1) Budowa przewodnika metalicznego: Metale to ciała o budowie krystalicznej w węzłach sieci krystalicznej znajdują się jony dodatnie metalu i jony te znajdują się w stanie ruchu drgającego. Oderwane elektrony (swobodne) znajdują się wewnątrz sieci krystalicznej i poruszają się ruchem chaotycznym. Elektrony swobodne, możnaby porównać do cząsteczek gazu znajdującego się w zbiorniku i dlatego nazywamy je gazem elektronowym.
2) Prąd elektryczny w metalach Prąd elektryczny w przewodniku metalicznym to uporządkowany ruch elektronów swobodnych.
3) Warunek przepływu prądu: Przyłożenie napięcia do końca przewodnika o długości l powoduje powstanie w nim pola elektrycznego o natężeniu E=U/l .Pole to działa na elektrony swobodne siłą: F= - Ee nadając przyśpieszenie powodując ich ruch wzdłuż przewodnika w stronę potencjału wyższego. Elektrony swobodne podczas zderzeń z jonami sieci krystalicznej przekazują część uzyskanej energii kinetycznej. Skutkiem czego energia jonów rośnie (rośnie amplituda ich drgań) czyli wzrasta temperatura przewodnika, przez który przepływa prąd, a więc wzrasta jego energia wewnętrzna. W wyniku kolejnych zderzeń elektrony swobodne uzyskują stałą średnią prędkość Vu, którą nazywamy prędkością unoszenia.
4) Kierunek przepływu prądu elektrycznego: rzeczywisty- od potencjału niższego do potencjału wyższego, czyli przeciwnie do zwrotu linii pola elektrycznego w przewodniku umowny – od potencjału wyższego do potencjału niższego, czyli zgodnie ze zwrotem linii pola elektrycznego w przewodniku Uwaga!!! Na schematach obwodów elektrycznych zaznaczamy kierunek umowny.
Przyłożenie napięcia do końca przewodnika o długości l powoduje powstanie w nim pola elektrycznego o natężeniu E=U/l .Pole to działa na elektrony swobodne siłą: F= - Ee nadając przyśpieszenie powodując ich ruch wzdłuż przewodnika w stronę potencjału wyższego. Elektrony swobodne podczas zderzeń z jonami sieci krystalicznej przekazują część uzyskanej energii kinetycznej. Skutkiem czego energia jonów rośnie (rośnie amplituda ich drgań) czyli wzrasta temperatura przewodnika, przez który przepływa prąd, a więc wzrasta jego energia wewnętrzna. W wyniku kolejnych zderzeń elektrony swobodne uzyskują stałą średnią prędkość Vu, którą nazywamy prędkością unoszenia. Kierunek przepływu prądu elektrycznego: rzeczywisty- od potencjału niższego do potencjału wyższego, czyli przeciwnie do zwrotu linii pola elektrycznego w przewodniku umowny – od potencjału wyższego do potencjału niższego, czyli zgodnie ze zwrotem linii pola elektrycznego w przewodniku
1) Budowa przewodnika metalicznego:
Metale to ciała o budowie krystalicznej w węzłach sieci krystalicznej znajdują się jony dodatnie metalu i jony te znajdują się w stanie ruchu drgającego. Oderwane elektrony (swobodne) znajdują się wewnątrz sieci krystalicznej i poruszają się ruchem chaotycznym. Elektrony swobodne, możnaby porównać do cząsteczek gazu znajdującego się w zbiorniku i dlatego nazywamy je gazem elektronowym.
2) Prąd elektryczny w metalach
Prąd elektryczny w przewodniku metalicznym to uporządkowany ruch elektronów swobodnych.
3) Warunek przepływu prądu:
Przyłożenie napięcia do końca przewodnika o długości l powoduje powstanie w nim pola elektrycznego o natężeniu E=U/l .Pole to działa na elektrony swobodne siłą: F= - Ee nadając przyśpieszenie powodując ich ruch wzdłuż przewodnika w stronę potencjału wyższego. Elektrony swobodne podczas zderzeń z jonami sieci krystalicznej przekazują część uzyskanej energii kinetycznej. Skutkiem czego energia jonów rośnie (rośnie amplituda ich drgań) czyli wzrasta temperatura przewodnika, przez który przepływa prąd, a więc wzrasta jego energia wewnętrzna. W wyniku kolejnych zderzeń elektrony swobodne uzyskują stałą średnią prędkość Vu, którą nazywamy prędkością unoszenia.
4) Kierunek przepływu prądu elektrycznego:
rzeczywisty- od potencjału niższego do potencjału wyższego, czyli przeciwnie do zwrotu linii pola elektrycznego w przewodniku
umowny – od potencjału wyższego do potencjału niższego, czyli zgodnie ze zwrotem linii pola elektrycznego w przewodniku
Uwaga!!! Na schematach obwodów elektrycznych zaznaczamy kierunek umowny.
Przyłożenie napięcia do końca przewodnika o długości l powoduje powstanie w nim pola elektrycznego o natężeniu E=U/l .Pole to działa na elektrony swobodne siłą: F= - Ee nadając przyśpieszenie powodując ich ruch wzdłuż przewodnika w stronę potencjału wyższego. Elektrony swobodne podczas zderzeń z jonami sieci krystalicznej przekazują część uzyskanej energii kinetycznej. Skutkiem czego energia jonów rośnie (rośnie amplituda ich drgań) czyli wzrasta temperatura przewodnika, przez który przepływa prąd, a więc wzrasta jego energia wewnętrzna. W wyniku kolejnych zderzeń elektrony swobodne uzyskują stałą średnią prędkość Vu, którą nazywamy prędkością unoszenia.
Kierunek przepływu prądu elektrycznego:
rzeczywisty- od potencjału niższego do potencjału wyższego, czyli przeciwnie do zwrotu linii pola elektrycznego w przewodniku
umowny – od potencjału wyższego do potencjału niższego, czyli zgodnie ze zwrotem linii pola elektrycznego w przewodniku