Aleksander Kamiński napisał o swoich bohaterah ze byli ludzmi ktorzy potrafili pięknie zyc i pięknie umierać . Czy podzielasz opinie autora. Wypowiedz sie w formi rozprawki .
Aleksander Kamiński żył w latach 1903-1978. Należał do czołowych działaczy ZHP, w czasie okupacji był jednym z organizatorów Szarych Szeregów. Przeżył dwie wojny a w jednej z nich czynnie brał udział. Jego książka stała się wiarygodną relacją o ludziach i wydarzeniach mających miejsce w niezwykle ciężkich czasach. Wszystkie postaci są w niej autentyczne i realne. Jak powiedział sam Kamiński bohaterowie jego książki byli ludźmi, którzy „potrafili pięknie żyć i pięknie umierać”. W mojej pracy chcę udowodnić jak wielkie znaczenie mają te słowa
Po pierwsze, ich poświęcenie pokazuje każdemu z nas jaką postawę powinniśmy przyjąć wobec zagrożenia ojczyzny. Alek, Rudy i Zośka udowodnili swoim bohaterstwem miłość do Ojczyzny. Poświęcili swoje życie za Polskę. Wykazali się ogromną odwagą i patriotyzmem. Gdyby każdy człowiek miał takie samo podejście co oni, Polska stałaby się krajem nie do pokonania, a rodacy wzorem idealnych patriotów.
Weźmy pod uwagę słynną akcję pod Arsenałem. W marcu 1943 roku aresztowano Rudego, przewieziono na Pawiak i rozpoczęto przesłuchiwanie. Poddawano go torturom. Ile musiał mieć odwagi aby pomimo strasznego bólu nie wydać swych towarzyszy? Oni również zaryzykowali życiem organizując akcję odbicia go. Podczas tej akcji został postrzelony Alek. Mimo ogromnego poświęcenia tych dwóch, młodych ludzi niedługo po akcji obaj zmarli w wyniku odniesionych ran. To tragiczne wydarzenie wstrząsnęło Zośką, który długo nie mógł się pozbierać po śmierci swych najlepszych przyjaciół. Jednak wojna wiąż trwała i Zośka dalej walczył o wspólne ideały.
Po drugie, pokazali innym, że młodzi ludzie, są w stanie poświęcić swoje marzenia, cele, a nawet życie za Ojczyznę. Okazali się niezwykłą młodzieżą, dla której honor jest najwyższą wartością. Dlatego zostali uhonorowani orderami bohaterstwa.
Tak opisane losy bohaterów książki w pełni potwierdzają słowa autora, że nawet w trudnych warunkach wojennych młodzi ludzi potrafili przeżywać piękne chwile, potrafili kochać, przyjaźnić się i oddawać życie za innych i za ojczyznę.
Aleksander Kamiński żył w latach 1903-1978. Należał do czołowych działaczy ZHP, w czasie okupacji był jednym z organizatorów Szarych Szeregów. Przeżył dwie wojny a w jednej z nich czynnie brał udział. Jego książka stała się wiarygodną relacją o ludziach i wydarzeniach mających miejsce w niezwykle ciężkich czasach. Wszystkie postaci są w niej autentyczne i realne. Jak powiedział sam Kamiński bohaterowie jego książki byli ludźmi, którzy „potrafili pięknie żyć i pięknie umierać”. W mojej pracy chcę udowodnić jak wielkie znaczenie mają te słowa
Po pierwsze, ich poświęcenie pokazuje każdemu z nas jaką postawę powinniśmy przyjąć wobec zagrożenia ojczyzny. Alek, Rudy i Zośka udowodnili swoim bohaterstwem miłość do Ojczyzny. Poświęcili swoje życie za Polskę. Wykazali się ogromną odwagą i patriotyzmem. Gdyby każdy człowiek miał takie samo podejście co oni, Polska stałaby się krajem nie do pokonania, a rodacy wzorem idealnych patriotów.
Weźmy pod uwagę słynną akcję pod Arsenałem. W marcu 1943 roku aresztowano Rudego, przewieziono na Pawiak i rozpoczęto przesłuchiwanie. Poddawano go torturom. Ile musiał mieć odwagi aby pomimo strasznego bólu nie wydać swych towarzyszy? Oni również zaryzykowali życiem organizując akcję odbicia go. Podczas tej akcji został postrzelony Alek. Mimo ogromnego poświęcenia tych dwóch, młodych ludzi niedługo po akcji obaj zmarli w wyniku odniesionych ran. To tragiczne wydarzenie wstrząsnęło Zośką, który długo nie mógł się pozbierać po śmierci swych najlepszych przyjaciół. Jednak wojna wiąż trwała i Zośka dalej walczył o wspólne ideały.
Po drugie, pokazali innym, że młodzi ludzie, są w stanie poświęcić swoje marzenia, cele, a nawet życie za Ojczyznę. Okazali się niezwykłą młodzieżą, dla której honor jest najwyższą wartością. Dlatego zostali uhonorowani orderami bohaterstwa.
Tak opisane losy bohaterów książki w pełni potwierdzają słowa autora, że nawet w trudnych warunkach wojennych młodzi ludzi potrafili przeżywać piękne chwile, potrafili kochać, przyjaźnić się i oddawać życie za innych i za ojczyznę.