Mroczna strona natury ludzkiej, termin ten można pojąc dwojako. Z jednej strony jako tajemnice kryjącą się we wnętrzu człowieka, z innego punktu widzenia zaś jako uosobienie zła które drzemie w człowieku. Dobro i zło ścierało się we wszystkich cywilizacjach i religiach od zarania dziejów. Od politeizmu w starożytnym egipcie czy w cywilizacjach starożytnej mezopotami, gdzie było wiele zarówno dobrych jak i mrocznych bóstw odpowiadających za destrukcje człowieka. Przechodząc przez dualizm czyli bezustanne ścieranie się dobra ze złem jako równorzędnych sił stwórczych na którym opierał się zaratusztranizm a z którego czerpał pewne cechy judaizm uważając zarówno dobro i zło za kompetencje i dzieło Boga Jahwe (JHWH), aż do narodzin chrześcijaństwa które jest zreformowanym judaizmem dzisiaj już niejako o tym nie pamiętając. Wyróznic można dwie płaszczyzny walki dobra ze złem o swoje wpływy. Pierwszą płaszczyzną jest świat w którym ludzie walczą w imie dobra zwalczając zło, natomiast drugą płaszczyzną było wnętrze człowieka, w którym bezustannie zwalczają się wpływy uświadomionych zachowań opartych o moralność jaką kreuje np. Biblia
i pierwotnych instynktów bedących cieniem człowieka, cieniem który dochodząc do władzy nad człowiekiem wpływa na jego osobowość destrukcyjnie. Czym zatem jest moralnośc, a co można zdefiniowac jako cień?
Moralnością nazywamy szereg norm wyznaczonych przez dane społeczeństwo dla określenia własciwych postępowań i zachowań. Zawężajac się do świata chrześcijaństwa będzie to z całą pewnością Pismo święte Starego i Nowego Testamentu, a najtrafniejszym przykładem zbioru takich norm wyjętych z Bibli jest Dekalog. Niestety moralnośc jest pojęciem względnym ponieważ pomimo pewnych prezentowanych wzorców interpretacja ich pozostawia człowiekowi wiele miejsca do nagięć owych norm, nie przecząc jednocześnie danej normie. Czym za tem jest cień?
Cień są to ukryte aspekty człowieka. Nie muszą one być koniecznie same w sobie złe, termin „cień” nie może odnosić się bowiem jedynie do negatywnych nieuświadomionych cech, które jednak przeważają bowiem człowiek o wiele bardziej stara się uświadamiać sobie swoje zalety anizeli wady. Tak więć pozytywnymi aspektami ludzkiego cienia sa: instynkty, zdolności i pozytywne cechy moralne, owe osobliwości ludzkiej natury są często nieuświadomione, bądź zostały już dawno pogrzebane przez daną jednostkę ludzką. Jednak z reguły cień jest tylko tym co prymitywne, niskie, nieprzystosowane czy przykre, nie zaś absolutne złe. Potrzebny jest długi proces pracy nad cieniem, a nawet wewnętrznej z nim walki, aby dokonąc pełnej jego asymilacji i uczynić go świadomą a przede wszystkim kontrolowaną częscią siebie. Wegług Junga „cień” posiadają wszyscy, jest on tylko mniej lub bardziej uświadomiony
w zyciu jednostki. Natomiast im mniej jest uświadomiony tym bardziej jest „czarny” a wiec skłonny do nieprzestrzegania zasad moralności wskazywanej przez chrześcijanstwo, judaizm, buddyzm czy islam.
Aby ukazać ludzkie cienie a więc mroczną i tajemniczą stronę ludzkiej natury wybrałem cztery literackie osobowości, różniące się między sobą czasem historycznym w którym żyją, oraz sytuacjami w jakich się znalezli. Rózne także będą motywy ich umysłów zmuszające owych bohaterów do działania, jak również odmienne będą cienie które doprowadziły do zła.
Judasz apostoł, przydomek Iskariota, postać Nowotestamentowa. Należał do grona
Mroczna strona natury ludzkiej, termin ten można pojąc dwojako. Z jednej strony jako tajemnice kryjącą się we wnętrzu człowieka, z innego punktu widzenia zaś jako uosobienie zła które drzemie w człowieku. Dobro i zło ścierało się we wszystkich cywilizacjach i religiach od zarania dziejów. Od politeizmu w starożytnym egipcie czy w cywilizacjach starożytnej mezopotami, gdzie było wiele zarówno dobrych jak i mrocznych bóstw odpowiadających za destrukcje człowieka. Przechodząc przez dualizm czyli bezustanne ścieranie się dobra ze złem jako równorzędnych sił stwórczych na którym opierał się zaratusztranizm a z którego czerpał pewne cechy judaizm uważając zarówno dobro i zło za kompetencje i dzieło Boga Jahwe (JHWH), aż do narodzin chrześcijaństwa które jest zreformowanym judaizmem dzisiaj już niejako o tym nie pamiętając. Wyróznic można dwie płaszczyzny walki dobra ze złem o swoje wpływy. Pierwszą płaszczyzną jest świat w którym ludzie walczą w imie dobra zwalczając zło, natomiast drugą płaszczyzną było wnętrze człowieka, w którym bezustannie zwalczają się wpływy uświadomionych zachowań opartych o moralność jaką kreuje np. Biblia
i pierwotnych instynktów bedących cieniem człowieka, cieniem który dochodząc do władzy nad człowiekiem wpływa na jego osobowość destrukcyjnie. Czym zatem jest moralnośc, a co można zdefiniowac jako cień?
Moralnością nazywamy szereg norm wyznaczonych przez dane społeczeństwo dla określenia własciwych postępowań i zachowań. Zawężajac się do świata chrześcijaństwa będzie to z całą pewnością Pismo święte Starego i Nowego Testamentu, a najtrafniejszym przykładem zbioru takich norm wyjętych z Bibli jest Dekalog. Niestety moralnośc jest pojęciem względnym ponieważ pomimo pewnych prezentowanych wzorców interpretacja ich pozostawia człowiekowi wiele miejsca do nagięć owych norm, nie przecząc jednocześnie danej normie. Czym za tem jest cień?
Cień są to ukryte aspekty człowieka. Nie muszą one być koniecznie same w sobie złe, termin „cień” nie może odnosić się bowiem jedynie do negatywnych nieuświadomionych cech, które jednak przeważają bowiem człowiek o wiele bardziej stara się uświadamiać sobie swoje zalety anizeli wady. Tak więć pozytywnymi aspektami ludzkiego cienia sa: instynkty, zdolności i pozytywne cechy moralne, owe osobliwości ludzkiej natury są często nieuświadomione, bądź zostały już dawno pogrzebane przez daną jednostkę ludzką. Jednak z reguły cień jest tylko tym co prymitywne, niskie, nieprzystosowane czy przykre, nie zaś absolutne złe. Potrzebny jest długi proces pracy nad cieniem, a nawet wewnętrznej z nim walki, aby dokonąc pełnej jego asymilacji i uczynić go świadomą a przede wszystkim kontrolowaną częscią siebie. Wegług Junga „cień” posiadają wszyscy, jest on tylko mniej lub bardziej uświadomiony
w zyciu jednostki. Natomiast im mniej jest uświadomiony tym bardziej jest „czarny” a wiec skłonny do nieprzestrzegania zasad moralności wskazywanej przez chrześcijanstwo, judaizm, buddyzm czy islam.
Aby ukazać ludzkie cienie a więc mroczną i tajemniczą stronę ludzkiej natury wybrałem cztery literackie osobowości, różniące się między sobą czasem historycznym w którym żyją, oraz sytuacjami w jakich się znalezli. Rózne także będą motywy ich umysłów zmuszające owych bohaterów do działania, jak również odmienne będą cienie które doprowadziły do zła.
Judasz apostoł, przydomek Iskariota, postać Nowotestamentowa. Należał do grona