Peloponeska wojna (431-404 p.n.e.), wojna o przywództwo w Grecji, którą prowadziły ze sobą Ateny (i ich sprzymierzeńcy) oraz Sparta i Związek Peloponeski. Przyczyny wojny były zarówno natury ekonomicznej (potęga Aten i jej Związku wypierająca z rynków zachodnich i północnych Spartę i jej sojuszników),jaki politycznej (demokracja Aten i oligarchia Sparty).
Sparta zmieniła plan ataków (rada Brazydasa) i przerzuciła swe wojska na teren Chalkidike (ateńskie kolonie i kopalnie złota). W 422 p.n.e. wojska ateńskie pod dowództwem Kleona (zginął w bitwie) poniosły klęskę pod Amfipolis, co zmusiło Ateny do zawarcia w 421 p.n.e. tzw. pokoju Nikiasza, który przywrócił stan sprzed 431 p.n.e.
Bitwa pod Wągrowem (1863)
Bitwa pod Zadwórzem (1920)
Bitwa pod Dytiatynem (1920)
Obrana Wizny (1939)
Peloponeska wojna (431-404 p.n.e.), wojna o przywództwo w Grecji, którą prowadziły ze sobą Ateny (i ich sprzymierzeńcy) oraz Sparta i Związek Peloponeski. Przyczyny wojny były zarówno natury ekonomicznej (potęga Aten i jej Związku wypierająca z rynków zachodnich i północnych Spartę i jej sojuszników),jaki politycznej (demokracja Aten i oligarchia Sparty).
Sparta zmieniła plan ataków (rada Brazydasa) i przerzuciła swe wojska na teren Chalkidike (ateńskie kolonie i kopalnie złota). W 422 p.n.e. wojska ateńskie pod dowództwem Kleona (zginął w bitwie) poniosły klęskę pod Amfipolis, co zmusiło Ateny do zawarcia w 421 p.n.e. tzw. pokoju Nikiasza, który przywrócił stan sprzed 431 p.n.e.