Maria Skłodowska-Curie znana jest we współczesnym świecie jako wielka uczona i pierwsza osoba, która otrzymała dwukrotnie Nagrodę Nobla. Wprowadziła też do języka nauki nowe słowo - "radioaktywność" (promieniotwórczość). Odkrycia jakich dokonała, prowadząc badania razem z mężem, okazały się niezwykle ważne dla rozwoju naszej wiedzy o strukturze atomu i ukształtowaniu nowoczesnych poglądów o budowe materii. Odkrycie promieniotwórczości obaliło XIX-wieczne przekonanie o niezmienności pierwiastka chemicznego. Rozwój nauki o promieniotwórczości doprowadził do poznania jądra atomowego i jego złożonej budowy, a także wykazał istnienie cząstek elementarnych w dzisiejszym rozumieniu. Z nauki o promieniotwórczości zrodziła się fizyka jądrowa i fizyka cząstek elementarnych. Zrodziła się radiochemia, chemia jądrowa i chemia radiacyjna. Powstała również energetyka jądrowa i liczne zastosowania praktyczne promieniowania jądrowego i wskaźników izotopowych. Na świecie znana jest jako Madame Curie, które to nazwisko przybrała od męża w swojej drugiej ojczyźnie - Francji, ale pierwsze 24 lata spędzone głównie w Warszawie ukształtowały jej osobowość i filozofię życia, której wierna była do ostatnich chwil. Życie tej niezwykłej Polki fascynowało miliony osób; ludzi prostych, naukowców i młodzieży - dla której była wzorem do naśladowania. Motywy postępowania w życiu Marii Skłodowskiej można zrozumieć tylko wtedy, gdy pozna się atmosferę jej rodzinnego domu. Wyniosła zeń głębokie przywiązanie do swojej Ojczyzny i do ideałów demokratycznych, czerpała energię, wytrwałość i głębokie poczucie powołania i odpowiedzialności pracownika naukowego. Po uzyskaniu świadectwa ukończenia szkoły średniej (z odznaczeniem), młoda dziewczyna odczuwała nieprzezwyciężone pragnienie dalszych studiów. Dla kobiety w XIX-wiecznym imperium carskim jego realizacja nie była łatwa. Wychowana w atmosferze tradycji pozytywistycznych pragnęła być nauczycielką, aby w ten sposób służyć Krajowi. Marzenia swoje zrealizowała wyjeżdżając w 1891 roku do Paryża, gdzie zapisała się na Wydział Nauk Ścisłych Uniwersytetu Paryskiego.
http://www.bryk.pl/teksty/liceum/chemia/chemia_j%C4%85drowa/15514-wszystko_na_temat_promieniotw%C3%B3rczo%C5%9Bci.html tu coś znajdziesz.
Maria Skłodowska-Curie znana jest we współczesnym świecie jako wielka uczona i pierwsza osoba, która otrzymała dwukrotnie Nagrodę Nobla. Wprowadziła też do języka nauki nowe słowo - "radioaktywność" (promieniotwórczość).
Odkrycia jakich dokonała, prowadząc badania razem z mężem, okazały się niezwykle ważne dla rozwoju naszej wiedzy o strukturze atomu i ukształtowaniu nowoczesnych poglądów o budowe materii. Odkrycie promieniotwórczości obaliło XIX-wieczne przekonanie o niezmienności pierwiastka chemicznego. Rozwój nauki o promieniotwórczości doprowadził do poznania jądra atomowego i jego złożonej budowy, a także wykazał istnienie cząstek elementarnych w dzisiejszym rozumieniu. Z nauki
o promieniotwórczości zrodziła się fizyka jądrowa i fizyka cząstek elementarnych. Zrodziła się radiochemia, chemia jądrowa i chemia radiacyjna. Powstała również energetyka jądrowa i liczne zastosowania praktyczne promieniowania jądrowego i wskaźników izotopowych.
Na świecie znana jest jako Madame Curie, które to nazwisko przybrała od męża w swojej drugiej ojczyźnie - Francji, ale pierwsze 24 lata spędzone głównie w Warszawie ukształtowały jej osobowość i filozofię życia, której wierna była do ostatnich chwil.
Życie tej niezwykłej Polki fascynowało miliony osób; ludzi prostych, naukowców i młodzieży - dla której była wzorem do naśladowania. Motywy postępowania w życiu Marii Skłodowskiej można zrozumieć tylko wtedy, gdy pozna się atmosferę jej rodzinnego domu. Wyniosła zeń głębokie przywiązanie do swojej Ojczyzny i do ideałów demokratycznych, czerpała energię, wytrwałość i głębokie poczucie powołania i odpowiedzialności pracownika naukowego.
Po uzyskaniu świadectwa ukończenia szkoły średniej (z odznaczeniem), młoda dziewczyna odczuwała nieprzezwyciężone pragnienie dalszych studiów. Dla kobiety w XIX-wiecznym imperium carskim jego realizacja nie była łatwa. Wychowana w atmosferze tradycji pozytywistycznych pragnęła być nauczycielką, aby w ten sposób służyć Krajowi. Marzenia swoje zrealizowała wyjeżdżając w 1891 roku do Paryża, gdzie zapisała się na Wydział Nauk Ścisłych Uniwersytetu Paryskiego.