Question

zad 4 str 160 j polski :Wyobraź sobie , ze drzewa , które widzisz za oknem , przygladaja sie zyciu twojej rodziny . Wejdź w role drzewa i przedstaw relacje z tego co widzisz Pilne

Answer 1

Jestem drzewem i od pewnego czasu obserwuję pewną rodzinę.Otóż jest o bardzo kochająca się rodzina, z tego co zdążyłem zauważyć.Co dziennie rano zbierają się przy stole w kuchni na wspólnym śniadaniu.Potem każdy rusza do swoich obowiązków.Dzieci idą do szkoły zdobywać wiedzę, a rodzice ruszają do pracy. A ja przez cały poranek przyglądam się ich psu, który jest niezwykle rozkoszny.Potrafi całymi godzinami uganiać się za swoim ogonem i często próbuje szczekać ale zbytnio mu to nie wychodzi bo jest dopiero szczeniaczkiem. Po południu dzieci wracają ze szkoły, jedzą obiad i odrabiają lekcje. Potem mają czas wolny i często bawią się wspólnie. Wieczorem powracają rodzice i wszyscy wspólnie jedzą kolację i tak z dnia na dzień powtarza się to samo. Chciałbym być członkiem tak kochającej się rodziny...

Answer 2

Już od dziesiątek lat stoję w tym samym miejscu na podwórzu. Stale ten sam wiekowy dąb, podczas gdy ludzie wokół mnie stale się zmieniają. Z dziewczynek wyrastaką kobiety, z chłopców mężczyźni, mają dzieci, starzeją się, ich pociechy dorastają, oni umierają, one mają własne potomstwo i tak w kółko.

Kilkanaście lat temu mieszkańcom domu, przy którym rosnę, urodziła się córka. Teraz jest już nastolatką. Wcześnie rano w jej oknie zapala się światło. Dziewczyna ubiera się, je śniadanie i wychodzi z domu. Jej rodzice również wybierają się do pracy.  Wszyscy wracają po południu. Ona bierze się za zadania domowe, oni mają swoje zajęcia. Potem dziewczynka siada na chwilę przed komuterem, a następnie rodzina spędza czas ze sobą. Oglądają telewizję, grają w gry planszowe, rozmawiają, wspólnie jedzą kolację. Gdy robi się późno, wszyscy kładą się spać.

Choć ludzie nie zwracają na nas uwagi, my obserwujemy ich życie. W końcu lepszego zajęcia nie mamy, stojąc stale w tym samym miejscu. Przywiązujemy się do nich i jest nam przykro, gdy odchodzą. Mam nadzieję, że tę dziewczynkę będę obserwował jeszcze długie lata.