Postać Edmunda jest najbardziej niejednoznaczna w powieści. Jest starszy od Łucji, jednak młodszy od dwójki swego rodzeństwa – Piotra i Zuzanny. W pierwszej połowie powieści bohater jest tak złośliwy, wredny i zły, jak tylko może być. Wszystko zmienia się w drugiej części utworu.Edmund podczas pierwszego spotkania z Królową Narnii, czyli Czarownicą pada ofiarą własnego łakomstwa, wciąż odczuwa niezdrową chciwość. Chociaż nie musi pozwolić by ptasie mleczko go kontrolowało i przesłoniło jego osąd, czyni to. Gdyby uczucie Edmunda do rodzeństwa było głębsze lub jego poczucie moralności silniejsze, mógłby wcześniej poznać prawdziwe intencje złej kobiety. Wady Edmunda ujawniają się także, gdy szydzi z siostry, która opowiada o Narnii. Nawet gdy sam przekonuje się, że dziewczynka nie zmyśla celowo zaprzecza jej wersji. Zachowuje się złośliwie i prześladują młodszą Łucję.Edmund czuje się stłamszony przez starsze rodzeństwo. Pragnie się od nich uniezależnić, pokazać, na co go stać. Pragnienie władzy i wyższości sprawia, że potrafi być okrutny dla innych. Z czasem działanie magicznego przysmaku od Czarownicy wzmaga się.Po opuszczeniu chaty Bobrów Edmund uważa, że to Królowa stoi po dobrej stronie. Usiłuje racjonalizować swoje zachowanie. Pragnie zemścić się ma rodzeństwie, a przede wszystkim Piotrze, który zarzucił mu kłamstwo. Staje się chciwy i bezwzględny. Dopiero, gdy widzi jak Czarownica zmienia w kamienne posągi bezbronne świętujące zwierzęta przekonuje się, że Królowa jest zła. Po raz pierwszy jest w stanie współczuć komuś innemu, niż samemu sobie. Przejawia empatię i współczucie, co pokazuje, że w głębi nie jest zły. Choć do tej pory był samolubny i złośliwy prawdziwe dobro nigdy w nim nie zamarło.Lewis na przykładzie Edmunda pokazuje, że każdy może się zmienić. Nawet największy grzesznik zasługuje na drugą szansę. Po odkryciu zła w Czarownicy i przejawieniu współczucia przemiana Edmunda nie jest ostatecznie zakończona. Dopiero podczas bitwy, w którą Edmund angażuje się osobiście, ryzykuje własne życie i walczy o godność, wytrącając różdżkę z rąk Czarownicy. Przechodzi całkowitą przemianę, co symbolizuje pasowanie na rycerza. Edmund odpokutował za swoje grzechy i może teraz patrzeć na świat bez strachu i wstydu.
Verified answer
Wyjaśnienie:
Postać Edmunda jest najbardziej niejednoznaczna w powieści. Jest starszy od Łucji, jednak młodszy od dwójki swego rodzeństwa – Piotra i Zuzanny. W pierwszej połowie powieści bohater jest tak złośliwy, wredny i zły, jak tylko może być. Wszystko zmienia się w drugiej części utworu.Edmund podczas pierwszego spotkania z Królową Narnii, czyli Czarownicą pada ofiarą własnego łakomstwa, wciąż odczuwa niezdrową chciwość. Chociaż nie musi pozwolić by ptasie mleczko go kontrolowało i przesłoniło jego osąd, czyni to. Gdyby uczucie Edmunda do rodzeństwa było głębsze lub jego poczucie moralności silniejsze, mógłby wcześniej poznać prawdziwe intencje złej kobiety. Wady Edmunda ujawniają się także, gdy szydzi z siostry, która opowiada o Narnii. Nawet gdy sam przekonuje się, że dziewczynka nie zmyśla celowo zaprzecza jej wersji. Zachowuje się złośliwie i prześladują młodszą Łucję.Edmund czuje się stłamszony przez starsze rodzeństwo. Pragnie się od nich uniezależnić, pokazać, na co go stać. Pragnienie władzy i wyższości sprawia, że potrafi być okrutny dla innych. Z czasem działanie magicznego przysmaku od Czarownicy wzmaga się.Po opuszczeniu chaty Bobrów Edmund uważa, że to Królowa stoi po dobrej stronie. Usiłuje racjonalizować swoje zachowanie. Pragnie zemścić się ma rodzeństwie, a przede wszystkim Piotrze, który zarzucił mu kłamstwo. Staje się chciwy i bezwzględny. Dopiero, gdy widzi jak Czarownica zmienia w kamienne posągi bezbronne świętujące zwierzęta przekonuje się, że Królowa jest zła. Po raz pierwszy jest w stanie współczuć komuś innemu, niż samemu sobie. Przejawia empatię i współczucie, co pokazuje, że w głębi nie jest zły. Choć do tej pory był samolubny i złośliwy prawdziwe dobro nigdy w nim nie zamarło.Lewis na przykładzie Edmunda pokazuje, że każdy może się zmienić. Nawet największy grzesznik zasługuje na drugą szansę. Po odkryciu zła w Czarownicy i przejawieniu współczucia przemiana Edmunda nie jest ostatecznie zakończona. Dopiero podczas bitwy, w którą Edmund angażuje się osobiście, ryzykuje własne życie i walczy o godność, wytrącając różdżkę z rąk Czarownicy. Przechodzi całkowitą przemianę, co symbolizuje pasowanie na rycerza. Edmund odpokutował za swoje grzechy i może teraz patrzeć na świat bez strachu i wstydu.