Question

Proszę o wypracowanie o jaszczurce zwince!!;*
/\
|
z góry dzięki=)

Answer 1

Jaszczurka zwinka, gatunek jaszczurki z rodziny jaszczurek właściwych, o masywnej krótkiej głowie z zaokrąglonym pyskiem i dość masywnym ciele długości do 11 cm, ogon stosunkowo krótki, najwyżej 1,5 raza dłuższy niż tułów. Ubarwienie bardzo zmienne, zwykle na brązowym, szarym lub brunatnym tle trzy pasy ciemnych, nieregularnych plam z białymi punktami w środku. Samce w okresie godowym mają boki głowy i ciała, a częściowo także i grzbiet, zielone, brzuch u samców jest zielonkawy, u samic białawy lub żółtawy, u obu płci często z drobnymi czarnymi plamami. Spotyka się również osobniki bez plam na wierzchu ciała o jednolitym brązowym, rudym lub czerwonawym grzbiecie.

Występuje w różnych środowiskach, na terenach trawiastych, krzaczastych, kamienistych, na skrajach i polanach leśnych, poboczach dróg, czy na nasypach kolejowych, zawsze jednak są to miejsca mocno nasłonecznione. W dzień zwykle wygrzewa się w słońcu, poluje na owady, przestraszona kryje się w norach gryzoni, szczelinach skalnych, wśród kamieni czy wykrotów. Ze snu zimowego budzi się zwykle w marcu lub na początku kwietnia i jest aktywna aż do końca września, gody odbywa od kwietnia do czerwca.

Jajorodna, samica składa w maju lub czerwcu od 5 do 14 jaj (wyjątkowo do 18 jaj) w norce wygrzebanej w ziemi, młode wylęgają się po ok. 10 tygodniach, zazwyczaj w sierpniu lub na początku września. Ubarwienie młodych jest brązowe lub szare, z jasnymi plamami w ciemnej obwódce. Jest najpospolitszym gadem Polski, w górach dochodzi do 1500 m n.p.m., jednakże zwykle przekracza 700 m n.p.m.

Występuje w środkowej, południowej i wschodniej Europie i zachodniej Azji aż do Jeziora Bajkał, na północy do 67° N. Brak jej na półwyspach: Pirenejskim, Apenińskim i Bałkańskim. W Polsce objęta ochroną gatunkową.

Answer 2

Jaszczurka zwinka (Lacerta agilis) to gatunek jaszczurki z rodziny jaszczurek właściwych. Występuje na terenie całej Polski i podlega ścisłej ochronie. Jest najczęściej występującym gadem na terenie kraju.
Jaszczurka zwinka jest jednym z czterech gatunków jaszczurek zamieszkujących na terenie Polski. Jej masywne ciało pokrywają ściśle do siebie przylegające łuski. Na grzbiecie są one mniejsze i szorstkie, brzuch zaś pokrywają większe i gładkie. Na głowie ma regularnie ułożone tarczki. Głowa jest krótsza, lecz większa, niż u jaszczurki żyworódki. Jej ogon jest nieco dłuższy od tułowia ale i tak jest krótszy niż u innych jaszczurek. W sytuacji zagrożenia zostaje odrzucony jako przynęta dla drapieżnika. Z czasem odrasta do pierwotnej długości. Otwory uszne znajdują się z tyłu głowy i są łatwo zauważalne. Kończyny jaszczurki są silnie umięśnione a palce długie, zakończone pazurkami. Samca można odróżnić od samicy po tym, że ma on zielonkawe podbrzusze, czasem nakrapiane drobnymi plamkami, zaś samica ma szary lub kremowy spód ciała. W okresie godowym, czyli w maju, samce przybierają intensywną zieloną barwę. Ubarwienie tych gadów jest bardzo różne. Najczęściej grzbietem biegnie szeroka pręga, często przecinana jakimiś plamkami, chociaż można też spotkać osobniki bez niej. Po bokach ciała biegną jeszcze dwie pręgi z brązowo-czarnych plam. Czasem można spotkać osobniki o jednolitym brązowym kolorze, choć są one dosyć rzadkie. Młode zwinki po wykluciu się, podobnie jak młode innych jaszczurek, są znacznie ciemniejsze niż osobniki dorosłe.
Jaszczurki te są aktywne za dnia. Lubią wygrzewać się rankiem na słońcu, co jako zwierzętom zmiennocieplnym jest potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Wygrzewają się rano, by po południu polować w niskiej trawie. Gdy temperatura przekracza 40 ºC, chowają się do wykopanych przez siebie norek. Wieczorem wracają do swoich kryjówek, gdzie spędzają noc. Gady te mają swoje małe terytoria, których bronią i na których spędzają czasem całe życie. Jaszczurki te zaczynają hibernować w październiku a wybudzają się w marcu lub później w zależności od warunków atmosferycznych. Zwinki kopią nory do 5 cm pod ziemią. Robią wiele rozgałęzień, aby zmylić polujące na nie drapieżniki, lecz tylko główny korytarz jest zamieszkany przez jaszczurkę. Gady te kopią nory długie na prawie 8 m, najczęściej pod krzakami. Jaszczurki co kilka tygodni zmieniają nory, aby uchronić się przed niebezpieczeństwami.
Maksymalna długość ciała gada, w Polsce dochodzi do 20 cm, ale w Europie wschodniej dochodzi nawet do 28 cm.
Długość tułowia i głowy bez ogona wynosi około 11 cm.
Zwinka występuje na większości kontynentu europejskiego poza jego południowymi krańcami. Na zachodzie granicą jej zasięgu jest środkowa Francja. Na północy spotkać ją można nawet w centrum Półwyspu Skandynawskiego. Jej wschodnie siedliska sięgają po środkową Rosję. Występuje również w Turcji i zachodniej Azji. Jest gatunkiem bardzo rzadkim w Wielkiej Brytanii. Jaszczurka nie jest spotykana we Włoszech, Hiszpanii, południowo-zachodniej Francji, oraz na Półwyspie Bałkańskim. Zwinka preferuje raczej siedliska nizinne. W Polsce jest spotykana na 1200 m n.p.m., ale na przykład w bułgarskich górach Riła jest spotykana do 2500 m n.p.m. Najczęściej można ją spotkać w niskiej trawie, wygrzewającą się w słońcu. Jest bardzo ciepłolubna.