W poznanym fragmencie I księgi „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza opisano wspólny posiłek w Soplicowie. Goście zajmują odpowiednie miejsca, wynikające z odpowiedniego porządku. Najważniejsze miejsce należy się Podkomorzemu z racji wieku i urzędu.
Przy stole obowiązują określone zasady. Młodzi mężczyźni powinni usługiwać pannom (np. .zmienianie talerzyków czy nalewanie napojów). Do tego nie byli zobowiązani starsi mężczyźni, więc zasady te nie są dla wszystkich jednakowe. Sędzia zauważył, iż Tadeusz i inni młodzi mężczyźni nie stosują się do tego zwyczaju. Postanawia wygłosić przemowę, w której snuje rozważania na temat grzeczności. Twierdzi, że młodzi ludzie posiadają wiele książkowej” nauki, lecz brakuje im wiedzy o dobrych obyczajach i życia wśród ludzi.
Sędzia uważa, że „grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą.”, ponieważ opiera się ona na wielu różnych zasadach, regułach i ma wiele niuansów. Nie opiera się tylko na znajomości gestów, a na znajomości zasad postępowania w różnych sytuacjach. Grzeczność należy się
każdemu człowiekowi, lecz ma ona swoje odmiany. Grzeczność inaczej będzie wyglądałam w małżeństwie, w rodzeństwie, między rodzicami a dzieckiem, czy panem a sługą. Każdemu należy się szacunek i odpowiednie traktowanie, lecz ze względu na różnice w relacjach,
jakie łącza ludzi ta grzeczność będzie inaczej okazywana.
1. O porządku w jakim zasiadali goście decydował wiek i zajmowany urząd.
2. Podczas posiłku młodzi mężczyźni musieli zabawiać panie rozmową, usługiwać im, zmieniać talerzyki czy nalewać napoje.
3. Do wygłoszenia przemowy skłonił Sędziego fakt, że Tadeusz jako młody mężczyzna nie wykonywał swoich obowiązków wobec pań.
4. „Grzeczność nie jest nauką łatwą a ni małą“ ponieważ nie łatwo jest opanować zasady etykiety, pełnej wielu obowiązujących zasad.
5. Dawniej przykładano ogromną wagę zasadom, zgodnym z obyczajami, dziś jednak „grzeczność“ rozumiana jest w zupełnie inny sposób.
6. Słowa te oznaczają, że inne zasady traktowania wynukają z relacji rodzinnych wobec dorosłych i dzieci, inne ma żona wobec męża. a jeszcze inaczej traktowało się służbę.
W poznanym fragmencie I księgi „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza opisano wspólny posiłek w Soplicowie. Goście zajmują odpowiednie miejsca, wynikające z odpowiedniego porządku. Najważniejsze miejsce należy się Podkomorzemu z racji wieku i urzędu.
Przy stole obowiązują określone zasady. Młodzi mężczyźni powinni usługiwać pannom (np. .zmienianie talerzyków czy nalewanie napojów). Do tego nie byli zobowiązani starsi mężczyźni, więc zasady te nie są dla wszystkich jednakowe. Sędzia zauważył, iż Tadeusz i inni młodzi mężczyźni nie stosują się do tego zwyczaju. Postanawia wygłosić przemowę, w której snuje rozważania na temat grzeczności. Twierdzi, że młodzi ludzie posiadają wiele książkowej” nauki, lecz brakuje im wiedzy o dobrych obyczajach i życia wśród ludzi.
Sędzia uważa, że „grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą.”, ponieważ opiera się ona na wielu różnych zasadach, regułach i ma wiele niuansów. Nie opiera się tylko na znajomości gestów, a na znajomości zasad postępowania w różnych sytuacjach. Grzeczność należy się
każdemu człowiekowi, lecz ma ona swoje odmiany. Grzeczność inaczej będzie wyglądałam w małżeństwie, w rodzeństwie, między rodzicami a dzieckiem, czy panem a sługą. Każdemu należy się szacunek i odpowiednie traktowanie, lecz ze względu na różnice w relacjach,
jakie łącza ludzi ta grzeczność będzie inaczej okazywana.
1. O porządku w jakim zasiadali goście decydował wiek i zajmowany urząd.
2. Podczas posiłku młodzi mężczyźni musieli zabawiać panie rozmową, usługiwać im, zmieniać talerzyki czy nalewać napoje.
3. Do wygłoszenia przemowy skłonił Sędziego fakt, że Tadeusz jako młody mężczyzna nie wykonywał swoich obowiązków wobec pań.
4. „Grzeczność nie jest nauką łatwą a ni małą“ ponieważ nie łatwo jest opanować zasady etykiety, pełnej wielu obowiązujących zasad.
5. Dawniej przykładano ogromną wagę zasadom, zgodnym z obyczajami, dziś jednak „grzeczność“ rozumiana jest w zupełnie inny sposób.
6. Słowa te oznaczają, że inne zasady traktowania wynukają z relacji rodzinnych wobec dorosłych i dzieci, inne ma żona wobec męża. a jeszcze inaczej traktowało się służbę.