Zadanie:
Napisz opowiadanie (podkreślam opowiadanie a nie wypracowanie) na temat "Konwencja Praw Dziecka" Jak widzicie sporo punktów jest ;] Ma byc długie ale tak na oko żeby było 1,5 kartki papieru kancelaryjnego ;] Pzdr xD
Mam nadzieje że dzisiaj jeszcze zobacze odpowiedź xD
Z góry thx ;]
Napisz opowiadanie (podkreślam opowiadanie a nie wypracowanie) na temat "Konwencja Praw Dziecka" Jak widzicie sporo punktów jest ;] Ma byc długie ale tak na oko żeby było 1,5 kartki papieru kancelaryjnego ;] Pzdr xD
Mam nadzieje że dzisiaj jeszcze zobacze odpowiedź xD
Z góry thx ;]
Prawa i wolności przysługują wszystkim, a więc także dzieciom. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych uchwaliło Konwencję o Prawach Dziecka, dokument zawierający zapis podstawowych praw dzieci. Polska również ratyfikowała tę konwencję.
Cele
Po zajęciach uczniowie powinni umieć:
- wymienić kilka podstawowych praw dziecka;
- wytłumaczyć, co oznaczają wybrane prawa;
- rozpoznać, kiedy prawa dziecka są naruszane;
- podać kilka instytucji, do których dzieci mogą się zwrócić w wypadku naruszenia ich praw.
Środki dydaktyczne
1. Katalog praw zawartych w Konwencji o Prawach Dziecka ONZ
2. Schemat „Do kogo mogę się zwrócić o pomoc?”
3. Ilustracja z książki Moje prawa
Propozycja realizacji tematu
WPROWADZENIE
1. Przypomnij uczniom znaczenie słowa: „konwencja”. Zwróć uwagę, że konwencja - w odróżnieniu od deklaracji - zobowiązuje państwo, które ją ratyfikowało do przestrzegania zawartych w niej praw.
Poproś uczniów, żeby wyobrazili sobie, że są doradcami ONZ i właśnie układają konwencję praw dziecka. Zapytaj, jakie prawa, ich zdaniem, powinna ona zawierać? Propozycje zapisz na tablicy. Mogą one być formułowane w różny sposób, np.:
„Nikt nie ma prawa wtrącać się w...”
„Dziecko powinno otrzymywać od dorosłych...”
ROZWINIĘCIE
2. Rozdaj uczniom katalog praw zawartych w Konwencji o Prawach Dziecka i wyjaśnij, że taki dokument, określający prawa dzieci, już powstał. Podaj, kto i w jakich okolicznościach go uchwalił. Zwróć uwagę na to, że Polska ratyfikowała tę konwencję, a więc obowiązkiem władz polskich jest chronienie zapisanych w niej praw dzieci. Poinformuj, iż otrzymany przez uczniów katalog praw nie jest autentycznym tekstem Konwencji, lecz zawiera jedynie nazwy praw zapisanych we wspomnianym dokumencie w rozwiniętej formie.
Uczniowie zapoznają się z treścią Konwencji. Porównują ją następnie z pomysłami zapisanymi na tablicy. Czy wszystkie ich propozycje (być może nieco inaczej sformułowane) zawarte są w Konwencji? Wyjaśnij wątpliwości dotyczące poszczególnych pojęć i terminów.
3. Zaproponuj teraz, aby uczniowie - pracując indywidualnie lub w parach - sami wypełnili treścią hasła Konwencji. Przydziel każdemu jedno prawo. Zapisz na tablicy schemat, według którego uczniowie mają wykonać zadanie.
Oto przykład:
„Jeśli dzieci mają prawo do wypoczynku, to nie wolno zmuszać ich do odrabiania lekcji przez kilka godzin dziennie. Dzieci powinny mieć czas na zabawę ze swoimi kolegami, czytanie książek, zabawę z psem.”
W efekcie powinna powstać przetłumaczona na język dzieci „Konwencja”.
4. Podziel klasę na 6-8-osobowe grupy. Każda grupa ma za zadanie napisać krótką historyjkę o dziecku, którego prawo zostało w pewnej życiowej sytuacji naruszone, a następnie - dzięki jego własnym staraniom i/lub czyjejś pomocy - krzywda jakiej doznało, została naprawiona. Możesz dla ułatwienia powiedzieć każdej grupie o naruszeniu jakiego prawa (lub praw) mają napisać historyjkę.
Aby uatrakcyjnić to trudne zadanie możesz wszystkim grupom rozdać po jednym zdjęciu, przedstawiającym dziecko (lub grupy dzieci), a następnie zaproponować, by je właśnie uczynili bohaterem „swojej” historyjki.
5. Po prezentacji wyników pracy pozwól pozostałym uczniom na krótkie komentarze na temat historyjek ułożonych przez kolegów. Zwróć uwagę na zgodność praw dzieci - bohaterów ułożonych przez uczniów historyjek - z Konwencją o Prawach Dziecka oraz na przyjęte przez autorów opowiadań sposoby dochodzenia swych praw przez dzieci.
Zaproponuj klasie (lub ochotnikom) wspólne przygotowanie krótkiego przedstawienia na ten temat przeznaczonego dla kolegów z młodszych klas lub pobliskiego przedszkola. Przedstawienie powinno zostać wcześniej opracowane w oparciu o historyjki ułożone przez dzieci.
6. Zapisz na tablicy listę osób i instytucji, które pomogły dzieciom, a które pojawiły się we wszystkich historyjkach ułożonych przez zespoły. Uzupełnij tę listę o inne, nie wymienione przez uczniów, organizacje, instytucje i osoby, do których mogą się zwrócić dzieci, których prawa zostały w jakiś sposób naruszone. Rozdaj uczniom materiał pomocniczy nr 2 „Do kogo mogę się zwrócić o pomoc?”, prosząc, aby uzupełnili go brakującymi adresami i telefonami.
ZAKOŃCZENIE
7. Uczniowie malują plakaty i piszą hasła propagujące prawa dzieci. Jako inspiracja może posłużyć zamieszczona w materiale pomocniczym nr 3 ilustracja z książki Moje prawa, symbolizująca prawo do wypowiedzi. Może to być dzieło zbiorowe - na przykład każdy z zespołów rysuje duży plakat i wymyśla jedno wspólne hasło. Zorganizuj wystawę plakatów w klasie lub na szkolnym korytarzu.
Pojęcia i terminy
·prawa dziecka ·konwencja ·deklaracja ·ratyfikacja ·prawa osobiste ·prawa socjalne ·prawa kulturalne
Uwagi
Zwróć uwagę, że idea praw dziecka wzbudza czasem kontrowersje. Jej krytycy wskazują, że absolutyzowanie zasady autonomii dziecka może obrócić się przeciwko niemu. Na przykład prawo do rozrywki nie może być rozumiane jako odebranie rodzicom prawa do ochrony dziecka przed wpływem „złego towarzystwa” oraz szkodliwych wzorców spędzania wolnego czasu.
Ciekawym materiałem pomocniczym do tej lekcji może być wydana przez Komitet Ochrony Praw Dziecka książka Moje prawa (Elżbieta Czyż i Robert Macieja), Warszawa 1994.
MATERIAŁ POMOCNICZY NR 1
Katalog praw zawartych w Konwencji o Prawach Dziecka
Katalog praw przyznanych dziecku w Konwencji obejmuje prawa cywilne, socjalne, kulturalne i polityczne. Nie ma natomiast praw ekonomicznych, uznaje się bowiem, że dziecko winno uczyć się, a nie pracować.
PRAWA OSOBISTE DZIECKA
- prawo do życia i rozwoju;
- prawo do posiadania stanu cywilnego, tzn. do rejestracji po urodzeniu i do posiadania imienia i nazwiska;
- prawo do uzyskania obywatelstwa;
- prawo dziecka do rodziny, to znaczy do wychowania przez rodziców naturalnych, a w razie rozłączenia z rodzicami do stałych kontaktów z nimi i trwałego połączenia, jeśli tylko będzie to możliwe;
- wolność religii lub przekonań;
- wolność wypowiedzi, wyrażania poglądów i ich poszanowania stosownie do wieku dziecka; w szczególności zaś dziecko winno być wysłuchane w postępowaniu administracyjnym i sądowym we wszystkich sprawach, które go dotyczą (np. zmiany nazwiska, adopcji);
- wolność od przemocy fizycznej lub psychicznej, wyzysku, nadużyć seksualnych, wszelkiego okrucieństwa;
- wobec dziecka nie można orzekać kary śmierci ani kary dożywotniego więzienia.
PRAWA SOCJALNE
- prawo do ochrony zdrowia;
- prawo do odpowiedniego standardu życia;
- prawo do wypoczynku, czasu wolnego, rozrywki i zabawy.
PRAWA KULTURALNE
- prawo do nauki; nauka w zakresie szkoły podstawowej jest obowiązkowa i bezpłatna;
- prawo do korzystania z dóbr kultury;
- prawo do informacji;
- prawo do znajomości swoich praw.
Starszym dzieciom Konwencja przyznaje ponadto pewne prawa polityczne, a mianowicie prawo do stowarzyszania się i zgromadzeń w celach pokojowych.
Konwencja przyznaje także szczególne prawa dzieciom upośledzonym fizycznie, umysłowo, a także niedostosowanym społecznie dzieciom i młodym ludziom.