gromasch
Słowem wstępu: "Bogurodzica" jest to pieśń związana z kultem Matki Boskiej, najstarszy tekst poetycki napisany w języku polskim. Z kroniki Jana Długosza dowiadujemy się, że "Bogurodzica" śpiewana była przez rycerzy pod Grunwaldem jako hymn religijny i dynasti Jagiellonów. Prawdziwy twórca "Bogurodzica" jest nieznany, jednak na początku autorstwo przypisywano św. Wojciechowi . Adresatem jest: Matka Boska, Jan Chrzciciel i Jezus. Podmiotem lirycznym są ludzie oraz jakas zbiorowość Sytuacja liryczna: ukrzyżowanie Jezusa Utwór rozpoczyna się dwuwersową inwokacją skierowana do Matki Boskiej. Pierwsza zwrotka jest to jedna wielka apostrofa, która wyraża oroźbę o stawiennictwo Matki Boskiej u Chrystusa. Maryja jest uznawana za pośredniczkę pomiędzy synem a Bogiem. W dalszej części utworu następuje zwrot do Jana Chrzciciela oraz do Jezusa. Matka Boska przedstawiona jest jako dziewica, pobogosławiona przez Boga, wyniesiona na ołtarze oraz królowa Nieba. Pojawia się rownież motyw desis czyli idea pośrednictwa. Matka Boska jest pełna żalu, cierpienia, potrzebuje wsparcia. Nie może znieść ona widoku tego co się dzieje z jej synem, chciałaby ulżyć mu w cierpieniu. Matka boska zdaje sobie sprawę, że jej syn zaraz umrze, chciałby mu ulżyć w cierpieniu, ale nie jest wstanie tego zrobić (jest bezradna). Ma żal do Archanioła Gabriela, czuje zawód, gdyż obietnice zupełnie się nie spełniły. Matka Boska czuje się tak jak by wszytsko w niej się niszczyło i ostrzega, że cierpienie jest to jedną z najgorszych rzeczy.
"Bogurodzica" jest to pieśń związana z kultem Matki Boskiej, najstarszy tekst poetycki napisany w języku polskim. Z kroniki Jana Długosza dowiadujemy się, że "Bogurodzica" śpiewana była przez rycerzy pod Grunwaldem jako hymn religijny i dynasti Jagiellonów. Prawdziwy twórca "Bogurodzica" jest nieznany, jednak na początku autorstwo przypisywano św. Wojciechowi .
Adresatem jest: Matka Boska, Jan Chrzciciel i Jezus.
Podmiotem lirycznym są ludzie oraz jakas zbiorowość
Sytuacja liryczna: ukrzyżowanie Jezusa
Utwór rozpoczyna się dwuwersową inwokacją skierowana do Matki Boskiej. Pierwsza zwrotka jest to jedna wielka apostrofa, która wyraża oroźbę o stawiennictwo Matki Boskiej u Chrystusa. Maryja jest uznawana za pośredniczkę pomiędzy synem a Bogiem. W dalszej części utworu następuje zwrot do Jana Chrzciciela oraz do Jezusa. Matka Boska przedstawiona jest jako dziewica, pobogosławiona przez Boga, wyniesiona na ołtarze oraz królowa Nieba. Pojawia się rownież motyw desis czyli idea pośrednictwa. Matka Boska jest pełna żalu, cierpienia, potrzebuje wsparcia. Nie może znieść ona widoku tego co się dzieje z jej synem, chciałaby ulżyć mu w cierpieniu. Matka boska zdaje sobie sprawę, że jej syn zaraz umrze, chciałby mu ulżyć w cierpieniu, ale nie jest wstanie tego zrobić (jest bezradna). Ma żal do Archanioła Gabriela, czuje zawód, gdyż obietnice zupełnie się nie spełniły. Matka Boska czuje się tak jak by wszytsko w niej się niszczyło i ostrzega, że cierpienie jest to jedną z najgorszych rzeczy.