1.przeczytaj podany fragment księgi II:
Drzewa owocne, zasadzone w rzędy,
Ocieniały szerokie pole; spodem grzędy.
Tu kapusta, sędziwe schylając łysiny,
Siedzi i zda się dumać o losach jarzyny;
Tam, plącząc strąki w marchwi zielonej warkoczu,
Wysmukły bób obraca na nią tysiąc oczu;
Owdzie podnosi złotą kite kukuruza;
Gdzieniegdzie otyłego widać brzuch harbuza
Który od swej łodygi aż w daleką stronę
Wtoczył się jak gość między buraki czerwone.
Pytania:
a) zastanów się,jakimi środkami stylistycznymi posługuje się poeta, by wyeksponować urok prostego pejzażu, grzęd warzywnego ogródka?
Zwróć uwagę na funkcję personifikacji i porównania.
b) a teraz wykonaj zabieg odwrotny: zapisz jedno długie zdanie pełne komplementów, w którym uroda dziewczyny lub chłopaka jest wychwalana przez zgrabne porównanie do świata natury.
To pilne. za rozwiązanie daje 30 punktów plus doładowanie za 10 zł
Z góry dzięki
1.personifikacja, czyli nadanie przedmiotom cech ludzkich :kapusta sędziwe schylając łysiny, siedzi i zda się dumać o losach jarzyny, marchwii zielonej warkoczu, bób obraca tysiąc oczu, otyłego widać brzuch harbuza, wtoczył się jak gość
2.wyliczenia- podkreślają bogactwo i różnorodność garunków , jakie rosną w ogrodzie: drzewa owocne, tu kapusta, tam strąki marchwii, bób, kukuruza, harbuz, buraki
3. epitety:(określenia barw i kształtów warzyw rosnących w ogrodzie):szerokie pole, marchwi zielonej , wysmukły bób,złota kita, otyły brzuch harbuza, buraki czerwone
4. porównania:wtoczył się jak gość między buraki czerwone
nad drugą częścią zadania muszę pomyśleć...zaraz dopieszę ....
Uroda dziewczyny ujmująca wdziękiem, prostym strojem, nieśmiałością. wstydliwością , smukłością postaci o łabędziej szyi, włosem związanym w pukle ,o zwinnych ruchach i lekkości jak nimfa płynąca w powietrzu.