1.światło- Światło słoneczne (zakres widzialny i podczerwień) jest jedynym rodzajem naturalnego promieniowania elektromagnetycznego, które przynosi organizmowi korzyść i jest dla niego niezbędne. Tkanki w bardzo różny sposób mogą wykorzystywać światło słoneczne: promieniowanie podczerwone działa rozgrzewająco i aktywizująco, początkowy zakres promienia ultrafioletowego przyspiesza syntezę witaminy D, przedział światła widzialnego (białego) jest najważniejszy dla podtrzymywania życia na Ziemi.
2. Odkrycie zjawiska fotoelektrycznego- Odkrycie i zrozumienie efektu fotoelektrycznego było dla nowoczesnej technologii wydarzeniem kluczowym. W zjawisku tym wyróżnić możemy efekt wewnętrzny i zewnętrzny. Pierwszy z nich polega na emisji elektronów z powierzchni przedmiotu, drugi zaś oznacza przeniesienie nośników ładunku elektrycznego pomiędzy pasmami energetycznymi. Warunkiem wystąpienia zjawiska jest pobudzenie elektronów do ruchu poprzez naświetlenie powierzchni promieniowaniem elektromagnetycznym (np. światłem widzialnym) o odpowiednio dopasowanej częstotliwości. Energia kinetyczna emitowanych elektronów (zwanych także fotoelektronami) pozostaje w związku z częstotliwością światła (nie zaś z jego natężeniem). Odkrycie efektu fotoelektrycznego umożliwiło rozwój korpuskularno-falowej teorii materii. Ważnym momentem w historii rozwoju owej teorii było badanie Einsteina, który podjął się wyjaśnienia zjawiska (w roku 1921 otrzymał za to Nagrodę Nobla) oraz przeciwnika jego teorii – Millikana. Efekt fotoelektryczny znajduje zastosowanie w wielu nowatorskich rozwiązaniach technicznych: fotokomórkach, bateriach słonecznych, noktowizorach, elementach CCD w aparatach cyfrowych, fotodiodach itp. Światło pochłaniane przez te urządzenia konwertowane jest na energię elektryczną – prąd, który umożliwia funkcjonowanie urządzeń.
3. prawa fotoefektu-
Efekt fotoelektryczny
Efekt fotoelektryczny (zjawisko fotoelektryczne, fotoefekt) – zjawisko fizyczne polegające na
emisji elektronów z powierzchni przedmiotu (zjawisko fotoelektryczne zwane również zjawiskiem fotoelektrycznym zewnętrznym dla odróżnienia od wewnętrznego); przeniesieniu nośników ładunku elektrycznego pomiędzy pasmami energetycznymi (tzw. zjawisko fotoelektryczne wewnętrzne), w wyniku naświetlania promieniowaniem elektromagnetycznym (na przykład światłem widzialnym) o odpowiedniej częstotliwości , zależnej od rodzaju przedmiotu.
Emitowane w zjawisku fotoelektrycznym elektrony nazywa się czasem fotoelektronami.Energia kinetyczna fotoelektronów nie zależy od natężenia światła a jedynie od jego częstotliwości. Gdy oświetlanym ośrodkiem jest gaz , zachodzi zjawisko fotojonizacji, gdy zachodzi zjawisko fotoelektryczne wewnętrzne mówi się o fotoprzewodnictwie .
Odkrycie i wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego przyczyniło się do rozwoju korpuskularno-falowej teorii materii, w której obiektom mikroświata przypisywane są jednocześnie własności falowe i materialne (korpuskularne). Wyjaśnienie i matematyczny opis efektu fotoelektrycznego zawdzięczamy Albertowi Einsteinowi , który w 1905 roku wykorzystał hipotezę kwantów wysuniętą przez Maxa Plancka w 1900 roku.
1.światło- Światło słoneczne (zakres widzialny i podczerwień) jest jedynym rodzajem naturalnego promieniowania elektromagnetycznego, które przynosi organizmowi korzyść i jest dla niego niezbędne.
Tkanki w bardzo różny sposób mogą wykorzystywać światło słoneczne: promieniowanie podczerwone działa rozgrzewająco i aktywizująco, początkowy zakres promienia ultrafioletowego przyspiesza syntezę witaminy D, przedział światła widzialnego (białego) jest najważniejszy dla podtrzymywania życia na Ziemi.
2. Odkrycie zjawiska fotoelektrycznego- Odkrycie i zrozumienie efektu fotoelektrycznego było dla nowoczesnej technologii wydarzeniem kluczowym. W zjawisku tym wyróżnić możemy efekt wewnętrzny i zewnętrzny. Pierwszy z nich polega na emisji elektronów z powierzchni przedmiotu, drugi zaś oznacza przeniesienie nośników ładunku elektrycznego pomiędzy pasmami energetycznymi. Warunkiem wystąpienia zjawiska jest pobudzenie elektronów do ruchu poprzez naświetlenie powierzchni promieniowaniem elektromagnetycznym (np. światłem widzialnym) o odpowiednio dopasowanej częstotliwości. Energia kinetyczna emitowanych elektronów (zwanych także fotoelektronami) pozostaje w związku z częstotliwością światła (nie zaś z jego natężeniem). Odkrycie efektu fotoelektrycznego umożliwiło rozwój korpuskularno-falowej teorii materii. Ważnym momentem w historii rozwoju owej teorii było badanie Einsteina, który podjął się wyjaśnienia zjawiska (w roku 1921 otrzymał za to Nagrodę Nobla) oraz przeciwnika jego teorii – Millikana. Efekt fotoelektryczny znajduje zastosowanie w wielu nowatorskich rozwiązaniach technicznych: fotokomórkach, bateriach słonecznych, noktowizorach, elementach CCD w aparatach cyfrowych, fotodiodach itp. Światło pochłaniane przez te urządzenia konwertowane jest na energię elektryczną – prąd, który umożliwia funkcjonowanie urządzeń.
3. prawa fotoefektu-
Efekt fotoelektrycznyEfekt fotoelektryczny (zjawisko fotoelektryczne, fotoefekt) – zjawisko fizyczne polegające na
emisji elektronów z powierzchni przedmiotu (zjawisko fotoelektryczne zwane również zjawiskiem fotoelektrycznym zewnętrznym dla odróżnienia od wewnętrznego); przeniesieniu nośników ładunku elektrycznego pomiędzy pasmami energetycznymi (tzw. zjawisko fotoelektryczne wewnętrzne), w wyniku naświetlania promieniowaniem elektromagnetycznym (na przykład światłem widzialnym) o odpowiedniej częstotliwości , zależnej od rodzaju przedmiotu.Emitowane w zjawisku fotoelektrycznym elektrony nazywa się czasem fotoelektronami.Energia kinetyczna fotoelektronów nie zależy od natężenia światła a jedynie od jego częstotliwości. Gdy oświetlanym ośrodkiem jest gaz , zachodzi zjawisko fotojonizacji, gdy zachodzi zjawisko fotoelektryczne wewnętrzne mówi się o fotoprzewodnictwie .
Odkrycie i wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego przyczyniło się do rozwoju korpuskularno-falowej teorii materii, w której obiektom mikroświata przypisywane są jednocześnie własności falowe i materialne (korpuskularne). Wyjaśnienie i matematyczny opis efektu fotoelektrycznego zawdzięczamy Albertowi Einsteinowi , który w 1905 roku wykorzystał hipotezę kwantów wysuniętą przez Maxa Plancka w 1900 roku.