1. W I połowie XVIII wieku Rzeczpospolita przeżywała okres poważnego kryzysu politycznego. Były to czasy kiedy w Polsce rządzili królowie z saskiej dynastii Wettynów, August II (1697–1733) i August III (1733–1763). Ich panowanie było jednak przerywane kolejnymi elekcjami i rządami Stanisława Leszczyńskiego (1704–1709 i 1733–1736).
2.W roku 1812 wojsko polskie wyruszyło na Moskwę jako sojusznik Napoleona. Wojska Księstwa Warszawskiego, Legia Nadwiślańska, szwoleżerowie gwardii, wojska litewskie liczyły łącznie ok. 100 000 żołnierzy, co stanowiło 1/6 składu Wielkiej Armii (300 000 Francuzi, 100 000 Polacy, reszta to mniej lub bardziej {zwykle mniej} wierni sojusznicy Napoleona).
24 czerwca 1812 wojska napoleońskie przekroczyły Niemen a Bonaparte ogłosił rozpoczęcie „II wojny polskiej”.
7 września dochodzi do wielkiej bitwy pod Borodino (Możajskiem), w wyniku której Napoleon 14 września 1812 wkracza do nie bronionej Moskwy
1. W I połowie XVIII wieku Rzeczpospolita przeżywała okres poważnego kryzysu politycznego. Były to czasy kiedy w Polsce rządzili królowie z saskiej dynastii Wettynów, August II (1697–1733) i August III (1733–1763). Ich panowanie było jednak przerywane kolejnymi elekcjami i rządami Stanisława Leszczyńskiego (1704–1709 i 1733–1736).
2.W roku 1812 wojsko polskie wyruszyło na Moskwę jako sojusznik Napoleona. Wojska Księstwa Warszawskiego, Legia Nadwiślańska, szwoleżerowie gwardii, wojska litewskie liczyły łącznie ok. 100 000 żołnierzy, co stanowiło 1/6 składu Wielkiej Armii (300 000 Francuzi, 100 000 Polacy, reszta to mniej lub bardziej {zwykle mniej} wierni sojusznicy Napoleona).
24 czerwca 1812 wojska napoleońskie przekroczyły Niemen a Bonaparte ogłosił rozpoczęcie „II wojny polskiej”.
7 września dochodzi do wielkiej bitwy pod Borodino (Możajskiem), w wyniku której Napoleon 14 września 1812 wkracza do nie bronionej Moskwy