"Balon" Adama Naruszewicza to przykład oświeceniowego wiersza klasycystycznego, czyli takiego, który bazuje na normach i zasadach poetyckich zaczerpniętych ze starożytności. Utwór ten należy do poezji okolicznościowej. Na kompozycję utworu składają się trzy części. W pierwszej, zbudowanej z sześciu strof, opisywany jest przez autora lot balonu. Następnie w drugiej części utworu autor skupia się na ukazaniu reakcji społeczeństwa na lot balonu. Posługuje się pytaniem merytorycznym: "Gminie, ku rzadkiej zbiegły zabawce, Jakież ci cuda mózg kryśli?" oraz wyszukanym słownictwem. Natomiast, w trzecim, ostatnim fragmencie wiersza znajduje się konkluzja, czyli podsumowanie utworu. Naruszewicz nawiązuje do sytuacji politycznej w Polsce: "Tego się styru w pogodnej porze, gdy ujął mężny Sarmata". "Balon" A. Naruszewicza prezentuje społeczną oraz polityczną postawę ludzi oświecenia. Dlatego utwór jest podporządkowany ówczesnym zaleceniom poetyki normatywnej takim jak-harmonia, racjonalizm i dydaktyzm. W dwóch ostatnich strofach wydarzenie-lot balonem, autor umieszcza w ówczesną sytuację polityczną Polski. Naruszewicz wypowiadający się nie tylko ze stanowiska racjonalisty, ale także patrioty, ma nadzieję na naprawę Rzeczpospolitej możliwą tylko dzięki rozumnemu sterowaniu.
"Balon" Adama Naruszewicza to przykład oświeceniowego wiersza klasycystycznego, czyli takiego, który bazuje na normach i zasadach poetyckich zaczerpniętych ze starożytności. Utwór ten należy do poezji okolicznościowej.
Na kompozycję utworu składają się trzy części. W pierwszej, zbudowanej z sześciu strof, opisywany jest przez autora lot balonu.
Następnie w drugiej części utworu autor skupia się na ukazaniu reakcji społeczeństwa na lot balonu. Posługuje się pytaniem merytorycznym: "Gminie, ku rzadkiej zbiegły zabawce, Jakież ci cuda mózg kryśli?" oraz wyszukanym słownictwem.
Natomiast, w trzecim, ostatnim fragmencie wiersza znajduje się konkluzja, czyli podsumowanie utworu. Naruszewicz nawiązuje do sytuacji politycznej w Polsce: "Tego się styru w pogodnej porze, gdy ujął mężny Sarmata".
"Balon" A. Naruszewicza prezentuje społeczną oraz polityczną postawę ludzi oświecenia. Dlatego utwór jest podporządkowany ówczesnym zaleceniom poetyki normatywnej takim jak-harmonia, racjonalizm i dydaktyzm.
W dwóch ostatnich strofach wydarzenie-lot balonem, autor umieszcza w ówczesną sytuację polityczną Polski. Naruszewicz wypowiadający się nie tylko ze stanowiska racjonalisty, ale także patrioty, ma nadzieję na naprawę Rzeczpospolitej możliwą tylko dzięki rozumnemu sterowaniu.
Epitety:
dzikiej mocy
gruzów nikczemnych
drobne plemię
dziecinnym palcem
kmieć pracowity
Rozum człowieczy
Metafory:
Gdzie bystrym tylko Orzeł polotem
Pierzchliwe pogania ptaki.
Ożwienie:
Leniwe woda opuszcza doły