Dedal – wzór człowieka rozważnego, poważnego, doświadczonego. Realista. Wynalazca. Uosabia tęsknotę za ojczyzną, pragnienie niezależności.
Ikar – człowiek przełamujący granice za wysoką cenę – z jednej strony; człowiek lekkomyślny, łatwo upajający się swobodą – z drugiej.
Herakles – symbol odwiecznego snu o potędze, marzeń człowieka, by być silnym i szlachetnym jak bogowie.
Niobe – archetyp cierpiącej matki. Niobe, żona Tantala szczyciła się siedmioma synami i siedmioma córkami, bogowie zabili wszystkie jej dzieci. (Parandowski natomiast zapierwszą mater dolorosa uznaje Demeter, gdy ta cierpiała po stracie córki do tego stopnia, że przybrała postać żebraczki).
Syzyf – archetyp człowieka, którego ciężka i wyczerpująca praca nie daje żadnych efektów, jest bezowocna.
Nike - bogini zwycięstwa, nie znana Homerowi, po raz pierwszy wymieniona przez Hezjoda; jako córka tytana Pallasa i Styksu, siostra Zelosa, Kratosa i Bii, wraz z nimi szanowana przez Zeusa, gdyż walczyła po stronie bogów przeciw tytanom. Jest tu jeszcze abstrakcyjnym symbolem zwycięstwa bogów. Później staje się boginią wszelkiego zwycięstwa: w bitwie, w zawodach atletycznych, konkursach muzyki, mistrzostwa w rzemiośle, piękności kobiet. Przedstawiana jako młoda kobieta ze skrzydłami, z wieńcem albo gałązką palmową w ręku; rzymskim odpowiednikiem Nike jest Viktoria.
Dedal – wzór człowieka rozważnego, poważnego, doświadczonego. Realista. Wynalazca. Uosabia tęsknotę za ojczyzną, pragnienie niezależności.
Ikar – człowiek przełamujący granice za wysoką cenę – z jednej strony; człowiek lekkomyślny, łatwo upajający się swobodą – z drugiej.
Herakles – symbol odwiecznego snu o potędze, marzeń człowieka, by być silnym i szlachetnym jak bogowie.
Niobe – archetyp cierpiącej matki. Niobe, żona Tantala szczyciła się siedmioma synami i siedmioma córkami, bogowie zabili wszystkie jej dzieci. (Parandowski natomiast zapierwszą mater dolorosa uznaje Demeter, gdy ta cierpiała po stracie córki do tego stopnia, że przybrała postać żebraczki).
Syzyf – archetyp człowieka, którego ciężka i wyczerpująca praca nie daje żadnych efektów, jest bezowocna.
Nike - bogini zwycięstwa, nie znana Homerowi, po raz pierwszy wymieniona przez Hezjoda; jako córka tytana Pallasa i Styksu, siostra Zelosa, Kratosa i Bii, wraz z nimi szanowana przez Zeusa, gdyż walczyła po stronie bogów przeciw tytanom. Jest tu jeszcze abstrakcyjnym symbolem zwycięstwa bogów. Później staje się boginią wszelkiego zwycięstwa: w bitwie, w zawodach atletycznych, konkursach muzyki, mistrzostwa w rzemiośle, piękności kobiet. Przedstawiana jako młoda kobieta ze skrzydłami, z wieńcem albo gałązką palmową w ręku; rzymskim odpowiednikiem Nike jest Viktoria.