Naukę o świetle nazywamy optyką. Nazwa optykapochodzi od greckiego słowa optike, które oznacza naukę o zjawiskach wzrokowych.
Wymienię dwa podstawowe prawa optyki:
I. PRAWO ODBICIA ŚWIATŁA:
Kąt padania jest równy kątowi odbicia. Promień padający, normalna i promień odbity leżą w jednej płaszczyźnie.
α = β
α - kąt padania
β - kąt odbicia
2. PRAWO ZAŁAMANIA ŚWIATŁA:
Stosunek sinusa kąta padania do sinusa kąta załamania jest wielkością stałą, równą stosunkowi szybkości światła w tych ośrodkach i zwaną względnym współczynnikiem załamania światła ośrodka drugiego względem pierwszego.
[tex]n_2[/tex] - współczynnik załamania ośrodka II
[tex]n_1[/tex] - współczynnik załamania ośrodka I
[tex]n_{2,1}[/tex] - współczynnik załamania ośrodka II względem ośrodka I
[tex]v_1[/tex] - szybkość światła w ośrodku I
[tex]v_2[/tex] - szybkość światła w ośrodku II
Współczynnik załamania danego ośrodka względem próżni nazywamy bezwzględnym współczynnikiem załamania tego ośrodka.
[tex]n = \frac{c}{v}[/tex]
gdzie:
[tex]n[/tex] - bezwzględny współczynnik załamania
[tex]c[/tex] - szybkość światła
[tex]v[/tex] - szybkość światła w danym ośrodku
Współczynnik załamania w próżni jest równy 1.
Jeżeli kąt załamania jest większy od 90°, to światło w ogóle nie wnika do drugiego ośrodka, lecz zostaje na granicy ośrodków całkowicie odbity. Zjawisko to nosi nazwę całkowitego wewnętrznego odbicia, a kąt padania, przy którym kąt załamania jest równy 90° nazywa się kątem granicznym.
Naukę o świetle nazywamy optyką. Nazwa optyka pochodzi od greckiego słowa optike, które oznacza naukę o zjawiskach wzrokowych.
Wymienię dwa podstawowe prawa optyki:
I. PRAWO ODBICIA ŚWIATŁA:
Kąt padania jest równy kątowi odbicia. Promień padający, normalna i promień odbity leżą w jednej płaszczyźnie.
α = β
α - kąt padania
β - kąt odbicia
2. PRAWO ZAŁAMANIA ŚWIATŁA:
Stosunek sinusa kąta padania do sinusa kąta załamania jest wielkością stałą, równą stosunkowi szybkości światła w tych ośrodkach i zwaną względnym współczynnikiem załamania światła ośrodka drugiego względem pierwszego.
[tex]\frac{sin \ \alpha}{sin \ \beta} = \frac{v_1}{v_2} = \frac{n_2}{n_1} = n_{2,1}[/tex]
gdzie:
[tex]n_2[/tex] - współczynnik załamania ośrodka II
[tex]n_1[/tex] - współczynnik załamania ośrodka I
[tex]n_{2,1}[/tex] - współczynnik załamania ośrodka II względem ośrodka I
[tex]v_1[/tex] - szybkość światła w ośrodku I
[tex]v_2[/tex] - szybkość światła w ośrodku II
Współczynnik załamania danego ośrodka względem próżni nazywamy bezwzględnym współczynnikiem załamania tego ośrodka.
[tex]n = \frac{c}{v}[/tex]
gdzie:
[tex]n[/tex] - bezwzględny współczynnik załamania
[tex]c[/tex] - szybkość światła
[tex]v[/tex] - szybkość światła w danym ośrodku
Współczynnik załamania w próżni jest równy 1.
Jeżeli kąt załamania jest większy od 90°, to światło w ogóle nie wnika do drugiego ośrodka, lecz zostaje na granicy ośrodków całkowicie odbity. Zjawisko to nosi nazwę całkowitego wewnętrznego odbicia, a kąt padania, przy którym kąt załamania jest równy 90° nazywa się kątem granicznym.
Sinus kąta granicznego wyraża się wzorem:
[tex]\frac{sin \ \alpha_{gr}}{sin \ 90^{o}} = \frac{n_2}{n_1}\\\\ale \ \ sin \ 90^{o} = 1, \ wiec\\\\sin \ \alpha_{gr} = \frac{n_2}{n_1}[/tex]
Jeżeli II ośrodkiem jest próżnia (lub powietrze), to n₂ = 1, wtedy sinus kata granicznego wyraża się wzorem:
[tex]sin \ \alpha_{gr} = \frac{1}{n_1}[/tex]