z jakiego kraju pochodzi człowiek ktury wymyslił prysznic
nelson18
Vincent Priessnitz, niem. Vincenz Prießnitz (ur. 4 października 1799 w Gräfenbergu, zm. 28 listopada 1851 w Gräfenbergu) - jeden z twórców hydroterapii (wodolecznictwa). Urodził się w Gräfenbergu, podówczas Śląsk Austriacki - obecnie przedmieścia miasta Jeseník (Republika Czeska). Był synem rolnika. W wieku 16 lat wpadł pod załadowany wóz, który połamał mu żebra, i był przez rodzine "spisany na straty". Obserwując przyrodę i na podstawie własnych przemyśleń doszedł do wniosku, że zabiegi fizykoterapeutyczne z użyciem zimnej wody mają znaczenie lecznicze i mogą mu pomóc. Po skutecznym wyleczeniu własnych dolegliwości od 1820 zaczął propagować kurację z użyciem zimnej wody polegającą na: okładach, brodzeniu po kolana, polewaniu części ciała, gwałtownym chlustaniu z cebrów (drewnianych wiader) na pacjenta, kąpielach lub zraszaniu całego ciała. Zabiegi te połączone były ze spacerami w górzystym terenie oraz tzw. kąpielami powietrznymi. Początkowo Priessnitz był oskarżany o szarlatanerię. Jednak w 1838 udało mu się uzyskać pozwolenie na prowadzenie uzdrowiska. Już w 1839 w uzdrowisku w Grafenbergu leczyło się ponad 1500 pacjentów. Wkrótce wiele innych ośrodków europejskich zaczęło stosować zasady terapii Priessnitza. Priessnitz powszechnie uznawany jest za wynalazcę prysznica. Jego metoda zbliżona jest do opracowanej mniej więcej w tym samym czasie metody księdza Sebastiana Kneippa. Obecnie na wzgórzu, w bezpośrednim sąsiedztwie miasta Jeseník istnieje założony w XIX wieku kurort Lázně Jeseník (czes.) Zastosowana przez Vincenta Priessnitza terapia została dostrzeżona w XIX wieku przez naukowców z Wiedeńskiej Szkoły Medycznej, a jej autor uznany został za "ojca naukowej hydroterapii". Obecnie wodolecznictwo zaliczane jest do medycyny alternatywnej. W Poznaniu w 1841, z okazji uruchomienia wodociągu, hrabia Edward Raczyński ufundował studnię, poświęconą greckiej bogini Higieji, na której postawiono później popiersie żony fundatora - Konstancji. Na postumencie znajduje się brązowa płyta z mottem Priessnitza: Nic lepszego nad wodę.
Vincent Priessnitz, niem. Vincenz Prießnitz (ur. 4 października 1799 w Gräfenbergu, zm. 28 listopada 1851 w Gräfenbergu) - jeden z twórców hydroterapii (wodolecznictwa). Urodził się w Gräfenbergu, podówczas Śląsk Austriacki - obecnie przedmieścia miasta Jeseník (Republika Czeska). Był synem rolnika. W wieku 16 lat wpadł pod załadowany wóz, który połamał mu żebra, i był przez rodzine "spisany na straty". Obserwując przyrodę i na podstawie własnych przemyśleń doszedł do wniosku, że zabiegi fizykoterapeutyczne z użyciem zimnej wody mają znaczenie lecznicze i mogą mu pomóc. Po skutecznym wyleczeniu własnych dolegliwości od 1820 zaczął propagować kurację z użyciem zimnej wody polegającą na: okładach, brodzeniu po kolana, polewaniu części ciała, gwałtownym chlustaniu z cebrów (drewnianych wiader) na pacjenta, kąpielach lub zraszaniu całego ciała. Zabiegi te połączone były ze spacerami w górzystym terenie oraz tzw. kąpielami powietrznymi. Początkowo Priessnitz był oskarżany o szarlatanerię. Jednak w 1838 udało mu się uzyskać pozwolenie na prowadzenie uzdrowiska. Już w 1839 w uzdrowisku w Grafenbergu leczyło się ponad 1500 pacjentów. Wkrótce wiele innych ośrodków europejskich zaczęło stosować zasady terapii Priessnitza. Priessnitz powszechnie uznawany jest za wynalazcę prysznica. Jego metoda zbliżona jest do opracowanej mniej więcej w tym samym czasie metody księdza Sebastiana Kneippa. Obecnie na wzgórzu, w bezpośrednim sąsiedztwie miasta Jeseník istnieje założony w XIX wieku kurort Lázně Jeseník (czes.) Zastosowana przez Vincenta Priessnitza terapia została dostrzeżona w XIX wieku przez naukowców z Wiedeńskiej Szkoły Medycznej, a jej autor uznany został za "ojca naukowej hydroterapii". Obecnie wodolecznictwo zaliczane jest do medycyny alternatywnej. W Poznaniu w 1841, z okazji uruchomienia wodociągu, hrabia Edward Raczyński ufundował studnię, poświęconą greckiej bogini Higieji, na której postawiono później popiersie żony fundatora - Konstancji. Na postumencie znajduje się brązowa płyta z mottem Priessnitza: Nic lepszego nad wodę.
Licze na naj!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Który pisze sie przezó
Vincent Priessnitz, niem. Vincenz Prießnitz (ur. 4 października 1799 w Gräfenbergu, zm. 28 listopada 1851 w Gräfenbergu) - jeden z twórców hydroterapii (wodolecznictwa). Urodził się w Gräfenbergu, podówczas Śląsk Austriacki - obecnie przedmieścia miasta Jeseník (Republika Czeska). Był synem rolnika. W wieku 16 lat wpadł pod załadowany wóz, który połamał mu żebra, i był przez rodzine "spisany na straty". Obserwując przyrodę i na podstawie własnych przemyśleń doszedł do wniosku, że zabiegi fizykoterapeutyczne z użyciem zimnej wody mają znaczenie lecznicze i mogą mu pomóc. Po skutecznym wyleczeniu własnych dolegliwości od 1820 zaczął propagować kurację z użyciem zimnej wody polegającą na: okładach, brodzeniu po kolana, polewaniu części ciała, gwałtownym chlustaniu z cebrów (drewnianych wiader) na pacjenta, kąpielach lub zraszaniu całego ciała. Zabiegi te połączone były ze spacerami w górzystym terenie oraz tzw. kąpielami powietrznymi. Początkowo Priessnitz był oskarżany o szarlatanerię. Jednak w 1838 udało mu się uzyskać pozwolenie na prowadzenie uzdrowiska. Już w 1839 w uzdrowisku w Grafenbergu leczyło się ponad 1500 pacjentów. Wkrótce wiele innych ośrodków europejskich zaczęło stosować zasady terapii Priessnitza. Priessnitz powszechnie uznawany jest za wynalazcę prysznica. Jego metoda zbliżona jest do opracowanej mniej więcej w tym samym czasie metody księdza Sebastiana Kneippa. Obecnie na wzgórzu, w bezpośrednim sąsiedztwie miasta Jeseník istnieje założony w XIX wieku kurort Lázně Jeseník (czes.) Zastosowana przez Vincenta Priessnitza terapia została dostrzeżona w XIX wieku przez naukowców z Wiedeńskiej Szkoły Medycznej, a jej autor uznany został za "ojca naukowej hydroterapii". Obecnie wodolecznictwo zaliczane jest do medycyny alternatywnej. W Poznaniu w 1841, z okazji uruchomienia wodociągu, hrabia Edward Raczyński ufundował studnię, poświęconą greckiej bogini Higieji, na której postawiono później popiersie żony fundatora - Konstancji. Na postumencie znajduje się brązowa płyta z mottem Priessnitza: Nic lepszego nad wodę.