Suita barokowa składała się z kilku tańców utrzymanych w tej samej tonacji. Tańce wchodzące w skład suity mają zwykle formę jednorodną dwuczęściową i oparte są na ewolucyjnej zasadzie kształtowania. Przy łączeniu tańców w cykl podstawowe znaczenie ma zasada kontrastu tempa, ruchu, metrum, typu melodii itd.
Typowa suita składała się z:
- allemande ( taniec niemiecki, metrum parzyste, tempo umiarkowane; jako pierwsza część cyklu pełni niekiedy rolę preludium, stając się utworem figuracyjnym i tracąc charakter taneczny ),
- courante ( taniec francuski, metrum trójdzielne, tempo szybkie ),
- sarabandy ( taniec hiszpański, metrum trójdzielne, tempo wolne )
- i gigue ( taniec angielski, tempo szybkie ).
Pomiędzy dwa ostatnie tańce wstawiano często intermezza taneczne np.: anglaise, bourree, gawot, rigaudon, canarie, menuet, passepied lub nietaneczne: air, rondo, scherzo, capriccio.
Na początku i na końcu mogły występować części specjalne: preludium, uwertura, fantazja, sinfonia, toccata ( na początku ), albo passacaglia, chaconne, fuga, temat z wariacjami ( na zakończenie ).
Oczywiście nie jest to z netu, tylko pisane ręcznie. Pozdrawiam.
Suita barokowa składała się z kilku tańców utrzymanych w tej samej tonacji. Tańce wchodzące w skład suity mają zwykle formę jednorodną dwuczęściową i oparte są na ewolucyjnej zasadzie kształtowania. Przy łączeniu tańców w cykl podstawowe znaczenie ma zasada kontrastu tempa, ruchu, metrum, typu melodii itd.
Typowa suita składała się z:
- allemande ( taniec niemiecki, metrum parzyste, tempo umiarkowane; jako pierwsza część cyklu pełni niekiedy rolę preludium, stając się utworem figuracyjnym i tracąc charakter taneczny ),
- courante ( taniec francuski, metrum trójdzielne, tempo szybkie ),
- sarabandy ( taniec hiszpański, metrum trójdzielne, tempo wolne )
- i gigue ( taniec angielski, tempo szybkie ).
Pomiędzy dwa ostatnie tańce wstawiano często intermezza taneczne np.: anglaise, bourree, gawot, rigaudon, canarie, menuet, passepied lub nietaneczne: air, rondo, scherzo, capriccio.
Na początku i na końcu mogły występować części specjalne: preludium, uwertura, fantazja, sinfonia, toccata ( na początku ), albo passacaglia, chaconne, fuga, temat z wariacjami ( na zakończenie ).
Oczywiście nie jest to z netu, tylko pisane ręcznie. Pozdrawiam.