Zapiszcie wiadomości o stroju ludowym województwa świętokrzyskiego i możecie dodać zdjęcie
martynarus
Tradycyjny ubiór chłopski do końca XIX w. uszyty był głównie z tkanin samodziałowych. Surowców na tkaniny dostarczało samowystarczalne gospodarstwo wiejskie - powszechnie uprawiano len i konopie, hodowano owce. Reprezentatywny dla regionu odświętny ubiór świętokrzyski wyróżnia czerwono-czarny pasiak i brązowa sukmana ozdobiona aplikacją z czerwonej wełny na niebieskich bądź granatowych wyłogach i mankietach.Strój męski. Brązowa sukmana z odwiniętą lewą klapą. Na głowie czapka rogata granatowa (rogatywka) z otokiem z barankowego czarnego futerka. Obuwie skórzane, szyte po bokach, na wysokim obcasie lub rosyjskie wojskowe, kupowane od żołnierzy. Strój damski. Gorset z krótką baskinką, zdobione krzyżującymi się kolorowymi tasiemkami. Na głowie noszono chustki, mężatki czepki. Pończochy (głównie białe) noszono rzadko, a najczęściej tylko do ślubu i na pogrzeb, innym elementem stroju kobiet był gorset zdobiony na plecach i przedzie haftem, naszyciem z kolorowych tasiemek, względnie koralików.Świętokrzyski strój kobiecy występował na terenie rozciągającym się po obu stronach grzbietu Łysogór. Jego odświętnym elementem był krótki gorset, wykończony baskinką lub kaletkami i bogato zdobiony cekinami, koralikami lub wstążeczkami. Pod nim noszono najczęściej lnianą koszulę, której kołnierz i mankiety zdobił haft oraz obszycia czerwoną koronką. Jednak najbardziej wyróżniała strój świętokrzyski wełniana, pasiasta, czarno-czerwona zapaska, noszona w chłodne dni na ramionach.Ubiór świąteczny stanowiły: koszula z białego płótna, zdobiona często czerwoną nicią, a pod brodą zawiązaną czerwoną tasiemką. Spodnie płócienne farbowano na czarno lub granatowo. Wierzchnim ubiorem mężczyzn była brązowa sukmana z klapą z lewej strony i stojącym kołnierzem. Sukmany nosili gospodarze żonaci. Sukmana świętokrzyska była najbardziej typowym wyznacznikiem stroju świętokrzyskiego. Szyto ją z grubego sukna samodziałowego w kolorze najczęściej brązowym, rzadziej czarnym. Był to rodzaj długiego płaszcza, którego rękawy wykończone były wyłożonymi klapkami. Na nogi zakładano wysokie buty skórzane. Za nakrycie głowy służyły czapki: rogatywki, wysokie czapki obszyte futrem, lub kaszkiety.
Strój damski. Gorset z krótką baskinką, zdobione krzyżującymi się kolorowymi tasiemkami. Na głowie noszono chustki, mężatki czepki. Pończochy (głównie białe) noszono rzadko, a najczęściej tylko do ślubu i na pogrzeb, innym elementem stroju kobiet był gorset zdobiony na plecach i przedzie haftem, naszyciem z kolorowych tasiemek, względnie koralików.Świętokrzyski strój kobiecy występował na terenie rozciągającym się po obu stronach grzbietu Łysogór. Jego odświętnym elementem był krótki gorset, wykończony baskinką lub kaletkami i bogato zdobiony cekinami, koralikami lub wstążeczkami. Pod nim noszono najczęściej lnianą koszulę, której kołnierz i mankiety zdobił haft oraz obszycia czerwoną koronką. Jednak najbardziej wyróżniała strój świętokrzyski wełniana, pasiasta, czarno-czerwona zapaska, noszona w chłodne dni na ramionach.Ubiór świąteczny stanowiły: koszula z białego płótna, zdobiona często czerwoną nicią, a pod brodą zawiązaną czerwoną tasiemką. Spodnie płócienne farbowano na czarno lub granatowo. Wierzchnim ubiorem mężczyzn była brązowa sukmana z klapą z lewej strony i stojącym kołnierzem. Sukmany nosili gospodarze żonaci. Sukmana świętokrzyska była najbardziej typowym wyznacznikiem stroju świętokrzyskiego. Szyto ją z grubego sukna samodziałowego w kolorze najczęściej brązowym, rzadziej czarnym. Był to rodzaj długiego płaszcza, którego rękawy wykończone były wyłożonymi klapkami. Na nogi zakładano wysokie buty skórzane. Za nakrycie głowy służyły czapki: rogatywki, wysokie czapki obszyte futrem, lub kaszkiety.