Oto kilka cytatów z powieści "Lalka" autorstwa Bolesława Prusa, które świadczą o tym, że Wokulski, główny bohater utworu, można interpretować zarówno jako romantyka, jak i pozytywistę:
"Miał jednak obok romantyka, tę wrodzoną dzielność ducha, którą w Polsce nazywają romantyzmem, poczucie niesprawiedliwości - rodak mógł być za niego niemiłosiernie pobity, ale cudzy nie mógł. Tu już romantyk, ale romantyk z okolicy Niesieckiego".
"Przez lata to piękno Wokulski podziwiał, dla niego rozwijał się wielki i cudowny kwiat w świat, którego nie znał zimny, materialistyczny, nieomylny duch pozytywizmu".
"A przecież nikt nie wiedział, że Wokulski ma drugie serce, którym kochał - że ma jakąś wiarę, którą bronił, a nawet kierował się nią w życiu".
"Wielka sprawa, bezdennie ważna, wręcz potężna; a przecież tak trudno sobie wyobrazić młodego ucznia Lwowskiego, jednego z pierwszych młodzieńców kraju, jak siedzi przy swym piecu górniczym, przegląda się wskroś okulary, ujmując trzewiki oparte na kolanach i pytające oczy pozytywistycznego nie doznały echa tego, co się w owej głowie snuje".
"Zbliżał się jednak drugi rok rewanżowy, zakończenie semestru i Wokulski ze względu na Jagna wypadał z roli pozytywistycznego narzeczonego; bezduszny poszukiwacz kłopotów rodem z romantycznych powieści".
Te cytaty pokazują, że Wokulski w powieści "Lalka" może być interpretowany jako romantyk ze swoim poczuciem niesprawiedliwości, wiarą i romantycznym spojrzeniem na świat, ale również jako pozytywista, który kieruje się wartościami materialistycznymi, stara się rozwiązywać problemy racjonalnie i jest wierny ideom pozytywistycznym.
Odpowiedź:
Wyjaśnienie:
Oto kilka cytatów z powieści "Lalka" autorstwa Bolesława Prusa, które świadczą o tym, że Wokulski, główny bohater utworu, można interpretować zarówno jako romantyka, jak i pozytywistę:
"Miał jednak obok romantyka, tę wrodzoną dzielność ducha, którą w Polsce nazywają romantyzmem, poczucie niesprawiedliwości - rodak mógł być za niego niemiłosiernie pobity, ale cudzy nie mógł. Tu już romantyk, ale romantyk z okolicy Niesieckiego".
"Przez lata to piękno Wokulski podziwiał, dla niego rozwijał się wielki i cudowny kwiat w świat, którego nie znał zimny, materialistyczny, nieomylny duch pozytywizmu".
"A przecież nikt nie wiedział, że Wokulski ma drugie serce, którym kochał - że ma jakąś wiarę, którą bronił, a nawet kierował się nią w życiu".
"Wielka sprawa, bezdennie ważna, wręcz potężna; a przecież tak trudno sobie wyobrazić młodego ucznia Lwowskiego, jednego z pierwszych młodzieńców kraju, jak siedzi przy swym piecu górniczym, przegląda się wskroś okulary, ujmując trzewiki oparte na kolanach i pytające oczy pozytywistycznego nie doznały echa tego, co się w owej głowie snuje".
"Zbliżał się jednak drugi rok rewanżowy, zakończenie semestru i Wokulski ze względu na Jagna wypadał z roli pozytywistycznego narzeczonego; bezduszny poszukiwacz kłopotów rodem z romantycznych powieści".
Te cytaty pokazują, że Wokulski w powieści "Lalka" może być interpretowany jako romantyk ze swoim poczuciem niesprawiedliwości, wiarą i romantycznym spojrzeniem na świat, ale również jako pozytywista, który kieruje się wartościami materialistycznymi, stara się rozwiązywać problemy racjonalnie i jest wierny ideom pozytywistycznym.