Zaprezentuj sylwetkę rycerską Rolanda w powieści "Pieśń o Rolandzie". Oceń jego czyny i postawy.
Zgłoś nadużycie!
Roland w ,, Pieśni o Rolandzie '' jest przedstawiony jako wzorzec paranetyczny, czyli idealny rycerz. Jego cechy to : waleczność, odwaga, szlachetność, honor, niezłomność, patriotyzm, przywiązanie do władcy, ma bronić chrześcijaństwa. Wzorcowy rycerz w czasie śmierci nie może zapomnieć, że jest chrześcijaninem. Modli się do Boga i w geście lennika oddaje Bogu rękawice. Roland jest to rycerz, który nie może umrzeć pokonany. W agonii, ostatkiem sił dociera do wzgórza, by móc skłonić głowę w stronę Hiszpanii. Roland walczył w obronie wiary . Jego śmierć jest śmiercią wzorcową, patetyczną, jest to jeden z toposów literatury średniowiecznej. Każdy gest Rolanda coś oznacza . Roland w chwili śmierci modli się do Boga za swoich Panów. Jest to śmierć świętego, w nagrodę zajmie miejsce w niebie. Smierc Ronalda jest cudowna, niezwykła, jest to wzór heroicznego umierania. Roland to postać historyczna, wybitny rycerz Karola Wielkiego. Brał udział w walkach w Hiszpanii. W poemacie jest ukazany jako ideał, wzór średniowiecznego rycerza chrześcijańskiego, rycerz doskonały, wierny zasadom etyki rycerskiej. Kochał Boga, króla i ojczyznę. Najważniejszą wartością dla Rolanda był honor. W średniowieczu honor rozumiany był jako wierność Bogu, królowi i ojczyźnie oraz jako dbałość o cześć własną i swojego narodu. Swoją postawę ukazuje podczas krwawej walki z Saracenami. Nawet wtedy Roland troszczył się o swój honor rycerski . Kierując się zasadami kodeksu rycerskiego, bał się utraty dobrego imienia, bo ten, kto nie wywiązał się z przyjętych na siebie obowiązków, ściągał na siebie niesławę. Dlatego Roland odmówił wezwania pomocy wojsk Karola Wielkiego i tym samym doprowadził do zguby własnej oraz wielu najdzielniejszych rycerzy. Honor własny i honor rodu były dla niego ważniejsze niż jego życie i życie powierzonych mu rycerzy, zaś hańba gorsza niż śmierć. Dopiero pod koniec bitwy, na widok umierających towarzyszy, zdecydował się na wezwanie pomocy, ale było już za późno.
Roland to postać historyczna, wybitny rycerz Karola Wielkiego. Brał udział w walkach w Hiszpanii. W poemacie jest ukazany jako ideał, wzór średniowiecznego rycerza chrześcijańskiego, rycerz doskonały, wierny zasadom etyki rycerskiej. Kochał Boga, króla i ojczyznę. Najważniejszą wartością dla Rolanda był honor. W średniowieczu honor rozumiany był jako wierność Bogu, królowi i ojczyźnie oraz jako dbałość o cześć własną i swojego narodu.
Swoją postawę ukazuje podczas krwawej walki z Saracenami. Nawet wtedy Roland troszczył się o swój honor rycerski . Kierując się zasadami kodeksu rycerskiego, bał się utraty dobrego imienia, bo ten, kto nie wywiązał się z przyjętych na siebie obowiązków, ściągał na siebie niesławę. Dlatego Roland odmówił wezwania pomocy wojsk Karola Wielkiego i tym samym doprowadził do zguby własnej oraz wielu najdzielniejszych rycerzy. Honor własny i honor rodu były dla niego ważniejsze niż jego życie i życie powierzonych mu rycerzy, zaś hańba gorsza niż śmierć. Dopiero pod koniec bitwy, na widok umierających towarzyszy, zdecydował się na wezwanie pomocy, ale było już za późno.