Question

Zacytuj i objaśnij przestrogi moralne pozostawione żyjącym przez duchy czy to nauka jest aktualna również i w dzisiejszych czasach? uzasadnij wypowiedź:

I.



II.



III.

Answer 1

Część 2

,,Zbytkiem słodyczy na ziemi Jesteśmy nieszczęśliwemi.Ach, ja w mojem życiu całemNic gorzkiego nie doznałem.Pieszczoty, łakotki, swawole,A co zrobię wszystko caca.Śpiewać, skakać, wybiec w pole,Urwać kwiatków dla Rozalki,Oto była moja pracaA jej praca stroić lalki.''

 ,,Bo słuchajcie i zważcie u siebie,Że według Bożego rozkazu:Kto nie doznał goryczy ni razu,Ten nie dozna słodyczy w niebie."

-duchy o lekkich grzechach Józio i Rózia  zawiniły w swym krótkim życiu  tym że nie zaznały cierpienia. Dlatego tez proszą o 2 ziarnka gorczycy  poniewaz bez zaznania goryczy  i bólu niemożliwe jest szczęście wieczne

 

,,Jestem w złego ducha mocy,Okropne cierpię męczarnie.Kędy noc ziemię ogarnie,Tam idę szukając nocy;A uciekając od słońcaTak pędzę żywot tułaczy,A nie znajdę błędom końca.Wiecznych głodów jestem pastwą;A któż mnie nakarmić raczy?Szarpie mnie żarłoczne ptastwo;A któż będzie mój obrońca?Nie masz, nie masz mękom końca!

 Nie dla mnie, nie dla mnie Dziady!Tak, muszę dręczyć się wiek wiekiem,Sprawiedliwe zrządzenia Boże!Bo kto nie był ni razu człowiekiem,Temu człowiek nic nie pomoże''

-zły pan  był za zycia człowiekiem złym bez serca okrutnym i bezwzględnym. Swoim postepowaniem sprawił że nie zasługuje na pomoc ze strony ludzi ani nie może liczyć na spokój po śmierci

 

,,Oleś za gołąbków paręChciał raz pocałować w usta;Lecz i prośbę, i ofiaręWyśmiała dziewczyna pusta.[…]Józio dał wstążkę pasterce,Antoś oddał swoje serce;Lecz i z Józia, i z AntosiaŚmieje się pierzchliwa Zosia.

Umarłam nie znając troskiAni prawdziwego szczęścia.Żyłam na świecie; lecz, ach! nie dla świata!"

-zosia z własnej woli nie poznała nigdy ziemskiej miłości. Krzywdziła zakochanych w niej  męższczyzn  obojętnością lekceważeniem ich uczuć dlatego i ona nie może wejśc do nieba

 

 

Duchy udzielaja uczestnikom obrzędu rad odpłacajac w ten sposób za otrzymaną pomoc. Zgodnie z  kodeksem ludowym moralnym ucza ze nie ma winy bez kary a warunkiem życia wiecznego jest zaznanie cierpienia, umiejętnośc współczucia i pomoc bliźnim a nade wszystko szanowanie ich uczuć

 

 

tylko o częśc 2 ci chodziło tak?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Answer 2

I

"Zbytkiem słodyczy na ziemi 
Jesteśmy nieszczęśliwemi.
Ach, ja w mojem życiu całem
Nic gorzkiego nie doznałem.
Pieszczoty, łakotki, swawole,
A co zrobię wszystko caca.
Śpiewać, skakać, wybiec w pole,
Urwać kwiatków dla Rozalki,
Oto była moja praca
A jej praca stroić lalki.

 

[...]

 

Bo słuchajcie i zważcie u siebie,
Że według Bożego rozkazu:
Kto nie doznał goryczy ni razu,
Ten nie dozna słodyczy w niebie."

 

Duchy dzieci nie dostąpiły nieba, ponieważ za życia nie zaznały goryczy. Morał jest taki, że w życiu człowieka potrzebne jest cierpienie, aby zostać zbawionym.

 

II 

 

"Jestem w złego ducha mocy,
Okropne cierpię męczarnie.
Kędy noc ziemię ogarnie,
Tam idę szukając nocy;
A uciekając od słońca
Tak pędzę żywot tułaczy,
A nie znajdę błędom końca.
Wiecznych głodów jestem pastwą;
A któż mnie nakarmić raczy?
Szarpie mnie żarłoczne ptastwo;
A któż będzie mój obrońca?
Nie masz, nie masz mękom końca!

 

Nie dla mnie, nie dla mnie Dziady!

Tak, muszę dręczyć się wiek wiekiem,
Sprawiedliwe zrządzenia Boże!
Bo kto nie był ni razu człowiekiem,
Temu człowiek nic nie pomoże."

 

Tutaj chodzi o to, aby "być człowiekiem" dla innych ludzi. Zly pan wykorzystywał i głodził swoich poddanych i dlatego teraz cierpi wieczne męczarnie.

 

III

 

"Oleś za gołąbków parę
Chciał raz pocałować w usta;
Lecz i prośbę, i ofiarę
Wyśmiała dziewczyna pusta.
[…]

Józio dał wstążkę pasterce,
Antoś oddał swoje serce;
Lecz i z Józia, i z Antosia
Śmieje się pierzchliwa Zosia.

Umarłam nie znając troski
Ani prawdziwego szczęścia.
Żyłam na świecie; lecz, ach! nie dla świata!"

 

W tym fragmencie dowiadujemy się, że nie pójdziemy do nieba, jeżeli nie odwzajemnimy miłości na ziemi i nie będziemy jej okazywać. Musimy doceniać miłość, którą otrzymujemy od innych i ją odwzajemniać.