Pytania Pan Tadeusz! 1.Jakim środkiem stylistycznym zaczyna się „Pan Tadeusz"? 2.Czego w inwokacji dowiadujemy się o narratorze? 3.Wskaż informacje dotyczące narratora stanowiące elementy autobiograficzne? 4.Jaki obraz dworu szlacheckiego odnajdujemy w „Panu Tadeuszu"? 5.Jaki obraz mieszkańców dworu szlacheckiego odnajdujemy w „Panu Tadeuszu"? 6.Jakie elementy Soplicowa zwracają uwagę Tadeusza po powrocie do domu? 7.Dlaczego w Soplicowie Tadeusz może spotkać tak wielu gości? 8.Do jakiego tekstu stanowią aluzję literacką słowa Sędziego Soplicy: „Tym ładem, mawiał, domy i narody słyną / Z jego upadkiem domy i narody giną"? 9.Co to jest: „oko pańskie konia tuczy"? 10.Wskaż prawdziwe informacje o uczcie przygotowywanej przez Sędziego. 11.Dlaczego Tadeusz źle się zachował przy stole wobec Anny Podkomorzanki? 12.Kto zdaniem Rykowa jest w stanie pokonać Bonapartego? 13.Jakie plany wobec Tadeusza Soplicy miał jego stryj? 14.Jak zachowuje się narrator wobec czytelnika w trakcie prezentacji rozmowy Tadeusza z sąsiadką na uczcie? 15.Gdzie spała młodzież po uczcie w Księdze I „Pana Tadeusza"? 16.Jakie słowo nie dawało Tadeuszowi spokoju po uczcie? 17.Kogo Tadeusz Soplica pomylił z Zosią w I Księdze eposu A. Mickiewicza? 18.Jak nazywa się „ostatni w Litwie woźny Trybunału"?
k415
1. Apostrofą: "Litwo! Ojczyzno moja!" - jest to zwrot do adresata inwokacji, tu: do Litwy. 2. Dowiaduje my się: o stosunku narratora do świata przedstawionego, jego uczuciach i tęsknocie za ojczyzną. Zauważamy, iż narrator utożsamia się tu z poetą: wynika to z opisania autentycznego wydarzenia (opisane w punkcie 3.) Narrator utożsamia się tu również z emigrantami (rodakami, pozostającymi w rozproszeniu, po Europie, z dala od swojej ojczyzny): "Tak nas cudem powrócisz na Ojczyzny łono" [Ks. I, 13]. Narrator jest pierwszoosobowy i w inwokacji ujawnia się jako podmiot liryczny. 3. Otóż mały Mickiewicz otulony kocami jako niemowlę leżał na szerokim parapecie i nagle, niespodziewanie spadł. Jego matka oddała go pod opiekę Matki Boskiej Ostrobramskiej. Chłopiec przeżył, a gdy podrósł i wyjeżdżał do Wilna jego matka poprosiła go, by pierwsze co zrobił po przybyciu do stolicy to udał się przed obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej i podziękował jej za ocalenie: "jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem, (gdy od płaczącej matki pod Twoją opiekę Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę I zaraz mogłem pieszo do twych świątyń progu Iść za wrócone życie podziękować Bogu" [Ks. I, 9] 4. Jest to obraz typowego dla tamtych czasów dworku szlacheckiego. Architektura dworu w Soplicowie - z zewnątrz: - z drzewa, lecz podmurowany - ma pobielane ściany - jest parterowy, niewielki, lecz zadbany - zbudowany na plan prostokąta - dziedziniec zbudowany jest na planie koła - posiada ganek - brama była zawsze otwarta (oznaka gościnności) - do dworku prowadzi aleja z topolami Architektura dworu w Soplicowie - wnętrze: - w sieni: ściany dworu zdobią portrety: Tadeusza Kościuszki, Jakuba Jasińskiego, Tadeusza Korsaka i Tadeusza Rejtana; znajdują się tam również trofea myśliwskie i zegar kurantowy wygrywający Mazurka Dąbrowskiego - dawniej:komnata Tadeusza, teraz: pokój Zosi - komnata Sędziego - buduar (sypialnia) Telimeny - pokoje gościnne (dla rezydentów - obecnie dla księdza Robaka/Jacka Soplicy i Podkomorzego) 5. Mieszkańcy dworu są: patriotami (zegar wygrywający Mazurka Dąbrowskiego), miłują polskość (portrety bohaterów narodowych wewnątrz dworu, polskie i litewskie potrawy na ucztach i biesiadach), dbają o tradycje szlacheckie (polowanie, grzybobranie, staropolska grzeczność, dbałość go gospodarstwo, tradycyjne sarmackie stroje i broń) oraz żyją w harmonijnych relacjach ze służbą. 6. Ogląda ściany, sprzęty, obicia i zatrzymuje się przy portretach oraz zegarze kurantowym. 7. Towarzystwo gości u Sędziego z okazji sądów granicznych (proces Sopliców i Horeszków o zamek). 8. Niestety, nie znam odpowiedzi na to pytanie :( 9. Oznacza to, iż należy samemu doglądać swoich spraw i interesów, w przeciwnych wypadku się na tym traci. 10. - goście wchodzili w odpowiedniej kolejności (wyznaczało ją urodzenie - podział na magnaterię, szlachtę średniozamożną i szlachtę zaściankową; rozum - doświadczenie; sprawowany urząd i wiek) najwyższe miejsce przy stole zajmował Podkomorzy (ze względu na wiek i urząd), przy nim kwestarz (braciszek lub zakonnik zbierający datki na zakon żebraczy), dalej Sędzia tuż przy Bernardynie (ksiądz Robak); Tadeusz usiadł przy damach (prawem gościa). - gdy goście siedli mężczyznom podano wódkę i chłodziec (chłodnik) litewski. 11. Tadeusz nie zabawiał jej grzeczną rozmową, wskazującą na jego stołeczne wychowanie, nie wymieniał jej talerzyków i nie nalewał napojów, co powinien robić w ramach grzeczności. 12. Aleksander Suworow (1729-1800) - generał rosyjski, w tekście "Suwarów". 13. Sędzia planował wyswatać Tadeusza z Zosią i oddać mu gospodarstwo. 14. Narrator opowiada czytelnikowi o tej sytuacji (jest to narrator wszechwiedzący) *Inaczej nie umiem odpowiedzieć. Nie do końca rozumiem to pytanie :( Mogę jedynie dopowiedzieć, że ową sąsiadką była Telimena, a jej postać jest ukazana przez poetę komicznie, wręcz prześmiewczo. Zależy też o jaką rozmowę chodzi: o tą pierwszą [Ks. I, 321], czy o tą drugą (tą z trzema gałkami chleba) [Ks. I, 654-677]* 15. W stodole. 16. "Ciocia" - chodziło o to, że na uczcie Tadeusz usłyszał jakoby rzekomo Telimena była z nim spokrewniona. 17. Telimenę. 18. Protazy Brzechalski.
2. Dowiaduje my się: o stosunku narratora do świata przedstawionego, jego uczuciach i tęsknocie za ojczyzną. Zauważamy, iż narrator utożsamia się tu z poetą: wynika to z opisania autentycznego wydarzenia (opisane w punkcie 3.)
Narrator utożsamia się tu również z emigrantami (rodakami, pozostającymi w rozproszeniu, po Europie, z dala od swojej ojczyzny): "Tak nas cudem powrócisz na Ojczyzny łono" [Ks. I, 13].
Narrator jest pierwszoosobowy i w inwokacji ujawnia się jako podmiot liryczny.
3. Otóż mały Mickiewicz otulony kocami jako niemowlę leżał na szerokim parapecie i nagle, niespodziewanie spadł. Jego matka oddała go pod opiekę Matki Boskiej Ostrobramskiej. Chłopiec przeżył, a gdy podrósł i wyjeżdżał do Wilna jego matka poprosiła go, by pierwsze co zrobił po przybyciu do stolicy to udał się przed obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej i podziękował jej za ocalenie:
"jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem,
(gdy od płaczącej matki pod Twoją opiekę
Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę
I zaraz mogłem pieszo do twych świątyń progu
Iść za wrócone życie podziękować Bogu" [Ks. I, 9]
4. Jest to obraz typowego dla tamtych czasów dworku szlacheckiego. Architektura dworu w Soplicowie - z zewnątrz:
- z drzewa, lecz podmurowany
- ma pobielane ściany
- jest parterowy, niewielki, lecz zadbany
- zbudowany na plan prostokąta
- dziedziniec zbudowany jest na planie koła
- posiada ganek
- brama była zawsze otwarta (oznaka gościnności)
- do dworku prowadzi aleja z topolami
Architektura dworu w Soplicowie - wnętrze:
- w sieni: ściany dworu zdobią portrety: Tadeusza Kościuszki, Jakuba Jasińskiego, Tadeusza Korsaka i Tadeusza Rejtana; znajdują się tam również trofea myśliwskie i zegar kurantowy wygrywający Mazurka Dąbrowskiego
- dawniej:komnata Tadeusza, teraz: pokój Zosi
- komnata Sędziego
- buduar (sypialnia) Telimeny
- pokoje gościnne (dla rezydentów - obecnie dla księdza Robaka/Jacka Soplicy i Podkomorzego)
5. Mieszkańcy dworu są: patriotami (zegar wygrywający Mazurka Dąbrowskiego), miłują polskość (portrety bohaterów narodowych wewnątrz dworu, polskie i litewskie potrawy na ucztach i biesiadach), dbają o tradycje szlacheckie (polowanie, grzybobranie, staropolska grzeczność, dbałość go gospodarstwo, tradycyjne sarmackie stroje i broń) oraz żyją w harmonijnych relacjach ze służbą.
6. Ogląda ściany, sprzęty, obicia i zatrzymuje się przy portretach oraz zegarze kurantowym.
7. Towarzystwo gości u Sędziego z okazji sądów granicznych (proces Sopliców i Horeszków o zamek).
8. Niestety, nie znam odpowiedzi na to pytanie :(
9. Oznacza to, iż należy samemu doglądać swoich spraw i interesów, w przeciwnych wypadku się na tym traci.
10. - goście wchodzili w odpowiedniej kolejności (wyznaczało ją urodzenie - podział na magnaterię, szlachtę średniozamożną i szlachtę zaściankową; rozum - doświadczenie; sprawowany urząd i wiek) najwyższe miejsce przy stole zajmował Podkomorzy (ze względu na wiek i urząd), przy nim kwestarz (braciszek lub zakonnik zbierający datki na zakon żebraczy), dalej Sędzia tuż przy Bernardynie (ksiądz Robak); Tadeusz usiadł przy damach (prawem gościa).
- gdy goście siedli mężczyznom podano wódkę i chłodziec (chłodnik) litewski.
11. Tadeusz nie zabawiał jej grzeczną rozmową, wskazującą na jego stołeczne wychowanie, nie wymieniał jej talerzyków i nie nalewał napojów, co powinien robić w ramach grzeczności.
12. Aleksander Suworow (1729-1800) - generał rosyjski, w tekście "Suwarów".
13. Sędzia planował wyswatać Tadeusza z Zosią i oddać mu gospodarstwo.
14. Narrator opowiada czytelnikowi o tej sytuacji (jest to narrator wszechwiedzący) *Inaczej nie umiem odpowiedzieć. Nie do końca rozumiem to pytanie :( Mogę jedynie dopowiedzieć, że ową sąsiadką była Telimena, a jej postać jest ukazana przez poetę komicznie, wręcz prześmiewczo.
Zależy też o jaką rozmowę chodzi: o tą pierwszą [Ks. I, 321], czy o tą drugą (tą z trzema gałkami chleba) [Ks. I, 654-677]*
15. W stodole.
16. "Ciocia" - chodziło o to, że na uczcie Tadeusz usłyszał jakoby rzekomo Telimena była z nim spokrewniona.
17. Telimenę.
18. Protazy Brzechalski.