Question

1.Wypisz jak NAJWIĘCEJ informacji na temat Solidarności .

2. Wypisz jak najwięcej informacji o Kopalni Wujek

3.Wypisz jak najwiecej informacji o Wałęsie .

Daję JAN :D :P

Answer 1

Solidarność", Niezależny Samorządny Związek Zawodowy "Solidarność", NSZZ "Solidarność", związek zawodowy powstały w sierpniu-wrześniu 1980 na fali niezadowolenia społecznego z pogarszającej się sytuacji ekonomicznej społeczeństwa oraz ze sposobu sprawowania władzy przez rządy komunistyczne. Strajki zapoczątkowane w lipcu 1980 na Lubelszczyźnie, kontynuowane w sierpniu na Wybrzeżu, rozwinęły się w protesty ogólnopolskie. W ramach ruchu funkcjonowały też mniejsze organizacje: Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Rolników "Solidarność Wiejska", Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Rolników Indywidualnych "Solidarność Chłopska", a od marca 1981 Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Rolników Indywidualnych "Solidarność" oraz Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Indywidualnego Rzemiosła "Solidarność".

 

 

 

 

 

 

Lech Wałęsa urodził się 29 września 1943 r. w Popowie. Jego rodzicami byli Bolesław Wałęsa (1908–1945), z zawodu cieśla i Feliksa z domu Kamieńska (1916–1975)[2]. W 1961 ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Lipnie[3]. W latach 1961–1967 pracował jako elektryk (samochodowy i ciągnikowy) oraz konserwator urządzeń elektrycznych w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Łochocinie. W międzyczasie (od 1963 do 1965 r.) odbywał służbę wojskową[3] w jednostce wojskowej w Koszalinie, którą zakończył ze stopniem kaprala[2]. W 1967 został zatrudniony jako elektryk okrętowy w Stoczni Gdańskiej im. Lenina.

Lata 70. XX wieku

W grudniu 1970 roku był jednym z przywódców strajku w swoim zakładzie pracy, wchodząc w skład Komitetu Strajkowego. Miesiąc później wszedł w skład rady oddziałowej związku zawodowego metalowców oraz został społecznym inspektorem pracy. Brał udział w rozmowach pracowników Stoczni Gdańskiej z pierwszym sekretarzem KC PZPR Edwardem Gierkiem[3].

W 1976 roku został zwolniony z pracy za publiczną krytykę koncesjonowanych organizacji związkowych. Do 1980 r. zatrudniony najpierw jako elektromechanik w Gdańskich Zakładach Mechanizacji Budownictwa ZREMB i następnie w Zakładzie Robót Elektrycznych Elektromontaż w Gdańsku[4]. W 1978 zaangażował się w działalność Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. Był członkiem redakcji „Robotnika Wybrzeża”, współpracował z Komitetem Samoobrony Społecznej KOR. W latach 70. był przesłuchiwany i zatrzymywany przez funkcjonariuszy SB

 

 

 

 

 

 

Lech Wałęsa urodził się 29 września 1943 r. w Popowie. Jego rodzicami byli Bolesław Wałęsa (1908–1945), z zawodu cieśla i Feliksa z domu Kamieńska (1916–1975)[2]. W 1961 ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Lipnie[3]. W latach 1961–1967 pracował jako elektryk (samochodowy i ciągnikowy) oraz konserwator urządzeń elektrycznych w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Łochocinie. W międzyczasie (od 1963 do 1965 r.) odbywał służbę wojskową[3] w jednostce wojskowej w Koszalinie, którą zakończył ze stopniem kaprala[2]. W 1967 został zatrudniony jako elektryk okrętowy w Stoczni Gdańskiej im. Lenina.

Lata 70. XX wieku

W grudniu 1970 roku był jednym z przywódców strajku w swoim zakładzie pracy, wchodząc w skład Komitetu Strajkowego. Miesiąc później wszedł w skład rady oddziałowej związku zawodowego metalowców oraz został społecznym inspektorem pracy. Brał udział w rozmowach pracowników Stoczni Gdańskiej z pierwszym sekretarzem KC PZPR Edwardem Gierkiem[3].

W 1976 roku został zwolniony z pracy za publiczną krytykę koncesjonowanych organizacji związkowych. Do 1980 r. zatrudniony najpierw jako elektromechanik w Gdańskich Zakładach Mechanizacji Budownictwa ZREMB i następnie w Zakładzie Robót Elektrycznych Elektromontaż w Gdańsku[4]. W 1978 zaangażował się w działalność Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. Był członkiem redakcji „Robotnika Wybrzeża”, współpracował z Komitetem Samoobrony Społecznej KOR. W latach 70. był przesłuchiwany i zatrzymywany przez funkcjonariuszy SB[3].

 

 

 

 

 

 

 

Pacyfikacja kopalni "Wujek" miała miejsce w KWK Wujek w związku z wprowadzeniem w Polsce stanu wojennego (1981-1983).

16 grudnia 1981 doszło do masakry górników strajkujących (strajk okupacyjny) przeciw ogłoszeniu stanu wojennego. Podczas pacyfikacji siłami milicji oraz wojska i w wyniku strzałów oddziału ZOMO zginęło 9 górników, a 21 zostało rannych.