1.
Zobacz, ile jesieni!
Pełno jak w cebrze wina,
A to dopiero początek,
Dopiero się zaczyna.
Nazłociło sie liści,
Że koszami wynosić,
A trawa jaka bujna,
Aż się prosi, by kosić.
Lato, w butelki rozlane,
Na półkach słodem się burzy.
Zaraz korki wysadzi,
Już nie wytrzyma dłużej.
A tu uwiądem narasta
Winna jabłeczna pora.
Czerwienna, trawiasta, liściasta,
W szkle pękatego gąsiora.
Na gorącym kamieniu
Jaszczurka jeszcze siedzi.
Ziele, ziele wężowe
Wije się z gibkiej miedzi.
Siano suche i miodne
Wiatrem nad łąką stoi.
Westchnie, wonią powieje
I znowu się uspokoi.
Obłoki leża w stawie,
Jak płatki w szklance wody.
Laską pluskam ostrożnie,
Aby nie zmącić pogody.
Słońce głęboko weszło
W wodę, we mnie i w ziemię,
Wiatr nam oczy przymyka.
Ciepłem przejęty drzemie.
Z kuchni aromat leśny:
Kipi we wrzątku igliwie.
Ten wywar sam wymyślilem:
Bór wre w złocistej oliwie.
I wiersze sam wymyślilem.
Nie wiem, czy co pomogą,
Powoli je pisze, powoli,
Z miłoscią, żalem, trwogą.
I ty, mój czytelniku,
Powoli, powoli czytaj
Wielkie lato umiera
I wielką jesień wita
Wypiję kwartę jesieni,
Do parku pustego wrócę,
Nad zimną, ciemną ziemię
Pod jasny księżyc się rzucę.
Julian Tuwim
opisz na podstawie wiersza co można zobaczyć jesienią w wymienionych miejscach:
-w lesie lub w parku
-na półkach w spiżarni
-na kamieniu
-na łące
-w stawie
(zacytuj odpowiednie strofy wiersza)
2.wypisz z wiersza przymiotniki określające podane rzeczowniki.jak nazywa się środek stylistyczny użyty przez autora?czemu słuzy on w tekscie
(trawa,pora,kamień,miedź,ziele,siano)
" A trawa jaka bujna,
Aż się prosi, by kosić. "
" Na półkach słodem się burzy. "
" Na gorącym kamieniu
Jaszczurka jeszcze siedzi. "
" Siano suche i miodne
Wiatrem nad łąką stoi. "
" Obłoki leża w stawie,
Jak płatki w szklance wody."
2.
bujna - trawa
jabłeczna -pora
gorący - kamień
wężowe - ziele
suche - siano
Środek stylistyczny użyty przez autora to epitet, służy on opisaniu rzeczownika np. gorący kamień.