1. opisz sytuacje zyciowa Stefana uwzglednij zarowno stan jego zdrowia jak i pochodzenie spoleczne jakie uczucia wzbudza w tobie polozenie bohatera? 2. Wymien cechy charakteru stefana ocen chlopca. 3.porownaj sposob mowienia obu postaci zapisz podobienstwa i roznice. '"Prawdziwy przyjaciel" Maria Dąbrowska Bardzo prosze o szybka pomoc. Daje najlepsze
AliseeĆwiczenie 1 Stefan jest chłopakiem mieszkającym na wsi, w domu mieszka z wieloma osobami. Od zawsze ciężko pracował, dlatego teraz jest bardzo zręczny. Obecnie ledwo co polepszyło mu się zdrowie, na tyle, aby móc wyjść ze szpitala, aczkolwiek dalej boli go noga. Chłopiec przez półtora roku nie mógł wstać, ciągle leżał. Nogi miał spuchnięte, czuł okropny ból i łamanie w kościach. Przeszedł potrójną operację. W czasie, kiedy przebywał w szpitalu, niestety nikt go nie odwiedził i doskwierała mu samotność. Z powodu braku zainteresowania chciał coś zrobić dla innych, pokazać, że jest im potrzebny, zwrócić na siebie uwagę. Jednak od czasu do czasu tracił siły na wszystko, zdarzyło się, iż myślał o śmierci. Na szczęście odzyskał nadzieję, i wtedy jeszcze bardziej chciał pomagać ludziom. Zdecydował, że w przyszłości zostanie nauczycielem. Zmiana podejścia wiele mu pomogła i szybciej odzyskał siły. Chłopiec wzbudza uczucie szacunku, podziwu, wiary i nadziei, gdyż mimo problemów zdrowotnych i samotności, wykazał, że wszystko zależy od nas samych i jeśli się zmotywujemy, to możemy osiągnąć bardzo dużo. Na dodatek chce pomagać ludziom, nie zwracając uwagi na to, że w szpitalu był całkiem sam.
Ćwiczenie 2 Chłopiec jest miłą, pomocną osobą. Pomimo przeciwności losu jest pogodny i myśli o innych. Nie przejmuje się problemami, a docenia codzienne życie, cieszy się z czynności, na które inni nie zwracają uwagi. Równocześnie jest bardzo otwarty, bez skrępowania opowiada o swoich przeżyciach i stara się pokazać ludziom, że życie warto docenić. Jest bardzo inteligentnym człowiekiem i mimo młodego wieku, postrzega już życie w inny sposób i myśli o innych, również z tego względu chce zostać nauczycielem. Jego słownictwo jest na wyższym poziomie i wypowiada się bardzo przystępnym sposobem. Uważam, że jest z pewnością dobrą osobą i warto wziąć z niego przykład. Stawia sobie cele, na które będzie tyle pracował, aż je osiągnie. Jednocześnie nie przekreśla nikogo z powodu innej sytuacji majątkowej lub zdrowotnej. W życiu chce pomagać ludziom i nie chce, aby ktokolwiek był samotny. Jego postawa jest godna naśladowania.
Ćwiczenie 3 Początkowo Karol nie wiedząc, co odpowiedzieć na trudne pytanie Stefana, zaczyna wyśmiewać kolegę, przyjmując w ten sposób „reakcję obronną”. W dalszej konwersacji Karol już się pilnuje, aby nie obrazić znajomego. Stefan bez skrępowania opowiada o swoich przeżyciach, swobodnie składa dłuższe wypowiedzi, natomiast Karol zwraca uwagę na dobierane słowa, zanim coś powie kilka razy to przemyśli, dopiero pod koniec „otwiera się” przed Stefanem. Za podobieństwo możemy uznać fakt, że i Karol, i Stefan, zaufali sobie na tyle, aby szczerze odpowiedzieć na zadawane sobie wzajemnie pytania.
Stefan jest chłopakiem mieszkającym na wsi, w domu mieszka z wieloma osobami. Od zawsze ciężko pracował, dlatego teraz jest bardzo zręczny. Obecnie ledwo co polepszyło mu się zdrowie, na tyle, aby móc wyjść ze szpitala, aczkolwiek dalej boli go noga. Chłopiec przez półtora roku nie mógł wstać, ciągle leżał. Nogi miał spuchnięte, czuł okropny ból i łamanie w kościach. Przeszedł potrójną operację. W czasie, kiedy przebywał w szpitalu, niestety nikt go nie odwiedził i doskwierała mu samotność. Z powodu braku zainteresowania chciał coś zrobić dla innych, pokazać, że jest im potrzebny, zwrócić na siebie uwagę. Jednak od czasu do czasu tracił siły na wszystko, zdarzyło się, iż myślał o śmierci. Na szczęście odzyskał nadzieję, i wtedy jeszcze bardziej chciał pomagać ludziom. Zdecydował, że w przyszłości zostanie nauczycielem. Zmiana podejścia wiele mu pomogła i szybciej odzyskał siły. Chłopiec wzbudza uczucie szacunku, podziwu, wiary i nadziei, gdyż mimo problemów zdrowotnych i samotności, wykazał, że wszystko zależy od nas samych i jeśli się zmotywujemy, to możemy osiągnąć bardzo dużo. Na dodatek chce pomagać ludziom, nie zwracając uwagi na to, że w szpitalu był całkiem sam.
Ćwiczenie 2
Chłopiec jest miłą, pomocną osobą. Pomimo przeciwności losu jest pogodny i myśli o innych. Nie przejmuje się problemami, a docenia codzienne życie, cieszy się z czynności, na które inni nie zwracają uwagi. Równocześnie jest bardzo otwarty, bez skrępowania opowiada o swoich przeżyciach i stara się pokazać ludziom, że życie warto docenić. Jest bardzo inteligentnym człowiekiem i mimo młodego wieku, postrzega już życie w inny sposób i myśli o innych, również z tego względu chce zostać nauczycielem. Jego słownictwo jest na wyższym poziomie i wypowiada się bardzo przystępnym sposobem. Uważam, że jest z pewnością dobrą osobą i warto wziąć z niego przykład. Stawia sobie cele, na które będzie tyle pracował, aż je osiągnie. Jednocześnie nie przekreśla nikogo z powodu innej sytuacji majątkowej lub zdrowotnej. W życiu chce pomagać ludziom i nie chce, aby ktokolwiek był samotny. Jego postawa jest godna naśladowania.
Ćwiczenie 3
Początkowo Karol nie wiedząc, co odpowiedzieć na trudne pytanie Stefana, zaczyna wyśmiewać kolegę, przyjmując w ten sposób „reakcję obronną”. W dalszej konwersacji Karol już się pilnuje, aby nie obrazić znajomego. Stefan bez skrępowania opowiada o swoich przeżyciach, swobodnie składa dłuższe wypowiedzi, natomiast Karol zwraca uwagę na dobierane słowa, zanim coś powie kilka razy to przemyśli, dopiero pod koniec „otwiera się” przed Stefanem. Za podobieństwo możemy uznać fakt, że i Karol, i Stefan, zaufali sobie na tyle, aby szczerze odpowiedzieć na zadawane sobie wzajemnie pytania.