Zad.1-Wypisz z tekstu określenia, które dotyczą Boga . Jak myślisz , co podkreślają ? uzasadnij swoją odpowiedź . Zad.2-Na podstawie pierwszej strofy wiersza powiedz jakie jest życie człowieka . Zwróć uwagę na nawiązania do biblijnej Księgi Hioba . TEKST PONIŻEJ , POTRZEBNE NA JUTRO PILNIE DAJE WSZYSTKO CO MAM ! Na one słowa Jopowe:
Homo natus de muliere, brevi vivens tempore etc.
Z wstydem poczęty człowiek, urodzony
Z boleścią, krótko tu na świecie żywie,
I to odmiennie, nędznie, bojaźliwie,
Ginie, od słońca jak cień opuszczony.
I od takiego (Boże nieskończony,
W sobie chwalebnie i w sobie szczęśliwie
Sam przez się żyjąc) żądasz jakmiarz chciwie
Być miłowany i chcesz być chwalony.
Dziwne są Twego miłosierdzia sprawy.
Tym sie Cherubim (przepaść zrozumności)
Dziwi zdumiały i stąd pała prawy
Płomień, Serafim, w szczęśliwej miłości.
O święty Panie, daj, niech i my mamy
To, co mieć każesz, i Tobie oddamy!
Zadanie 1:
''O święty Panie, daj, niech i my mamy
To, co mieć każesz, i Tobie oddamy!''
''I od takiego (Boże nieskończony,
W sobie chwalebnie i w sobie szczęśliwie
Sam przez się żyjąc) żądasz jakmiarz chciwie
Być miłowany i chcesz być chwalony.''
Wydaje mi się,że podmiot liryczny jest rozczarowany i czuje się niesprawiedliwie potraktowany. Określenia które dotyczą Boga, podkreślają jego wszechmoc i potęgę oraz to,że człowiek wobec niego jest nic nie warty. Człowiek musi być pokorny wobec Boga, oddawać mu cześć i chwałę, jednocześnie sam nie będąc szczęśliwy.
Zadanie 2:
Nie bez powodu jest tu przytoczony cytat z monologu Hioba: ''Człowiek zrodzony z niewiasty ma krótkie i bolesne życie''. Jest to swoista rekapitulacja dziejów człowieka. Jawi się tutaj jako istota godna litości, nędzna, urodzona w cierpieniu i wstydliwie poczęta. Istota ludzka wiedzie krótkie życie, które kończy się nieuniknioną śmiercią. Śmierć jest dla człowieka zawsze raptowna, dezorientująca, przychodzi znienacka. Człowiek jest wtedy niezwykle wyalienowany i osamotniony, podmiot liryczny przyrównuje go do „cienia”, co oznacza coś bardzo tymaczasowego, nietrwałego. ''Cień'' jest kontrastowo skonfrontowany z motywem ''Słońca''. Jest tu znakomita metafora, ponieważ cień może egzystować jedynie, gdy świeci słońce. Zatem ludzkie życie gaśnie niczym cień po zmierzchu.
No no, tu miałam wenę ;P Pozdrawiam