Question

Analiza porównawcza dziejów ,,Nie boska komedia" Z.Krasińskiego i ,,Przedwiośnie" S.Żeromskiego

Answer 1

 Z.Kraśińskiego Rewolucja jest powszechnie uważana jako szybka , gwałtowna i poważna zmiana, odbywająca się przy stosunkowo szerokim udziale społeczeństwa. Cel każdej rewolucji to zniszczenie porządku społecznego, politycznego czy ideowego, przeciwko któremu występuje. Często jest buntem jednej klasy przeciwko drugiej, a odbywa się przy zastosowaniu środków niezgodnych z obowiązującym prawem. Różne obrazy rewolucji stały się tematem wielu utworów literackich. Przykładem takich tekstów kultury jest „Nie-Boska komedia” Zygmunta Krasińskiego oraz „Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego.


Fragment I przedstawia scenę „Nie-Boskiej komedii” Krasińskiego, w której Mąż (Hrabia Henryk) – przedstawiciel arystokracji, zamaskowany, oprowadzany przez Przechrztę, odwiedza obóz rewolucjonistów. Oprócz wymienionych postaci, w powyższym fragmencie dramatu występuje również Chór oraz Dziewczyna. Obóz rewolucjonistów składa się z niskich warstw społecznych, jakimi są rzemieślnicy, chłopi i służący – ludzie niewykształceni, świadczą o tym wypowiedziane przez Dziewczynę słowa wyrażone prostym językiem:

„Juści ja myłam talerze (...)”

Rewolucja ma podłoże społeczne – lud buntuje się przeciwko arystokracji. Oskarża on swoich panów o wyrządzone krzywdy, niesprawiedliwość, jakie ich dotknęły. W celu uwydatnienia ich nędznego losu, autor powtarza tekst i używa epifory:

„Bóg nad nami nie miał litości – Hura – Hura/ Królowie nad nami nie mieli litości – Hura – Hura/ Panowie nad nami nie mieli litości – Hura – Hura.”

Sądzą, że zawsze byli uważani za klasę gorszą, niższą od arystokratów. Według ludu panowie traktowali ich prawie na równi ze zwierzętami, nigdy nie potrafili okazać wdzięczności za wykonana dla nich pracę, która kosztowała ich mnóstwa wysiłku:

„Juści ja myłam talerze, widelce szorowała ścierką, dobrego słowa/ nie słyszała nigdy.”

Rewolucjoniści czują się niedocenionymi, są zmęczeni takim życiem, mają dosyć obecnej sytuacji, więc pragną zburzyć stary porządek, porzucają swoje dotychczasowe prace i zajęcia. Lud jest bardzo podekscytowany tą wizją, czekał na ten moment bardzo długo. Rewolucjonistów ogarnia prawdziwa radość, euforia – zebrani tańczą, wokół szubienicy, śpiewają, krzyczą, wiwatują – zachowują się jak prawdziwi zwycięzcy. Ich nastrój podkreśla wielokrotnie użyte słowo „Hura!” oraz liczne wykrzyknienia. Elementy te wskazują na ogromne zaangażowanie emocjonalne oraz towarzyszące zebranym silne uczucia. Rewolucjonistami kieruje głównie długo tłumiona nienawiść, chęć zemsty, odwetu za poniesione krzywdy. Zdają sobie sprawę, że rewolucja to jedyna szansa na poprawę ich marnego bytu i osiągnięcie tego, czego zawsze im brakowało:

„Chleba, zarobku, drzewa na opał w zimie, odpoczynku w lecie! – Hura – Hura”

Są żądni bogactwa, przywilejów i praw, jednak nie zważają na przyszłość i zapominają o konsekwencjach rewolucji.

Myślę że pomogłem :)