Od początku cywilizacji, artyści tworzą piękne dzieła. Od tego czasu te elementy kultury narodowej znikają również przez narody, które je stworzyły. Czasami osoby prywatne są za to odpowiedzialne. Przemyt i handel nielegalną sztuką oraz skarbami jest dużym biznesem i wart jest miliony dolarów każdego roku. Handlarze kupują kradzione towary z kraju i szybko zbierają je statkiem za granicę. Później, aby je sprzedać, przedmiot musi mieć udokumentowaną historię gdzie został zrobiony, kto go zrobił, kiedy został zrobiony i kogo jest własnością. Jeśli rękodzieło zostało skradzione, trzeba stworzyć jego fałszywą historię.
Jednakże, jest także duży wskaźnik towarów, które są na widoku w znanych muzeach, ale zostały wzięte z ich pierwotnych krajów. Wielu ludzi wierzy, że nie ma wcale lub jest mała różnica pomiędzy tymi muzeami, a przestępcami, którzy próbują skraść dzieła.
Jeden z najbardziej znanych przypadków jest pomiędzy Grecją, a Wielką Brytanią. Przez wiele lat państwa te spierały się o marmurowe posągi, które pochodzą ze świątyni Partenon w Atenach. Oni nazywali je Elgin Marbles, ponieważ władca Lord Elgin był brytyjskim ambasadorem w 1799 roku w Konstantynopolu (teraźniejszy Stambuł). W tamtym czasie olbrzymie Imperium Osmańskie wliczało Grecję. Wtedy Elgin zapłacił grupie mężczyzn za usunięcie niektórych posągów z Akropolu i przewiezienie ich z Brytanii. W 1821 roku Grecy pokonali Turków i stali się niepodlegli. Niedługo potem wnieśli oficjalny wniosek o zwrócenie rękodzieł. Brytyjskie Muzeum, które przetrzymywało bezcenne przedmioty jak dotąd odmówiło tego.
Od początku cywilizacji, artyści tworzą piękne dzieła. Od tego czasu te elementy kultury narodowej znikają również przez narody, które je stworzyły. Czasami osoby prywatne są za to odpowiedzialne. Przemyt i handel nielegalną sztuką oraz skarbami jest dużym biznesem i wart jest miliony dolarów każdego roku. Handlarze kupują kradzione towary z kraju i szybko zbierają je statkiem za granicę. Później, aby je sprzedać, przedmiot musi mieć udokumentowaną historię gdzie został zrobiony, kto go zrobił, kiedy został zrobiony i kogo jest własnością. Jeśli rękodzieło zostało skradzione, trzeba stworzyć jego fałszywą historię.
Jednakże, jest także duży wskaźnik towarów, które są na widoku w znanych muzeach, ale zostały wzięte z ich pierwotnych krajów. Wielu ludzi wierzy, że nie ma wcale lub jest mała różnica pomiędzy tymi muzeami, a przestępcami, którzy próbują skraść dzieła.
Jeden z najbardziej znanych przypadków jest pomiędzy Grecją, a Wielką Brytanią. Przez wiele lat państwa te spierały się o marmurowe posągi, które pochodzą ze świątyni Partenon w Atenach. Oni nazywali je Elgin Marbles, ponieważ władca Lord Elgin był brytyjskim ambasadorem w 1799 roku w Konstantynopolu (teraźniejszy Stambuł). W tamtym czasie olbrzymie Imperium Osmańskie wliczało Grecję. Wtedy Elgin zapłacił grupie mężczyzn za usunięcie niektórych posągów z Akropolu i przewiezienie ich z Brytanii. W 1821 roku Grecy pokonali Turków i stali się niepodlegli. Niedługo potem wnieśli oficjalny wniosek o zwrócenie rękodzieł. Brytyjskie Muzeum, które przetrzymywało bezcenne przedmioty jak dotąd odmówiło tego.