Postępowanie upadłościowe – procedura, której celem jest stworzenie przedsiębiorcom, którzy zaprzestali płacenia swoich długów, warunków pozwalających na całkowite zaspokojenie wierzycieli oraz zwiększenie możliwości zachowania przedsiębiorstwa i jego działalności.
Powód ogłoszenia upadłości
Podstawową przesłanką ogłoszenia upadłości jest niewypłacalność dłużnika, tj. generalnie stan, w którym nie wykonuje on swoich wymagalnych zobowiązań lub gdy przekroczą one wartość jego majątku. Aby sąd mógł ogłosić upadłość, opóźnienie w wykonaniu tych zobowiązań powinno być dłuższe niż 3 miesiące, chyba że niewykonanie zobowiązań ma charakter trwały i dalszy taki stan mógłby spowodować pokrzywdzenie wierzycieli. Ogłoszenia upadłości może żądać każdy z nich. W stosunku do spółki jawnej, partnerskiej, komandytowej oraz komandytowo-akcyjnej może to uczynić również każdy ze wspólników, partnerów lub akcjonariuszy (również likwidatorów, jeżeli znajduje się w stanie likwidacji), zaś w stosunku do osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych – każdy, kto ma prawo je reprezentować (w stosunku do banku prawo zgłoszenia takiego wniosku ma tylko Komisja Nadzoru Bankowego).
Złożenie wniosku
Postępowanie upadłościowe inicjowane jest przez złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości do sądu. Tak jak inne pisma procesowe, musi on odpowiadać pewnym wymogom. Oprócz danych identyfikujących dłużnika powinien więc zawierać m.in. oznaczenie miejsca, w którym znajduje się przedsiębiorstwo, oraz przedstawienie okoliczności uzasadniających wniosek i ich uprawdopodobnienie. Gdy dłużnikiem jest podmiot wpisany do KRS lub innego rejestru (ewidencja działalności gospodarczej), należy dołączyć także odpis z rejestru. W zależności od tego, kto składa wniosek, wymagane są jeszcze inne dokumenty wymienione w ustawie. Gdy sąd po przeprowadzeniu postępowania uzna, że zachodzą podstawy do ogłoszenia upadłości, wydaje postanowienie, przy czym data wydania postanowienia jest jednocześnie datą upadłości przedsiębiorcy.
Konsekwencje ogłoszenia upadłości
Uznany za upadłego obowiązany jest wskazać i wydać syndykowi cały swój majątek wraz z księgami handlowymi oraz wszelką korespondencję i dokumenty. Musi też udzielać sędziemu komisarzowi oraz ustanowionemu syndykowi masy upadłości wszelkich informacji i wyjaśnień. Upadły traci też z mocy samego prawa zarząd oraz możność korzystania i rozporządzania majątkiem, należącym do niego w dniu ogłoszenia upadłości oraz nabytym w toku postępowania. Gdy ukrywa się lub ukrywa swój majątek, sąd może zastosować wobec niego środki przymusu.
Wierzytelność na piśmie
Każdy wierzyciel upadłego, chcąc uczestniczyć w postępowaniu upadłościowym, powinien zgłosić sędziemu komisarzowi na piśmie swoją wierzytelność. Zgłoszenie takie musi wskazywać, o jaką kwotę chodzi i być poparte dowodami, czyli oryginałami lub odpisami dokumentów, uwierzytelnionych przez notariusza, adwokata lub radcę prawnego. Należy wskazać też kategorię, do której wierzytelność ma być zaliczona, oraz spełnić inne wymogi, których brak skutkuje zwrotem zgłoszenia bez wzywania o usunięcie braków. Zgłoszenie takie warto więc przygotować solidnie lub wesprzeć się pomocą profesjonalisty.
Postępowanie upadłościowe – procedura, której celem jest stworzenie przedsiębiorcom, którzy zaprzestali płacenia swoich długów, warunków pozwalających na całkowite zaspokojenie wierzycieli oraz zwiększenie możliwości zachowania przedsiębiorstwa i jego działalności.
Powód ogłoszenia upadłości
Podstawową przesłanką ogłoszenia upadłości jest niewypłacalność dłużnika, tj. generalnie stan, w którym nie wykonuje on swoich wymagalnych zobowiązań lub gdy przekroczą one wartość jego majątku. Aby sąd mógł ogłosić upadłość, opóźnienie w wykonaniu tych zobowiązań powinno być dłuższe niż 3 miesiące, chyba że niewykonanie zobowiązań ma charakter trwały i dalszy taki stan mógłby spowodować pokrzywdzenie wierzycieli.
Ogłoszenia upadłości może żądać każdy z nich. W stosunku do spółki jawnej, partnerskiej, komandytowej oraz komandytowo-akcyjnej może to uczynić również każdy ze wspólników, partnerów lub akcjonariuszy (również likwidatorów, jeżeli znajduje się w stanie likwidacji), zaś w stosunku do osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych – każdy, kto ma prawo je reprezentować (w stosunku do banku prawo zgłoszenia takiego wniosku ma tylko Komisja Nadzoru Bankowego).
Złożenie wniosku
Postępowanie upadłościowe inicjowane jest przez złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości do sądu. Tak jak inne pisma procesowe, musi on odpowiadać pewnym wymogom. Oprócz danych identyfikujących dłużnika powinien więc zawierać m.in. oznaczenie miejsca, w którym znajduje się przedsiębiorstwo, oraz przedstawienie okoliczności uzasadniających wniosek i ich uprawdopodobnienie. Gdy dłużnikiem jest podmiot wpisany do KRS lub innego rejestru (ewidencja działalności gospodarczej), należy dołączyć także odpis z rejestru. W zależności od tego, kto składa wniosek, wymagane są jeszcze inne dokumenty wymienione w ustawie. Gdy sąd po przeprowadzeniu postępowania uzna, że zachodzą podstawy do ogłoszenia upadłości, wydaje postanowienie, przy czym data wydania postanowienia jest jednocześnie datą upadłości przedsiębiorcy.
Konsekwencje ogłoszenia upadłości
Uznany za upadłego obowiązany jest wskazać i wydać syndykowi cały swój majątek wraz z księgami handlowymi oraz wszelką korespondencję i dokumenty. Musi też udzielać sędziemu komisarzowi oraz ustanowionemu syndykowi masy upadłości wszelkich informacji i wyjaśnień. Upadły traci też z mocy samego prawa zarząd oraz możność korzystania i rozporządzania majątkiem, należącym do niego w dniu ogłoszenia upadłości oraz nabytym w toku postępowania. Gdy ukrywa się lub ukrywa swój majątek, sąd może zastosować wobec niego środki przymusu.
Wierzytelność na piśmie
Każdy wierzyciel upadłego, chcąc uczestniczyć w postępowaniu upadłościowym, powinien zgłosić sędziemu komisarzowi na piśmie swoją wierzytelność. Zgłoszenie takie musi wskazywać, o jaką kwotę chodzi i być poparte dowodami, czyli oryginałami lub odpisami dokumentów, uwierzytelnionych przez notariusza, adwokata lub radcę prawnego. Należy wskazać też kategorię, do której wierzytelność ma być zaliczona, oraz spełnić inne wymogi, których brak skutkuje zwrotem zgłoszenia bez wzywania o usunięcie braków. Zgłoszenie takie warto więc przygotować solidnie lub wesprzeć się pomocą profesjonalisty.