karol15091
TRADYCJE I ZWYCZAJE WE WŁOSZECH Rytm życia rodzinnego we Włoszech wyznaczają zwyczaje i tradycje religijne. Nie ma tu wielu świąt ogólnonarodowych, za to jest dużo świąt lokalnych, które obchodzone są niezwykle hucznie. Najczęstszą okazją są dni patronów miejscowości. Podczas wszystkich świąt tradycją są procesje. Obnoszone są wtedy relikwie i podobizny świętego. Całości towarzyszy wrzawa, muzyka oraz występy, przypominające spektakl teatralny. WIELKANOC Wtedy obchodzone są największe uroczystości. Zaczynają się od Wielkiego Piątku, kiedy to procesje przemierzają ulice i obnoszą figury ukrzyżowanego Chrystusa. Wśród uczestników wyróżniają się zakapturzone postaci w habitach, śpiewające pokutne pieśni. Uroczystości te odbywają się głównie na zachodnim wybrzeżu Sycylii oraz w miastach południa, np. w Tarencie, Reggio. Natomiast w Wielką Sobotę przez ulice Nocera Tirinesa w Kalabrii przechodzi procesja biczowników. Na stołach wielkanocnych króluje pieczone jagnię z czosnkiem i rozmarynem oraz ciasto w kształcie gołębicy, zwane colomba. Tradycja pochodzi stąd, że w VI wieku mieszkańcy Pawii wysłali ciasto o takim kształcie królowi Longobardów Alboinowi, którego wojska oblegały miasto. Dlatego też Pawia w okresie Wielkiejnocy jest miejscem wielu wycieczek turystów, którzy chcą zobaczyć na miejscu jak wypieka się ciasto i znaleźć w środku nasienie bobu, które przynosi szczęście. Oczywiście włoska Wielkanoc nie zapomina o jajach - jada się nie tyko kurze, ale i z czekolady. Popularny jest też wielkanocny tort, robiony z jajek, moczonego w mleku chleba, buraków, cebuli i grzybów i posypany parmezanem.
W tym czasie odbywa się słynny karnawał w Wenecji, który trwa przez pięć dni przed Środą Popielcową. Jest to wielka parada kostiumów i ręcznie wykonywanych masek. Na ten tydzień przyjeżdża do Wenecji wielu turystów, których głównym celem jest uczestniczenie w tych uroczystościach.
BOŻE NARODZENIE To najbardziej uroczyście obchodzone święto w roku. Jednak do samej Wigilii nie przywiązuje się wielkiej wagi, jest ona raczej oczekiwaniem na pasterkę. Wielu rzymian spędza ten wieczór na placu św. Piotra, gdzie około godziny 19 odsłaniana jest ogromna szopka. Dla Włochów szopki mają duże znaczenie. Tutaj bowiem w miejscowości Greccio (Lacjum) w 1223 roku św. Franciszek zorganizował pierwszą żywą szopkę. Przed Bożym Narodzeniem w Neapolu odbywają się targi szopek, jest też szkoła szopek, która kształci mistrzów tej sztuki. A szopki spotkać można nie tylko w domach, ale i na klatkach schodowych, czy w szkołach. 25 grudnia to dzień rodzinnych spotkań przy suto zastawionych stołach. Menu zależy od regionu – na południu to np. lasagnia z sosem pomidorowym, na północy tortellini w rosole, nadziewane mięsem, warzywami i serem. Potem jada się głównie pieczoną jagnięcinę, na deser popularne na całym świecie panettone – ciasto w kształcie stożka z bakaliami. Zawsze też wręczane są prezenty. Drugi dzień świąt poświęcony jest rodzinnym spotkaniom. Obchodzi się też 6 stycznia święto Trzech Króli, kiedy to prezenty dzieciom przynosi czarownica Befana przybywająca na miotle.
WIELKANOC Wtedy obchodzone są największe uroczystości. Zaczynają się od Wielkiego Piątku, kiedy to procesje przemierzają ulice i obnoszą figury ukrzyżowanego Chrystusa. Wśród uczestników wyróżniają się zakapturzone postaci w habitach, śpiewające pokutne pieśni. Uroczystości te odbywają się głównie na zachodnim wybrzeżu Sycylii oraz w miastach południa, np. w Tarencie, Reggio. Natomiast w Wielką Sobotę przez ulice Nocera Tirinesa w Kalabrii przechodzi procesja biczowników.
Na stołach wielkanocnych króluje pieczone jagnię z czosnkiem i rozmarynem oraz ciasto w kształcie gołębicy, zwane colomba. Tradycja pochodzi stąd, że w VI wieku mieszkańcy Pawii wysłali ciasto o takim kształcie królowi Longobardów Alboinowi, którego wojska oblegały miasto. Dlatego też Pawia w okresie Wielkiejnocy jest miejscem wielu wycieczek turystów, którzy chcą zobaczyć na miejscu jak wypieka się ciasto i znaleźć w środku nasienie bobu, które przynosi szczęście.
Oczywiście włoska Wielkanoc nie zapomina o jajach - jada się nie tyko kurze, ale i z czekolady. Popularny jest też wielkanocny tort, robiony z jajek, moczonego w mleku chleba, buraków, cebuli i grzybów i posypany parmezanem.
W tym czasie odbywa się słynny karnawał w Wenecji, który trwa przez pięć dni przed Środą Popielcową. Jest to wielka parada kostiumów i ręcznie wykonywanych masek. Na ten tydzień przyjeżdża do Wenecji wielu turystów, których głównym celem jest uczestniczenie w tych uroczystościach.
BOŻE NARODZENIE To najbardziej uroczyście obchodzone święto w roku. Jednak do samej Wigilii nie przywiązuje się wielkiej wagi, jest ona raczej oczekiwaniem na pasterkę. Wielu rzymian spędza ten wieczór na placu św. Piotra, gdzie około godziny 19 odsłaniana jest ogromna szopka. Dla Włochów szopki mają duże znaczenie. Tutaj bowiem w miejscowości Greccio (Lacjum) w 1223 roku św. Franciszek zorganizował pierwszą żywą szopkę.
Przed Bożym Narodzeniem w Neapolu odbywają się targi szopek, jest też szkoła szopek, która kształci mistrzów tej sztuki. A szopki spotkać można nie tylko w domach, ale i na klatkach schodowych, czy w szkołach.
25 grudnia to dzień rodzinnych spotkań przy suto zastawionych stołach. Menu zależy od regionu – na południu to np. lasagnia z sosem pomidorowym, na północy tortellini w rosole, nadziewane mięsem, warzywami i serem. Potem jada się głównie pieczoną jagnięcinę, na deser popularne na całym świecie panettone – ciasto w kształcie stożka z bakaliami. Zawsze też wręczane są prezenty. Drugi dzień świąt poświęcony jest rodzinnym spotkaniom.
Obchodzi się też 6 stycznia święto Trzech Króli, kiedy to prezenty dzieciom przynosi czarownica Befana przybywająca na miotle.