dusza nie pasuje do otoczenia. Nie przywiązywała wagi do pieniędzy
i ziemi, o którą tak bardzo zabiegała jej matka i czego pragnęli inni mieszkańcy wsi. Było jej wszystko jedno czy dostanie coś po ślubie. Na podstawie tego możemy wywnioskować, że nie za bardzo przejmowała się swoją przyszłościa i dalszym życiem. Bohaterka nie żyła też według zasad moralnych i przykazań, jednak chodziła do kościoła wraz z rodziną.
Na podstawie fragmentu widzimy też, że bohaterka jest obojętna wobec zamążpójścia. Wbrew swoim uczuciom poddaje się woli matki. Na podstawie tej sytuacji możemy wskazać na bierność Jagny i jej posłuszeństwo. Jagna nie przejmuje się sprawami codziennymi, patrzy swodobnie przez okno i zapomina o realnym świecie. Takim zachowaniem przypomina młodopolskiego artystę, który podatny jest na nastrój chwili. Jej rozmyślania przeniosły się do tematu mężczyzn. Jagna wiedziała, że ma wielu adoratorów i każdy z nich oddałby pewnie za nią życie. Było to jej jednak obojętne, dla niej każdy był taki sam. Decyzję o swej przyszłości
dała do podjęcia matce, którą ogromnie ceniła. Matka bowiem strasznie przejmowała się jej losem już od narodzin. Zawsze starała się chronić ją od ciężkich prac
w domu, nie nauczyłą samodzielności. Wydając córkę za Borynę miała
na celu zapewnienie jej godnego i szczęśliwego życia. Boryna wydawał się Jagnie najlepszy z pośród innych kandydatów. Między innymi dlatego, że ofiarował jej w prezencie chustkę i wstążkę. Widzimy więc, że miała wygórowanych pragnień.
Wydaje mi się, że zachowanie Jagny wiąże się z jej osobowością oraz sposobem funkcjonowania, bowiem zawsze się wyróżniała. Lipieckie kobiety nigdy jej nie akceptowały. Zapewne z powodu jej nieskazitelnej urody, której nie mógł oprzeć się żaden meżczyzna. Patrzyły na nią przez pryzmat jej licznych romansów, z których była znana. Sądziły, że to jej winą, że bohaterka otumiania mężczyzn swoim wyglądem i zachowaniem. Nie potrafią ujrzeć tego, że Jagna była też wrażliwa na ludzkie gesty, szybko się zawstydzała i rumieniła. Na jej ślub z Boryną patrzą dwojako- wiedzą, iż Maciejowi przydałaby się partnerka życiowa, jednak nie są pewne co do Jagny. Bohaterka unieszczęśliwiła wiele osób zapewne z powodu łatwego uleganiu chwilowym emocjom, które doprowadziły ją do braku umiejętności panowania nad pragnieniami, uleganiu innym i bierności wobec własnego losu. Niestety bohaterka nie ma pojęcia o tym, że robi źle. Całe życie była w pewnego rodzaju izojacji od innych, nie do końca wie co jest dobre, a co złe. Jest wciąż mało wiedzącym dzieckiem. Ponadto należy zwrócić uwagę na to, że romanse w tamtych czasach były normalne, a więc Jagna nie wiedziała, że to co robi przekracza pewne moralne normy. Była niezdolna do analizy swojego zachowania, krytycznej samooceny, refleksji i poprawy. Nie brała odpowiedzialności
za swoje czyny.
Bohaterkę można porównać do młodopolskiej femme fatal, kobiety pięknej i uwodzicielskiej, która swoim zachowaniem pragnie omotać mężczyznę, wzbudzić miłość i zniszczyć. Możemy to wywnioskować między innymi przez jej romans z Antkiem. Męzczyzna ten miał rodzinę i dzieci, a Jagna zniszczyła ich związek. Jej postać jest też podobna do biblijnej Ewy, która również uległa swemu pragnieniu i złamała zasady wydane przez Boga, za co spotkała ją kara. W ostatnich zdaniach fragmentu autor posłużył się porównaniem duszy Jagusi do ziemi świętej. Dostrzegamy więc mityczny wymiar tej bohaterki. Jagna jest osobą tajemniczą i niepoznaną przez nikogo. Posiada ogromną władzę, jednak nie korzysta z niej i jej nie pragnie. Robi wszystko co musi.
Jagna jest niewątpliwie postacią kontrowersyjną, ale i tragiczną. Jej odmienność, niepodporządkowanie się oraz brak tolerancji u innych sprawiają, że bohaterka staje się nieszczęśliwa w Lipcach, szuka dla siebie ciągle innych celów. Można tez rzec, że jego ona ofiarą społeczności, która nie była w stanie zaakceptować odmienności, czego skutkiem było wygnanie Jagny ze wsi.