Po upadku imperium zachodniorzymskiego istniały oprócz Rzymu trzy inne główne ośrodki władzy Kościoła tj. Konstantynopol, Antiochia Syryjska i Aleksandria. Więc szykowało się na schizmę. Barbarzyńscy najeźdźcy byli głownie wyznawcami doktryny Ariana aleksandryjczyka który podważał boskość Jezusa Chrystusa. W VII w. Aleksandrię i Antiochię podbili Arabowie. W VIII w. Karol Wielki, wnuk Karola Młota dowódcy wojsk frankońskich w bitwie pod Potiers (płatie) która zatrzymała ekspansje Saracenów w Europie, uwolnił Rzym spod władzy heretyków i koronował się na cesarza Rzymskiego. Dzięki temu przetrwał Kościół Katolicki w takiej formie jaką znamy dziś.
Jeśli ma być dłuższe to po prostu lej wodę.
ad. 1 Państwo Franków czyli zaczątek dzisiejszej Francji i Niemiec istniało na terenach w pobliżu ujścia Renu a jego stolicą był Akwizgran. Frankowie jako jedyne państwo barbarzyńskie uznawało władze papieża Rzymskiego. W tym państwie rządzonym formalnie przez Merowingów większym posłuchem w VII w. cieszyli się Karolingowie co wykorzystał Pep(p?)in Krótki, syn słynnego zwycięzcy spod Potiers (płatie) i doprowadził do przejęcia władzy przez swój ród. Jego syn Karol Wielki, Wyzwolił Rzym spod władzy Longobardów i utworzył państwo kościelne za co w Boże Narodzenie 800 roku został koronowany na cesarza Rzymskiego. Pobił on również Awarów i rozpoczął rekonkwistę tworząc lenne królestwo Hiszpanii. Karola Wielkiego uznaje się również za twórce systemu feudalnego gdyż to on wprowadził na tereny swego królestwa system zarządców na zasadach senioratu. Po jego śmierci Królestwo się rozpadło na dwie części z Wschodnią (później Niemcy) i zachodnią (Francja).
Po wycofaniu wojsk cesarstwa z ziem Brytów posterunki i obozy rzymskie przejęli Brytowie. Z trudem radzili sobie oni z atakami Piktów, więc Dux Belorum Vortigern sprowadził najemników z Saksonii, którzy jednak zamiast walczyc za Vortigerna odwrócili się przeciwko niemu sprowadzając za sobą Fryzów, Skotów i resztę pobliskich plemion saskich. Skutecznie walczył z nimi (a tak przynajmniej głoszą legendy) król Artur wraz ze swoją drużyną, która jak wykazują badania archeologiczne zbierała się w rzymskim amfiteatrze. Niedługo potem Sasi opanowali niemal całą wyspę nie licząc Walii. Niecałe dwa wieki później inni najeźdźcy, tym razem ze Skandynawii zasiedlili Albion i pierwszym władcą nieduńskim na tronie był dopiero Norman Wilhelm Zdobywca wasal króla Francji co w późniejszym okresie zaowocowało wojną stuletnią i wzajemną nienawiścią Anglików i Francuzów.
ad. 2
Po upadku imperium zachodniorzymskiego istniały oprócz Rzymu trzy inne główne ośrodki władzy Kościoła tj. Konstantynopol, Antiochia Syryjska i Aleksandria. Więc szykowało się na schizmę. Barbarzyńscy najeźdźcy byli głownie wyznawcami doktryny Ariana aleksandryjczyka który podważał boskość Jezusa Chrystusa. W VII w. Aleksandrię i Antiochię podbili Arabowie. W VIII w. Karol Wielki, wnuk Karola Młota dowódcy wojsk frankońskich w bitwie pod Potiers (płatie) która zatrzymała ekspansje Saracenów w Europie, uwolnił Rzym spod władzy heretyków i koronował się na cesarza Rzymskiego. Dzięki temu przetrwał Kościół Katolicki w takiej formie jaką znamy dziś.
Jeśli ma być dłuższe to po prostu lej wodę.
ad. 1 Państwo Franków czyli zaczątek dzisiejszej Francji i Niemiec istniało na terenach w pobliżu ujścia Renu a jego stolicą był Akwizgran. Frankowie jako jedyne państwo barbarzyńskie uznawało władze papieża Rzymskiego. W tym państwie rządzonym formalnie przez Merowingów większym posłuchem w VII w. cieszyli się Karolingowie co wykorzystał Pep(p?)in Krótki, syn słynnego zwycięzcy spod Potiers (płatie) i doprowadził do przejęcia władzy przez swój ród. Jego syn Karol Wielki, Wyzwolił Rzym spod władzy Longobardów i utworzył państwo kościelne za co w Boże Narodzenie 800 roku został koronowany na cesarza Rzymskiego. Pobił on również Awarów i rozpoczął rekonkwistę tworząc lenne królestwo Hiszpanii. Karola Wielkiego uznaje się również za twórce systemu feudalnego gdyż to on wprowadził na tereny swego królestwa system zarządców na zasadach senioratu. Po jego śmierci Królestwo się rozpadło na dwie części z Wschodnią (później Niemcy) i zachodnią (Francja).
Po wycofaniu wojsk cesarstwa z ziem Brytów posterunki i obozy rzymskie przejęli Brytowie. Z trudem radzili sobie oni z atakami Piktów, więc Dux Belorum Vortigern sprowadził najemników z Saksonii, którzy jednak zamiast walczyc za Vortigerna odwrócili się przeciwko niemu sprowadzając za sobą Fryzów, Skotów i resztę pobliskich plemion saskich. Skutecznie walczył z nimi (a tak przynajmniej głoszą legendy) król Artur wraz ze swoją drużyną, która jak wykazują badania archeologiczne zbierała się w rzymskim amfiteatrze. Niedługo potem Sasi opanowali niemal całą wyspę nie licząc Walii. Niecałe dwa wieki później inni najeźdźcy, tym razem ze Skandynawii zasiedlili Albion i pierwszym władcą nieduńskim na tronie był dopiero Norman Wilhelm Zdobywca wasal króla Francji co w późniejszym okresie zaowocowało wojną stuletnią i wzajemną nienawiścią Anglików i Francuzów.