Stanisław August Poniatowski - ur. 17 stycznia 1732 w Wołczynie, zm. 12 lutego 1798 w Petersburgu. Ostatni król Polski wcześniej stolnik wielki litewski od 1755, starosta przemyski od 1753. Od 1777 należał do masonerii .
Starannie wykształcony, w młodości wiele podróżował po krajach Europy Zachodniej. Podczas pobytu w Wielkiej Brytanii zapoznał się z systemem rządów parlamentarnych. Wiosną 1750 roku wyjechał na kurację do Berlina. W 1750 posłował z ziemi zakroczyńskiej na zerwany sejm nadzwyczajny . W roku 1751 został wybrany komisarzem z ziemi łomżyńskiej na przyszłoroczny Trybunał Skarbowy Koronny. Rok później został wybrany posłem na sejm z ziemi łomżyńskiej. W czasie sejmu ojciec kupił dla niego cesję bogatego starostwa grodowego przemyskieg.
W roku 1756 wybrany został posłem inflanckim na sejm, który się jednak nie odbył. Jako poseł inflancki posłował także na zerwany sejm w 1758 roku. W 1760 posłował z województwa ruskiego na zerwany sejm. Był posłem z ziemi bielskiej na sejm nadzwyczajny w 1761 roku, zerwany przez Czartoryskich. Sejm ten mający się zająć reformą monetarną, został zerwany m.in. przy wsparciu Poniatowskiego, który jako jeden z 43 posłów podpisał manifest przeciwko jego legalności. Po śmierci ojca w sierpniu 1762 roku odziedziczył spadek obliczany na blisko 4 mln złotych.
Stanisław August Poniatowski - ur. 17 stycznia 1732 w Wołczynie, zm. 12 lutego 1798 w Petersburgu. Ostatni król Polski wcześniej stolnik wielki litewski od 1755, starosta przemyski od 1753. Od 1777 należał do masonerii .
Starannie wykształcony, w młodości wiele podróżował po krajach Europy Zachodniej. Podczas pobytu w Wielkiej Brytanii zapoznał się z systemem rządów parlamentarnych. Wiosną 1750 roku wyjechał na kurację do Berlina. W 1750 posłował z ziemi zakroczyńskiej na zerwany sejm nadzwyczajny . W roku 1751 został wybrany komisarzem z ziemi łomżyńskiej na przyszłoroczny Trybunał Skarbowy Koronny. Rok później został wybrany posłem na sejm z ziemi łomżyńskiej. W czasie sejmu ojciec kupił dla niego cesję bogatego starostwa grodowego przemyskieg.
W roku 1756 wybrany został posłem inflanckim na sejm, który się jednak nie odbył. Jako poseł inflancki posłował także na zerwany sejm w 1758 roku. W 1760 posłował z województwa ruskiego na zerwany sejm. Był posłem z ziemi bielskiej na sejm nadzwyczajny w 1761 roku, zerwany przez Czartoryskich. Sejm ten mający się zająć reformą monetarną, został zerwany m.in. przy wsparciu Poniatowskiego, który jako jeden z 43 posłów podpisał manifest przeciwko jego legalności. Po śmierci ojca w sierpniu 1762 roku odziedziczył spadek obliczany na blisko 4 mln złotych.