Zredaguj kilkozdaniową wypowiedż o miłości między ludżmi, o pomocy słabym, niedołężnym na podstawie wiesza "Przepaść" Tadeusza Różewicza.
Tadeusz Różewicz
"Przepaść"
Babcia w czarnych sukniach
w drucianych okularach
z laseczką
stawia stopę
nad przepaścią krawężnika cofa
rozgląda się bojaźliwie
choć nie widać śladu samochodu
Podbiega do niej chłopczyk
bierze za rękę
i przeprowadza
przez otchłań ulicy
na drugi brzeg
Rozstępują się
straszliwe ciemności
nagromadzone nad światem
przez złych ludzi
kiedy w sercu
małego chłopca
świeci iskierka
miłości
Tylko się nie pytajcie czemu nie ma znaków interpunkcyjnych bo to jest wiersz biały.
Wiersz Tadeusza Różewicza pt.,,Przepaść,,jest przykładem jak można spojrzeć na codzienne sprawy.Wiele razy przechodzimy na drugą strone ulicy,nie patrząc,że obok ktos potrzebuje pomocy.Póki jesteśmy zdrowi i silni nie zwracamy uwagi na słabszych,a przecież to oni nas potrzebują.Żyjemy szybko,z hasłami na ustach o wielkiej milosci,więzi miedzyludzkiej,a nie widzimy starej kobiety stojacej nad ,,przepascia,,chodnika.Moze właśnie w imię miłości bliźniego zatrzymajmy sie,spójrzmy wokół siebie,pomóżmy starszym ludziom pokonac ich słabosci.Musimy pamietać,że i my kiedyś bedziemy potrzebowac pomocy.Nie zawsze obok bedzie stał Rycerz Światla,ktory nam pomoze.