Question

Potrzebuję analizę (krótką, nawet bardzo, przesłanie, jakie pytania można zadać) utworów Gałczynskiego

a) dziencioł i dziewczyna

http://www.wiersze.annet.pl/w,,7914

b) ballada o dwóch siostrach

http://www.tekstowo.pl/piosenka,kult,ballada_o_dwoch_siostrach.html

c)płacz po izoldzie

http://www.tekstowo.pl/piosenka,grzegorz_turnau,placz_po_izoldzie.html

d)spowiedz kretyna

http://teksty.org/piotr-fronczewski,spowiedz-kretyna,tekst-piosenki

e) smierc poety

http://galczynski.kulturalna.com/a-6604.html

f) Wróci wiosna, baronowo

http://galczynski.kulturalna.com/a-6764.html

Bardzo dziękuję z góry za odpowiedzi, dam naj :))

Answer 1

W każdym z tych przypadków można zapytać o to kim jest podmiot liryczny, adresat, jakie jest przesłanie, wątki biograficzne, forma wypowiedzi, ew. bohaterowie.

 

a)

Wiersz ma formę piosenki. Jest rytmiczny, powtarzają się niektóre wersy.  Odczytuję go jako wytknięcie ludziom sprawującym władzę, że zbyt małą uwagę przykładają do spraw zwykłych, prostych ludzi.

Podmiot liryczny to obserwator opisanej sytuacji, w której jednak nie uczestniczy. Zna uczucia bohaterów.

Bohaterowie:

Dwór – prości ludzie, bohaterowie poboczni

Radca żaczek – bohater poboczny

Premier – osoba ważna, wszyscy się go obawiają, a on tylko robi notatki

Dzięcioł – cały czas stuka w drzewo, pokazuje, że cały czas jest i będzie tak samo

Dziewczę – ciągle płacze, pokazuje, że nic się nie zmieni i wciąż będzie źle

 

 

b)

Ten wiersz również ma formę piosenki – melancholijnej ballady. Uważam, że mówi on o fascynacji ludzi nocą i śmiercią. Są one dla nas zagadką, niekiedy natchnieniem. Jednak śmierć z pewnością intryguje nas bardziej. Niemal nic o niej nie wiemy. Obawiamy się jej, ale też często o niej myślimy. Podobnie jest z nocą. Ciemność budzi w nas lęk, ale i ciekawość. Tak samo jest z przedstawionymi w wierszu kobietami. Kobieta to istota intrygująca, choć czasem niebezpieczna.

Podmiot liryczny nawiązuje do wątku ze swojej biografii – wizyty w Londynie i znajomością z Johnem Burtonem (sprawdź kim dokładnie był, przyda Ci się to). Można go zatem utożsamiać z samym autorem. Podobnie jak w poprzednim tekście podmiot liryczny jest obserwatorem zdarzeń, narratorem wszechwiedzącym.

Adresat również zbiorowy. Autor chce przekazać innym swoje przesłanie. Mówi do wszystkich, skłania ich do przemyśleń.

 

c)

Wiersz jest rytmiczny. Krótkie wersy sprawiają, że szybko się go czyta. Również ma formę piosenki. Tytuł nawiązuje to książki „Tristan i Izolda” i pary tych słynnych kochanków, którzy tragicznie skończyli. Oboje umarli  z powodu uczucia, jakim się darzyli. Za życia zaś nie mogli być razem, ponieważ Izolda była żoną wuja Tristana.  Moim zdaniem utwór ten jest wyrazem żalu autora po utracie ukochanej. Myślę, że rozstał się niedawno z kobietą i chce powiedzieć innym, co czuje. Nawiązuje przy tym do słynnych artystów, którzy pisali tworzyli swe dzieła inspirując się płcią piękną. Określa swoją wybrankę mianem „Anioła”. Odmówiła ona mu. Być może chodzi tu więc o niespełnioną, nieodwzajemnioną miłość. Teraz podmiot liryczny nie wie, co ma zrobić. Wszystko wydaje mu się czymś nieistotnym, jest załamany. Podmiot liryczny mówi w pierwszej osobie, o swoich przeżyciach i doświadczeniach. Nie wypowiada się dosłownie. Mówi metaforycznie, znaczenia jego słów trzeba się domyślać. Wiersz jest utrzymany w melancholijnym nastroju. Adresat jest zbiorowy. Podmiot liryczny przekazuje innym swoje przesłanie.

 

d)

Utwór ten jest w formie piosenki. Opowiada historię człowieka, który uważał siebie za „kretyna”. Jest to jego „spowiedź”. Żali się na swój los, złych rodziców, dzieciństwo, problemy w szkole, w miłości. W jego historii nie ma nic nadzwyczajnego. Nie każdy rodzi się w dobrej, bogatej rodzinie. Każdy ma jednak szanse, żeby zmienić swoje życie. Ten człowiek tego nie zrobił i właśnie dlatego uważam, że zasługuje na miano „kretyna”.

Podmiot liryczny to osoba mówiąca w wierszu, jest pierwszoosobowy (opisałam go wcześniej)

Adresatem są wszyscy. Autor w żartobliwy sposób zwraca uwagę ludzi na to, żeby nie zrzucali winy za swoje niepowodzenia na wszystko dookoła. Należy pracować nad sobą i swoim życiem, a nie tylko się na nie żalić.

 

e)

Wiersz opisuje ciężką chorobę pewnego poety, z której jednak wszyscy się cieszą. Nikt nie martwi się tym, że człowiek ten wkrótce umrze. Cierpi on na Dementia praecox - otępienie wczesne. Autor mówi też o Atropos, czyli mojrze, która wg mitologii greckiej snuła ludzkie nici (ich los, życie). Mogła je również przeciąć, kończąc je. Poeta mieszka w Warszawie. Nikt go tam nie lubi. Często sięga on po alkohol. Widać, że to sam autor jest owym wspomnianym poetom. Opisuje on swoje życie i wszystko to, co mu się w nim nie podoba oraz sposób, w jaki odbierają go inni. Uważa, że ludzi ucieszyłaby jego śmierć. Adresatem są czytelnicy jego wierszy oraz osoby, które go znają osobiście. Nikt inny nie przejąłby się wcale jego śmiercią.

 

f)

Wiersz ten jest pisany z humorem, w formie piosenki. Mówi on o romansie z pewną Baronową. O tym, jak będzie pięknie, gdy kochankowie znów się spotkają. Miłość ukazana jest jako siła, która wraca wszystko do życia i szczęścia. Poeta nawiązuje również do Paula Géraldiego – poety. Widać więc, że w wierszu zawarł wątki autobiograficzne. Adresat jest zbiorowy. Autor chce przekazać innym swoje przesłanie.

 

Naprawdę krócej nie potrafię ;) Myślę, że wszystko jest zrozumiałe. Pisz w razie pytań.