1. podaj podstawową różnice między wulkanem a superwulkanem. 2.Wymień dwa przykłady superwulkanów wystepujących na Ziemi. 3.Określ, z jaką częstotliwośćią wybuchają superwulkane. 4. Podaj dwa skutki wybuchu superwulkanu. 5.Podaj jakie metody konstrukcji budynków stosuje sie na obszarach częstych trzęsień Ziemi w krajach wysoko rozwinietych.
NarvanaTR
1. Erupcja superwulkanu może być nawet 1000 razy silniejsza niż zwykłego wulkanu (różnią sie także kształtem- superwulkan jest płaski).
2. Toba, Sumatra, Indonezja Kaldera Yellowstone, Wyoming, USA
3. Wybuch superwulkanu zdarza się na Ziemi średnio co 50-100 tysięcy lat.
4. - Tworzy się gigantyczna kaldera (krater) o średnicy kilkudziesięciu kilometrów. - Superwulkany wywołują z reguły epokę lodowcową (z powodu olbrzymich ilości uwalnianych do atmosfery tlenków siarki, które tworzą cienki welon kwasu siarkowego naokoło planety odbijający słoneczne światło przez wiele lat.)
5. Istnieją dwa trendy w budownictwie. Tradycyjny to wnoszenie małych, lekkich budynków, które dzięki sprężystej konstrukcji są mniej podatne na zniszczenia. Tą technikę stosuje się na obszarach wiejskich i podmiejskich. Nowszy trend wykorzystuje specjalne sposoby fundamentowania budynków, zabezpieczenie ich przed rezonansem, posadowienie na wielkich hydraulicznych poduszkach bądź specjalny sprężysty szkielet, który pod wpływem wstrząsu chwilowo odkształca się, po czym wraca do pierwotnego kształtu.
Erupcja superwulkanu może być nawet 1000 razy silniejsza niż zwykłego wulkanu (różnią sie także kształtem- superwulkan jest płaski).
2.
Toba, Sumatra, Indonezja
Kaldera Yellowstone, Wyoming, USA
3.
Wybuch superwulkanu zdarza się na Ziemi średnio co 50-100 tysięcy lat.
4.
- Tworzy się gigantyczna kaldera (krater) o średnicy kilkudziesięciu kilometrów.
- Superwulkany wywołują z reguły epokę lodowcową (z powodu olbrzymich ilości uwalnianych do atmosfery tlenków siarki, które tworzą cienki welon kwasu siarkowego naokoło planety odbijający słoneczne światło przez wiele lat.)
5.
Istnieją dwa trendy w budownictwie. Tradycyjny to wnoszenie małych, lekkich budynków, które dzięki sprężystej konstrukcji są mniej podatne na zniszczenia. Tą technikę stosuje się na obszarach wiejskich i podmiejskich. Nowszy trend wykorzystuje specjalne sposoby fundamentowania budynków, zabezpieczenie ich przed rezonansem, posadowienie na wielkich hydraulicznych poduszkach bądź specjalny sprężysty szkielet, który pod wpływem wstrząsu chwilowo odkształca się, po czym wraca do pierwotnego kształtu.