Question

1.konsekwencje dla organizmu zbyt małego spożycia soli

2. konsekwencje dla organizmu zdyt dużej zawartości cholesterolu w przyjmowanym pożywieniu.

3. Występowanie witaminy C i jej znaczenie

Answer 1

1

W momencie niedoboru soli, chlorku sodowego dochodzi do wielu zaburzeń czynności organizmu. Podstawowym objawem braku soli jest osłabienie fizyczne i psychiczne, męczenie się, utrata łaknienia połączona z wymiotami. U chorych można zaobserwować zapadnięte policzki, kurcze mięśni, upośledzenie zdolności myślenia a nawet otępienie. Powodem takiego stanu rzeczy jest niedostateczna ilość wody w organizmie. 
W krajach tropikalnych dochodzi do niedoborów chlorku sodowego w ustroju, co objawia się stanem chorobowym określanym jako Neurastenia tropicalis. Zarówno wydolność fizyczna jak i psychiczna ulega wtedy upośledzeniu. Niedobór soli w pożywieniu zwiększa ryzyko pojawienia się porażeń słonecznych i udarów cieplnych. 

Wystarczy, że organizm narażony zostanie na utratę wody wynoszącą 2-3% masy ciała aby spadło 20% wydolności naszego ustroju. Jeżeli odwodnienie jest większe to choremu należy podawać wodę wymieszaną z solą aż do ustąpienia objawów chorobowych. Nie należy jednak z solą przesadzać. Spore straty chlorku sodowego pojawiają się przy uporczywych wymiotach i biegunkach oraz podczas stosowania środków moczopędnych. 

2

CHOLESTEROL

Cholesterol jest lipidem, czyli obecną we krwi substancją tłuszczową, niezbędną do prawidłowego funkcjonowania organizmu, między innymi wchodzi w skład budowy błon komórkowych i bierze udział w powstawaniu niektórych hormonów. Jednak zbyt wysoki poziom cholesterolu prowadzi do powstania miażdżycy, czyli odkładania się zbędnych lipidów w ścianach naczyń, co prowadzi do nieprawidłowego przepływu krwi, a to z kolei zwiększa ryzyko wystąpienia chorób serca i udaru. Cholesterol i inne lipidy obecne we krwi, łącząc się z białkami tworzą kompleks zwany lipoproteinami.Lipoproteiny o malej gęstości wykazują tendencję do odkładania cholesterolu w ściankach naczyń krwionośnych, dlatego określa się go jako „zły cholesterol”. Lipoproteiny o dużej gęstości, określa się jako „dobry cholesterol”, ponieważ przenoszą go z powrotem do wątroby. Wątroba odpowiada za wytwarzanie odpowiedniej ilości cholesterolu – potrzebnej do właściwego funkcjonowania organizmu. Do końca nie wiadomo jaka jest przyczyna tego, iż u jednych osób jego stężenie jest większe, a drugich mniejsze, znane są natomiast czynniki odpowiedzialne za jego wysoki poziom.

PRZYCZYNY CHORÓB

- zła dieta zawierająca zbyt dużą ilość tłuszczów nasyconych, które podnoszą poziom złego cholesterolu i obniżają poziom dobrego cholesterolu we krwi

- dieta zawierająca dużych ilości produktów bogatych w cholesterol, które zwiększają poziom cholesterolu całkowitego we krwi

- posiłki zawierające zbyt małą ilości błonnika (włókien pokarmowych), koniecznego do wydalania cholesterolu.

- brak aktywności fizycznej, a w konsekwencji słabe spalanie cholesterolu i tłuszczu, znajdujących się we krwi

- genetyczna skłonność do wytwarzania zbyt dużych ilości cholesterolu

A W KONSEKWENCJI…..

- liczne choroby serca: choroba wieńcowa (niedokrwienie mięśnia sercowego), zawał serca

- udar mózgu (zablokowanie dopływu krwi do części mózgu)

- choroby nerek, wysokie ciśnienie krwi

3

GDZIE WYSTĘPUJE WITAMINA C

Głównym źródłem witaminy C są świeże oraz właściwie przetworzone owoce i warzywa. W świecie zwierzęcym znajduje się bardzo mało witaminy C. Wyjątek stanowią nadnercza, grasica, przysadka mózgowa, ciałko żółte, ciałko rzęskowe, ciecze śródoczne, tęczówka i soczewka oka. Mleko krowie zawiera jej około 2 mg%.

Wśród źródeł witaminy C na pierwszym miejscu znajdują się warzywa kapustne i owoce jagodowe (czarne porzeczki zawierają około 180 mg w 100 g), na drugim ziemniaki (14 mg witaminy w 100 g zależnie od pory roku), na trzecim żółte i zielone warzywa i owoce, na czwartym pozostała grupa warzyw i owoców (truskawki, maliny, owoce cytrusowe i południowe). Pozostałe produkty: masło, mleko krowie, mięso, produkty zbożowe zawierają niewielkie ilości witaminy C.

Uwzględniając krajowe racje pokarmowe głównym źródłem witaminy C są ziemniaki 37%, następnie owoce 31% i warzywa około 28% ogólnej zawartości tej witaminy w racji pokarmowej. Najwięcej witaminy C stwierdzono w liściach pietruszki, tzw. natce i w czerwonej papryce. Bardzo ubogim źródłem tej witaminy jest między innymi marchew i cebula.

Należy pamiętać, że w czasie przechowywania w okresie zimy ziemniaki i warzywa tracą znaczną część witaminy C.

Zawartość witaminy C w 100 g części jadalnych wybranych produktów

Nazwa produktu Witamina C (w mg) Źródła bogate Porzeczka czarna 183 Papryka czerwona 144 Brukselka 94 Papryka zielona 91 Kalafior 69 Szpinak 68 Truskawki 66 Poziomki 60 Kiwi 59 Cytryny 50 Pomarańcze 49 Porzeczka czerwona 46 Podstawowe źródła w naszym pożywieniu Kapusta czerwona 54 Kapusta biała 48 Pomidory 23 Kapusta kwaszona 16 Ziemniaki wczesne 16 Ziemniaki późne 11 Źródła ubogie Jabłka 9 Ogórki 8 Cebula 6 Gruszki 5 Śliwki 5

FUNKCJE WITAMINY C W ORGANIZMIE

Uczestniczy w procesach metabolicznych jako substancja przenosząca elektrony. Współdziała w biosyntezie kolagenu, przyspiesza proces gojenia się ran i zrastania kości. Uczestniczy w metabolizmie tłuszczów, cholesterolu i kwasów żółciowych Bierze udział w biosyntezie hormonów kory nadnerczy Uczestniczy w regeneracji witaminy E Ułatwia przyswajanie niehemowego żelaza i uczestniczy w wytwarzaniu krwinek czerwonych. Jako silny reduktor przeciwdziała procesowi utleniania wywołanemu przez wolne rodniki Podnosi odporność organizmu Hamuje powstawanie w żołądku rakotwórczych nitrozoamin Ma właściwości bakteriostatyczne, a nawet bakteriobójcze w stosunku do niektórych drobnoustrojów chorobotwórczych