1. Określ słabe oraz mocne strony państwa polskiego za panowania pierwszych Piastów. 2.Scharakteryzuj politykę prowadzoną przez Bolesława Chrobrego. Oceń dla jakich grup społeczeństwa była ona korzystna a dla których niesprzyjająca. 3.Opisz przyczyny i przebieg kryzysu państwa polskiego w latach 30. XI w. 4.Wymień cechy monarchii patrymonialnej w Polsce pierwszych Piastów.
Proszę o pomoc, chociaż część z tych zadań , dam naj :)
1. Mocne strony państwa polskiego za panowania pierwszych Piastów:
- przyjęcie chrztu przez Mieszka I w 966 roku – wzrost znaczenia Polski na arenie międzynarodowej, Kościół pomogł Polsce zorganizować się na wzór zachodnioeuropoejski, nowoczesny wzór państwa.
- poszerzanie granic państwa, skuteczne podboje nowych ziem (największe tereny Polska posiadała za panowania Bolesława Chrobrego), zawieranie korzystnych dla Polski sojuszy z innymi państwami (np. z Czechami czy Niemcami) – mądrze prowadzona polityka zagraniczna i wewnętrzna (np. zdławienie powstania ludowego przez Kazimierza Odnowiciela)
- przeprowadzanie licznych reform przez poszczególnych Piastów (wojskowych, kościelnych, gospodarczych)
Słabe strony:
- słabo rozwinięty handel (utrudniony przez silnych sąsiadów a także wojny prowadzone przez pierwszych Piastów)
- wewnętrzne konflikty (królów ze szlachtą, popierającą innych kandydatów, np. panowanie Bezpryma, który pozbawił władzy Mieszka II, walki dynastyczne), osłabiające Polskę, jeden z przykładów: czas bezkrólewia (1037) – najazd Brzetysława I na Małopolskę, następnie Wielkopolskę.
- trudności w scaleniu łączonych przez pierwszych Piastów ziem (często były przyłączane siłą, ludność ciężko się klimatyzowała)
2. Panowanie Bolesława Chrobrego (992-1025)
- utworzenie w Polsce niezależnej organizacji kościelnej (kanonizacja męczennika, biskupa Wojciecha) z arcybiskupstwem w Gnieźnie i mniejszymi jednostkami w Krakowie, Kołobrzegu i Wrocławiu,
- prowadzenie przyjaznej polityki wobec Niemiec i cesarza Ottona III (zjazd gnieźnieński w 1000 roku),
- skutecznie prowadzone wojny polsko-niemieckie po śmierci Ottona (1002-1018), pokój w Budziszynie – na jego mocy otrzymaliśmy Milsko i Łużyce; pod koniec swojego panowania Chrobry odzyskał Grody Czerwieńskie
- koronacja Chrobrego w 1025 – potwierdzenie jedności młodego państwa polskiego, wzrost znaczenia Polski na arenie międzynarodowej
3. Przyczyny kryzysu:
- zewnętrzne:
Panowanie Mieszka II (1025-1034)
-konflikt Mieszka II z państwem niemieckim (stał po stronie przeciwników cesarza Konrada II, najechał ziemie jego zwolenników); 1031 – najazd wojsk niemieckich połączonych z siłami księcia kijowskiego na polskie ziemie (utrata Milska, Łużyc i Grodów Czerwieńskich),
Panowanie Kazimierza Odnowiciela (1034-1058): 1038 – napad na Polskę księcia czeskiego Brzetysława, splądrowanie Małopolski i Wielkopolski
- wewnętrzne:
Za panowania Mieszka II:
konflikt dynastyczny Mieszka II ze swoim bratem Bezprymem, którego popierał cesarz niemiecki. Mieszko II i jego żona Rycheza musieli uciekać z kraju; powrócili dopiero po śmierci Bezpryma, jednak Mieszko II musiał zrzec się prawa do korony;
za panowania Kazimierza Odnowiciela znacznie wzrosły wpływy możnowładców, co osłabiło władzę króla, buntowały się również najniższe warstwy społeczeństwa (powstanie ludowe), podziały plemienne – odłączenie Mazowsza.
4. Polska jako monarchia patrymonialna (charakterystyczna forma rządów we wczesnym średniowieczu)
- władca posiadał państwo jako własność prywatną;
- spadkobiercy dziedziczyli ojcowiznę, czyli państwo (Polska była krajem niejednolitym, więc często dochodziło do konfliktów o dziedziczenie danych ziem). Podziały państwa w wyniku spadku – zasady bardzo niejasno określane, największy konflikt – okres rozbicia dzielnicowego;
- monarcha popierany przez możnowładców i duchownych (wielkich feudałów).
1. Mocne strony państwa polskiego za panowania pierwszych Piastów:
- przyjęcie chrztu przez Mieszka I w 966 roku – wzrost znaczenia Polski na arenie międzynarodowej, Kościół pomogł Polsce zorganizować się na wzór zachodnioeuropoejski, nowoczesny wzór państwa.
- poszerzanie granic państwa, skuteczne podboje nowych ziem (największe tereny Polska posiadała za panowania Bolesława Chrobrego), zawieranie korzystnych dla Polski sojuszy z innymi państwami (np. z Czechami czy Niemcami) – mądrze prowadzona polityka zagraniczna i wewnętrzna (np. zdławienie powstania ludowego przez Kazimierza Odnowiciela)
- przeprowadzanie licznych reform przez poszczególnych Piastów (wojskowych, kościelnych, gospodarczych)
Słabe strony:
- słabo rozwinięty handel (utrudniony przez silnych sąsiadów a także wojny prowadzone przez pierwszych Piastów)
- wewnętrzne konflikty (królów ze szlachtą, popierającą innych kandydatów, np. panowanie Bezpryma, który pozbawił władzy Mieszka II, walki dynastyczne), osłabiające Polskę, jeden z przykładów: czas bezkrólewia (1037) – najazd Brzetysława I na Małopolskę, następnie Wielkopolskę.
- trudności w scaleniu łączonych przez pierwszych Piastów ziem (często były przyłączane siłą, ludność ciężko się klimatyzowała)
2. Panowanie Bolesława Chrobrego (992-1025)
- utworzenie w Polsce niezależnej organizacji kościelnej (kanonizacja męczennika, biskupa Wojciecha) z arcybiskupstwem w Gnieźnie i mniejszymi jednostkami w Krakowie, Kołobrzegu i Wrocławiu,
- prowadzenie przyjaznej polityki wobec Niemiec i cesarza Ottona III (zjazd gnieźnieński w 1000 roku),
- skutecznie prowadzone wojny polsko-niemieckie po śmierci Ottona (1002-1018), pokój w Budziszynie – na jego mocy otrzymaliśmy Milsko i Łużyce; pod koniec swojego panowania Chrobry odzyskał Grody Czerwieńskie
- koronacja Chrobrego w 1025 – potwierdzenie jedności młodego państwa polskiego, wzrost znaczenia Polski na arenie międzynarodowej
3. Przyczyny kryzysu:
- zewnętrzne:
Panowanie Mieszka II (1025-1034)
-konflikt Mieszka II z państwem niemieckim (stał po stronie przeciwników cesarza Konrada II, najechał ziemie jego zwolenników); 1031 – najazd wojsk niemieckich połączonych z siłami księcia kijowskiego na polskie ziemie (utrata Milska, Łużyc i Grodów Czerwieńskich),
Panowanie Kazimierza Odnowiciela (1034-1058): 1038 – napad na Polskę księcia czeskiego Brzetysława, splądrowanie Małopolski i Wielkopolski
- wewnętrzne:
Za panowania Mieszka II:
konflikt dynastyczny Mieszka II ze swoim bratem Bezprymem, którego popierał cesarz niemiecki. Mieszko II i jego żona Rycheza musieli uciekać z kraju; powrócili dopiero po śmierci Bezpryma, jednak Mieszko II musiał zrzec się prawa do korony;
za panowania Kazimierza Odnowiciela znacznie wzrosły wpływy możnowładców, co osłabiło władzę króla, buntowały się również najniższe warstwy społeczeństwa (powstanie ludowe), podziały plemienne – odłączenie Mazowsza.
4. Polska jako monarchia patrymonialna (charakterystyczna forma rządów we wczesnym średniowieczu)
- władca posiadał państwo jako własność prywatną;
- spadkobiercy dziedziczyli ojcowiznę, czyli państwo (Polska była krajem niejednolitym, więc często dochodziło do konfliktów o dziedziczenie danych ziem). Podziały państwa w wyniku spadku – zasady bardzo niejasno określane, największy konflikt – okres rozbicia dzielnicowego;
- monarcha popierany przez możnowładców i duchownych (wielkich feudałów).