1. Opisać pięć wybranych postaci z mitologii greckiej. (Krótko, po pięć zdań o każdej.) 2. Opisać jakieś krainy geograficzne w mitologii. (Krótko, po pięć zdań o każdej.) 3. Wymienić jakieś związki frazeologiczne. (Krótko, po pięć zdań o każdej.)
Jeżeli odpowiedź będzie niekompletna, zgłoszę spam i błędną odpowiedź.
xmloda
1. Zeus (Dzeus) to najwyższy z bogów w mitologii greckiej. Syn Kronosa i Rei. Grecki bóg Nieba i Ziemi. Bóg pogody; władca błyskawic. Uosobienie najwyższej zasady rządzącej Wszechświatem.Władca wszystkich bogów i ludzi. Strzegł prawa i porządku na świecie, bezlitośnie karząc przestępców, a zwłaszcza morderców, krzywoprzysięzców i zdrajców. Jego atrybutami były złote pioruny, orzeł i tarcza zwana egidą. Wychowała go nimfa Amalteja o koziej postaci.
Atena to w mitologii greckiej bogini mądrości, sztuki, wojny sprawiedliwej oraz opiekunka miast, m.in. Aten i Sparty. Istnieje kilka mitów o pochodzeniu Ateny, według najbardziej znanego była ona córką Zeusa i Metis. Urodziła się wyskakując z głowy ojca, w pełnej zbroi. W późnej hellenistycznej opowieści ukarała Arachne zamieniając ją w pająka, gdyż ta przechwalała się swoimi umiejętnościami tkackimi. Stoczyła spór z Posejdonem o opiekę nad Attyką, który wygrała. Podarowała miastu drzewo oliwne, które jest źródłem bogactwa Attyki.
Afrodyta to w mitologii greckiej bogini piękna, kwiatów, miłości, pożądania i płodności. Najbardziej urodziwa z bogiń antycznych mitów. W mitologii rzymskiej odpowiedniczką Afrodyty była Wenus. Kwestia jej pochodzenia jest różnie przedstawiana w mitach. Według jednego z nich Afrodyta nie miała rodziców i pewnego dnia wyłoniła się z piany morskiej w pobliżu Cypru. Nieco inaczej przedstawiał to Hezjod, który w Teogonii pisał, że kiedy odcięte sierpem genitalia Uranosa (pokonanego przez Kronosa, gdy roztaczał się nad Gają jak niebo nad ziemią) wpadły do morza w pobliżu Cypru, woda otoczyła je białą pianą, z której następnie wyłoniła się przepiękna Afrodyta. Pływała po morzu w muszli, zatrzymując się u brzegów Kytery, a potem Cypru. Druga z tych wysp stała się jej ulubionym miejscem. Na jej brzegu oczekiwały już na nią Charyty (Eufrosyne, Aglaja i Talia), które odtąd zawsze towarzyszyły jej i służyły. Cypr stał się głównym miejscem kultu bogini. Natomiast w innych mitach opisywana jest jako córka Uranosa i Hemery, zwaną Uranią. Według Homera była córką Zeusa i Diony.
Apollo to w mitologii greckiej syn Zeusa i Leto. Urodził się na wyspie Delos. Był bliźniaczym bratem Artemidy. Uważany za boga piękna, światła, życia, śmierci, muzyki, wróżb, prawdy, prawa, porządku, patrona sztuki i poezji, przewodnika muz . Przebywał na Parnasie, skąd zsyłał natchnienie.
Artemida to w mitologii greckiej bogini łowów, zwierząt, lasów, gór i roślinności, wielka łowczyni, dlatego na wielu rzeźbach i obrazach przedstawia się ją z jeleniami, lub w lesie. Zsyłała także nagłą śmierć na kobiety w połogu. Jej atrybutami był łuk i strzały, a ulubionym zwierzęciem łania. Należała do grona 12 bogów olimpijskich.
2. W mitologii greckiej Góra Olimp uważana była za siedzibę bogów olimpijskich, w tym najważniejszego – Zeusa. Z tego miejsca bogowie mieli kierować ludzkimi losami. Wierzono, że ilekroć jakiś człowiek próbował tam wejść, spadał z niego.
Góra Syzyfa- wielka, stroma góra, na którą Syzyf po dziś dzień musi toczyć ogromny i ciężki głaz. Do okoła widzi pełno drzew owocowych, kwiatów i innych roślin, niestety nie może ich dosięgnąć, a kiedy już jest naprawdę blisko, wszystko znika.
Hefajstos pracował w kuźni, którą najczęściej umieszczano we wnętrzu wulkanu Etny. Z pobytem w wulkanie boga wiąże się lokalne powiedzenie mieszkańców tamtejszych terenów. Zawsze, gdy unosił się dym, swą pracę miał zaczynać najpracowitszy z bogów.
3. Syzyfowa Praca-'ciężki, bezowocny trud, praca nadaremna, niedająca żadnych wyników, praca bez końca'; wyr. rzecz. Według mitol. grec. król Grecji. Syzyf- najchytrzejszy z ludzi-po śmierci dostał w Hadesie starszliwą pokutę: pchał pod górę olbrzymi głaz, ale kiedy był już u szczytu, głaz spadał i praca zaczynała się od nowa.
Pięta Achillesa-'czyjaś słaba strona, słaby punkt'; wyr. rezcz. mitol. grec. ( Achilles - bohater '' Iliadny Homera, syn Peleusa i Tetydy. Matka zanurzyła go jako dziecko w wodach Styksu, dzięki czemu ciało jego oprócz pięty, za którą go trzymała, stało się odporne na ciosy.)
Nić Ariadny-'idea, myśl przewodnia, sposób wybrnięcia ze skomplikowanej sytuacji'; wyr. rzecz. mitol. Kłebek nici wręczony przez zakochaną Ariadnę, córke Minosa, króla Krety. Tezeuszowi, który wszedł do labiryntu, aby dostać się do ukrytego tam potwora Minotaura, gnębiońcego Ateńczyków i go zabić. Za radą królewny, Tezeusz umocował koniec nitki u wejścia do labiryntu, dzięki czemu po wykonaniu zadania mógł wrócić do wyjścia.
Puszka Pandory-'źródło niekończących się nieszczęść, trudności; kłopotów, utrapień' wyr. rzecz. mitol. grec. Pandora to pierwsza kobieta stworzona na polecenie Dzeusa jaka swoista kara za czyn Prometeusza. Została ona obdarowana przez ojca bogów puszką, której nie wolno było otwierać. Pandora namówiła jednak swego męża do jej otwarcia; wyleciały z niej na świat zamknięte dotąd utrapienia, plagi, klęski i choroby ludzkości;
Stajnia Augiasza-'o miejscu zaniedbanym, w którym panuje nieład, brud, które należy uporządkować'; wyr. rzecz. witol. Oczyszczenie stajni Augiasza było szóstą pracą Herkulesa. Te nigdy nie oczyszczone stajnie miał uporządkować w ciągu jednej doby;
Zeus (Dzeus) to najwyższy z bogów w mitologii greckiej. Syn Kronosa i Rei. Grecki bóg Nieba i Ziemi. Bóg pogody; władca błyskawic. Uosobienie najwyższej zasady rządzącej Wszechświatem.Władca wszystkich bogów i ludzi. Strzegł prawa i porządku na świecie, bezlitośnie karząc przestępców, a zwłaszcza morderców, krzywoprzysięzców i zdrajców. Jego atrybutami były złote pioruny, orzeł i tarcza zwana egidą. Wychowała go nimfa Amalteja o koziej postaci.
Atena to w mitologii greckiej bogini mądrości, sztuki, wojny sprawiedliwej oraz opiekunka miast, m.in. Aten i Sparty. Istnieje kilka mitów o pochodzeniu Ateny, według najbardziej znanego była ona córką Zeusa i Metis. Urodziła się wyskakując z głowy ojca, w pełnej zbroi. W późnej hellenistycznej opowieści ukarała Arachne zamieniając ją w pająka, gdyż ta przechwalała się swoimi umiejętnościami tkackimi. Stoczyła spór z Posejdonem o opiekę nad Attyką, który wygrała. Podarowała miastu drzewo oliwne, które jest źródłem bogactwa Attyki.
Afrodyta to w mitologii greckiej bogini piękna, kwiatów, miłości, pożądania i płodności. Najbardziej urodziwa z bogiń antycznych mitów. W mitologii rzymskiej odpowiedniczką Afrodyty była Wenus. Kwestia jej pochodzenia jest różnie przedstawiana w mitach. Według jednego z nich Afrodyta nie miała rodziców i pewnego dnia wyłoniła się z piany morskiej w pobliżu Cypru. Nieco inaczej przedstawiał to Hezjod, który w Teogonii pisał, że kiedy odcięte sierpem genitalia Uranosa (pokonanego przez Kronosa, gdy roztaczał się nad Gają jak niebo nad ziemią) wpadły do morza w pobliżu Cypru, woda otoczyła je białą pianą, z której następnie wyłoniła się przepiękna Afrodyta. Pływała po morzu w muszli, zatrzymując się u brzegów Kytery, a potem Cypru. Druga z tych wysp stała się jej ulubionym miejscem. Na jej brzegu oczekiwały już na nią Charyty (Eufrosyne, Aglaja i Talia), które odtąd zawsze towarzyszyły jej i służyły. Cypr stał się głównym miejscem kultu bogini. Natomiast w innych mitach opisywana jest jako córka Uranosa i Hemery, zwaną Uranią. Według Homera była córką Zeusa i Diony.
Apollo to w mitologii greckiej syn Zeusa i Leto. Urodził się na wyspie Delos. Był bliźniaczym bratem Artemidy. Uważany za boga piękna, światła, życia, śmierci, muzyki, wróżb, prawdy, prawa, porządku, patrona sztuki i poezji, przewodnika muz . Przebywał na Parnasie, skąd zsyłał natchnienie.
Artemida to w mitologii greckiej bogini łowów, zwierząt, lasów, gór i roślinności, wielka łowczyni, dlatego na wielu rzeźbach i obrazach przedstawia się ją z jeleniami, lub w lesie. Zsyłała także nagłą śmierć na kobiety w połogu. Jej atrybutami był łuk i strzały, a ulubionym zwierzęciem łania. Należała do grona 12 bogów olimpijskich.
2.
W mitologii greckiej Góra Olimp uważana była za siedzibę bogów olimpijskich, w tym najważniejszego – Zeusa. Z tego miejsca bogowie mieli kierować ludzkimi losami. Wierzono, że ilekroć jakiś człowiek próbował tam wejść, spadał z niego.
Góra Syzyfa- wielka, stroma góra, na którą Syzyf po dziś dzień musi toczyć ogromny i ciężki głaz. Do okoła widzi pełno drzew owocowych, kwiatów i innych roślin, niestety nie może ich dosięgnąć, a kiedy już jest naprawdę blisko, wszystko znika.
Hefajstos pracował w kuźni, którą najczęściej umieszczano we wnętrzu wulkanu Etny. Z pobytem w wulkanie boga wiąże się lokalne powiedzenie mieszkańców tamtejszych terenów. Zawsze, gdy unosił się dym, swą pracę miał zaczynać najpracowitszy z bogów.
3.
Syzyfowa Praca-'ciężki, bezowocny trud, praca nadaremna, niedająca żadnych wyników, praca bez końca'; wyr. rzecz. Według mitol. grec. król Grecji.
Syzyf- najchytrzejszy z ludzi-po śmierci dostał w Hadesie starszliwą pokutę: pchał pod górę olbrzymi głaz, ale kiedy był już u szczytu, głaz spadał i praca zaczynała się od nowa.
Pięta Achillesa-'czyjaś słaba strona, słaby punkt'; wyr. rezcz. mitol. grec. ( Achilles - bohater '' Iliadny Homera, syn Peleusa i Tetydy. Matka zanurzyła go jako dziecko w wodach Styksu, dzięki czemu ciało jego oprócz pięty, za którą go trzymała, stało się odporne na ciosy.)
Nić Ariadny-'idea, myśl przewodnia, sposób wybrnięcia ze skomplikowanej sytuacji'; wyr. rzecz. mitol. Kłebek nici wręczony przez zakochaną Ariadnę, córke Minosa, króla Krety. Tezeuszowi, który wszedł do labiryntu, aby dostać się do ukrytego tam potwora Minotaura, gnębiońcego Ateńczyków i go zabić. Za radą królewny, Tezeusz umocował koniec nitki u wejścia do labiryntu, dzięki czemu po wykonaniu zadania mógł wrócić do wyjścia.
Puszka Pandory-'źródło niekończących się nieszczęść, trudności; kłopotów, utrapień' wyr. rzecz. mitol. grec. Pandora to pierwsza kobieta stworzona na polecenie Dzeusa jaka swoista kara za czyn Prometeusza. Została ona obdarowana przez ojca bogów puszką, której nie wolno było otwierać. Pandora namówiła jednak swego męża do jej otwarcia; wyleciały z niej na świat zamknięte dotąd utrapienia, plagi, klęski i choroby ludzkości;
Stajnia Augiasza-'o miejscu zaniedbanym, w którym panuje nieład, brud, które należy uporządkować'; wyr. rzecz. witol. Oczyszczenie stajni Augiasza było szóstą pracą Herkulesa. Te nigdy nie oczyszczone stajnie miał uporządkować w ciągu jednej doby;