Zgłoś nadużycie!
Słowo runa oznacza tajemnicę według wierzeń nordyckich runy podarował ludziom bóg Odyn stąd też przypisywano im znaczenie tajemne, wykorzystywano do wróżenia oraz sporządzania talizmanów chroniących przed złem i wzmacniających organizm człowieka. Używana jest też inna nazwa - "futhark", która wzięła się od sześciu pierwszych liter alfabetu. Znaki runiczne są najstarszym typem pisma ludów barbarzyńskich zamieszkujących północną Europę. , Najdawniejsze inskrypcje runiczne pochodzą z II i III wieku n.e.. Nie wiemy, kiedy i gdzie wynaleziono runy były używane do zapisu krótkich inskrypcji w drewnie, metalu czy na kamieniach (tzw. kamienie runiczne). Wyryty znak runiczny na łodziach bojowych, czy mieczach, miał zapewniać starożytnym moc i ochronę.
Pismo runiczne:
Występują trzy rodzaje pisma runicznego:
1. Runy starogermańskie - 24 znaki. Najstarszy rodzaj pisma runicznego, który występowała głównie w północnej Europie, między III a IX w. n.e.
2. Runy anglosaskie - 31 znaków. Wędrujące licznie ludy germańskie prawdopodobnie pochodzące z Fryzji, które przybyły w V w. n.e. na tereny Anglii przyniosły wraz ze sobą runy. Mają one dużo cech wspólnych z fryzyjskimi runami. Wzbogacono 24 literowy futhark do 28 i więcej na potrzeby lingwistyczne.
3. Młodszy futhark (lub też nordycki czy skandynawski)16 znaków. Tutaj obserwujemy odwrotną sytuację, futhark został zredukowany z 24 do 16 znaków. Występował głownie na terenie Skandynawii. Większość znanych nam napisów runicznych pochodzi z terenów Szwecji. Z powodu ich przewagi runy uważa się powszechnie za nordyckie.
Klasyczny futhark, dzieli się na trzy ósemki, tak zwane Atty, z których każda poświecona jest temu bóstwu, którego imieniu odpowiada litera zaczynająca daną ósemkę. W literaturze spotyka się jednak omówienie 25 run. Ta dodatkowa runa pojawiła się w futharku dopiero w latach siedemdziesiątych, została najprawdopodobniej dodana przez Ralpha Bluma, który na podstawie tradycyjnego futharku stworzył własny system runiczny, nie będący już jednak futharkiem, ponieważ zaczynał się na runie manna ,a kończył właśnie na runie Odyna, zwanej także runą wyrd. Ja nie polecam sotosowania jednak tej dodatkowej runy ponieważ może ona powodować konflikt z bardzo silnym egregorem runicznym.
Runy dzielimy także na energetyczne i magnetyczne. Energetyczne, dodają nam energii i siły, natomiast magnetyczne, wymagają od nas pewnego wysiłku i wykorzystania posiadanych zasobów energetycznych.
runy energetyczne
runy magnetyczne
4 votes Thanks 4
naaacia
Runy to znaki pisma używanego przez ludy germańskie. Na temat jego pochodzenia do dziś toczy się dyskusja między historykami. Napisy runiczne wykonywano najczęściej na przedmiotach, takich jak broń, grzebienie czy zapinki, lub na kamieniach. Najstarsze odnalezione teksty z runami zawierają niewiele informacji, natomiast te pochodzące z IX w. opisują przygody bohaterów.
Myślę, że to jest dobre :) Źródło mój podręcznik ;d Pozdrawiam
4 votes Thanks 7
Quadesha
Pismo runiczne- był to alfabet do zapisywania przez ludy germańskie.
Pismo runiczne:
Występują trzy rodzaje pisma runicznego:
1. Runy starogermańskie - 24 znaki.
Najstarszy rodzaj pisma runicznego, który występowała głównie w północnej Europie, między III a IX w. n.e.
2. Runy anglosaskie - 31 znaków.
Wędrujące licznie ludy germańskie prawdopodobnie pochodzące z Fryzji, które przybyły w V w. n.e. na tereny Anglii przyniosły wraz ze sobą runy. Mają one dużo cech wspólnych z fryzyjskimi runami. Wzbogacono 24 literowy futhark do 28 i więcej na potrzeby lingwistyczne.
3. Młodszy futhark (lub też nordycki czy skandynawski)16 znaków.
Tutaj obserwujemy odwrotną sytuację, futhark został zredukowany z 24 do 16 znaków. Występował głownie na terenie Skandynawii. Większość znanych nam napisów runicznych pochodzi z terenów Szwecji. Z powodu ich przewagi runy uważa się powszechnie za nordyckie.
Klasyczny futhark, dzieli się na trzy ósemki, tak zwane Atty, z których każda poświecona jest temu bóstwu, którego imieniu odpowiada litera zaczynająca daną ósemkę.
W literaturze spotyka się jednak omówienie 25 run. Ta dodatkowa runa pojawiła się w futharku dopiero w latach siedemdziesiątych, została najprawdopodobniej dodana przez Ralpha Bluma, który na podstawie tradycyjnego futharku stworzył własny system runiczny, nie będący już jednak futharkiem, ponieważ zaczynał się na runie manna ,a kończył właśnie na runie Odyna, zwanej także runą wyrd. Ja nie polecam sotosowania jednak tej dodatkowej runy ponieważ może ona powodować konflikt z bardzo silnym egregorem runicznym.
Runy dzielimy także na energetyczne i magnetyczne. Energetyczne, dodają nam energii i siły, natomiast magnetyczne, wymagają od nas pewnego wysiłku i wykorzystania posiadanych zasobów energetycznych.
runy energetyczne
runy magnetyczne
Myślę, że to jest dobre :) Źródło mój podręcznik ;d
Pozdrawiam