1. wyjaśnij na czym polegała polityka ustępstw Francji i Wielkiej Brytanii .?
2. W 6-8 zdaniach udowodnij, że polityka państw osi miała charakter ekspansywny .?
3. Odpowiedz, do którego roku w historii Europy odnosi się zamieszczona poniżej mapa. Podkreśl odpowiedni rok i przedstaw 2 argumenty uzasadniające twój wybór a)1928 b) 1939 c) 1938 d)1937 Argumentacja:
4. wypisz państwa które powstały na terenie byłego cesarstwa rosyjskiego po I wojnie światowej.
BARDZO PROSZĘ O ZROBIENIE CHOCIAŻ CZĘŚCI ZADAŃ ( NIE MUSZĄ BYĆ WSZYSTKIE) BARDZO WAŻNE ;D Z GÓRY DZIĘKUJĘ ;*
More Questions From This User See All
Recommend Questions
Usuario de Brainly
May 2021 | 0 Replies
URGENTE!!! El contexto histórico de los primeros años del siglo XX se caracterizan por: I. Europa poseía la supremacía política, económica y cultural en el mundo II. La ''cuestión social'' se transformó en el problema permanente hasta princios de la ''Gran Guerra'' o ''Primera Guerra Mundial'' III. En las mentes de las grandes potencias mundiales a comienzos del siglo XX, solo hay un objetivo: ''Progresar'' ''Innovar'' y ''Cambiar el mundo'' a) I y II b) II y III c) I y III d) I, II y III
Francja i Wielka Brytnia prowadziły politykę łagodną tzw ulgową czyli apeasement.
Polityka ta polegała na serii ustępstw politycznych, wojskowych i terytorialnych, z których każde miało zadowolić Hitlera oraz zapobiec dalszym jego żądaniom, a przede wszystkim nie dopuścić do wybuchu kolejnej wojny.Wydarzeniem, w którym appeasement ujawnił się z całą mocą był konflikt niemiecko-czechosłowacki o Kraj Sudecki.Sprawę zakończył układ monachijski (29-30 września 1938) z udziałem przedstawicieli Niemiec, Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch, na którym postanowiono przyłączyć Kraj Sudecki do III Rzeszy. Należy dodać, że posłowie czescy nie zostali nawet dopuszczeni do sali obrad.
Po kolejnej agresji niemieckiej, tj. zajęciu całych Czech i podporządkowaniu Słowacji w marcu 1939 polityka Chamberlaina spotkała się z ostrą krytyką w Wielkiej Brytanii. Premier próbował przyjąć twardszy kurs, udzielając gwarancji Polsce (31 marca 1939), Rumunii oraz Grecji i później, na tydzień przed wybuchem wojny, podpisując z nią układ o wzajemnej pomocy (polsko-brytyjski układ sojuszniczy). Nie dało to już jednak spodziewanych rezultatów – wojna wybuchła.
Ostatnim echem appeasementu można nazwać dziwną wojnę (zwaną też "śmieszną" albo "siedzącą"), jaką alianci prowadzili na froncie zachodnim jesienią 1939.
Polityka appeasementu została w pełni zarzucona wraz z objęciem w Wielkiej Brytanii rządów przez Winstona Churchilla w maju 1940.
Tym pejoratywnym terminem określa się też wszelkie ugodowe postawy wobec agresywnych, imperialnych rządów dyktatorskich.